Alle inzendingen over Mijn visioen

Had vandaag een visioen van een wereld zonder bommen kinderen spelend in het groen dolfijnen die in oceanen zwommen. Had vandaag een visioen van mensen die samendrommen in Oost en West, plein en plantsoen geen bom die hun deed verstommen.…

In een visioen accentueert de rookpluim een vorm van magie.…

De winterslaap ziet visioenen van bloesems door lente prikkel.…

Ieder persoon kan En wil wat doen Noem het een visioen Noem het situaties belichten Ik Noem het Dichten…

Maar over het hoe te doen heeft men geen visioen. Pietpraat, van vroeg tot laat.…

En plotseling hoorde ik mijn naam mijn visioen was opeens voorbij ik was weer in de werkelijkheid maar het is en blijft een heel mooi deel van mij.…

bruinrood en bitter die liaan van de ziel, een zuivering van lijf en verrijking van geest door visuele visioenen!…

, heeft hij geleerd Ze zijn onzichtbaar binnenwaarts gekeerd Gesterkt is zijn gemoed, niets dat hem deert Van Weert naar Nederweert en terug naar Weert Maar door het visioen, zo wordt beweerd Is hij, agnost, tot de gnostiek bekeerd…

alleen in de zon de vlakte zonder branding een sterk visioen misschien een luchtspiegeling groeiend verlangen naar water stikkend in het koude zand zonder later…

Visioenen van riksja's en kleurig batik. Moskeeën en stranden, de dessa, een eenzame waterbuffel. Ik open mijn ogen en vind mezelf hier, waar de koperen gong van de zon dreunend het middag uur slaat. Visioenen van jou en de gloed van je haar, je glanzende kus en de gratie waarmee je je handen bewoog.…

De jonge man volgde de rivier Zijn aderen Zijn bloed Gehuld in een pantser Hij toonde moed Dat was toen vroeger Nu een oude man net voor zijn dood krijgt hij een visioen Hij begreep die vluchteling wel Luisteren naar zijn verhaal Gaf hem terug zijn vroegere moraal…

Een naam op steen als de hare drijft haar terug in tijd door dromen en visioenen in zinloze strijd zij hield zich groot verzorgde de zieken begroef ze nadien en vond zo ook haar zwarte dood…

Ze verspeelden voor ons triljoenen Aan het najagen van visioenen, Waarvoor onze hartelijke dank. De zandbank keert Als geld, als water wordt vereerd.…

Bij Palestijnen krijg je visioenen Van terroristen, bommen en granaten Maar langzaamaan krijgt ieder in de gaten: Dit vreedzaam volkje gooit alleen met schoenen Dus Israëli’s, niet meer lopen fokken De vijand is gewoon een held op sokken…

een visioen dat zweefde tegen ‘t licht Daarna besefte ik, je bent ver van mij ook al voelde ik zopas even je gezicht Als in een droom zweefde jij voorbij een illusie, die erna onwerkelijk bleef Jij schonk een druppel liefde aan mij terwijl je zout in mijn wonden wreef…

Ik kreeg een Louis-Prima-visioen, Als steeds, als ze me “Buona sera” wensen. Ik reageer nu Pavlov-specifiek: Als ik de paus zie, denk ik aan muziek.…

op een dag zullen de lijnen op mijn lijf tastbaar zijn regen zal mij vinden en mijn karkas dragen alsof alles met het waarnemen verdwijnt en enkel nog de waanzin wordt opgenomen in verbeten visioenen het wordt donker in de schaduw van de maan ook de tijd uit vergeet-mij-nietjes genomen…

vage visioenen en oude rituelen verbinden mij met een andere dimensie in eeuwenoude boeken word ik genoemd geheimen heb ik niet het is een race tegen de klok ongeacht de razernij in verre orden hebben muren oren ik vecht me vrij en leg de handdoek in de ring…

Eeuwige Leer mij er achter te komen wat mijn hoop is in dit leven dat is toch wel het minste wat ik met uw hulp kan doen misschien zullen dan spontaan mijn dromen werkelijkheid worden Heer gun mij dat visioen als is het maar voor even dat ik in die hoop mag staan dan is dat voor mij al het meeste wat ik in mijn leven…

losgekomen van de wal word ik zoveel zachter geen kind zo aanwezig als het kind dat er niet meer is betoverd door het licht het diepe blauw altijd het geluid van water en wind losgekomen van de wal alles glanst als ik loslaat geen landschap eerder een visioen als ik loskom van de wal…

In de dageraad van het noorden Ontdekte ik dat liefde Omdat jij me dat aldoor gaf zoveel mooier was dan ik dacht Aan de donkere hemel zweefde het licht Golvend in het groen Golvend in het zicht Een mysterieus visioen…

De visioenen zijn beelden die we maken in onze geesten. Ze zijn verbeelding van de onzichtbare god, beetje waan zinnig. Hallucinaties van goddelijk verlangen naar hoogste geluk. Naar de geliefden, het eeuwige ontmoeten en het samen zijn. Het einde van ellende, van lijden en van sterven.…

Met een transparante parel van het blad wordt mijn visioen in mysterie beneveld bezongen door een aria dat galmt in de glorie van de dageraad. Ik overwin het eerste licht door een kier de hoop op het weerzien van mijn droom één gedachte bij de aroma van cacaobonen dat is de handeling wat vanzelfsprekend gaat.…

Niet dat ze slecht zijn of versleten omdat de aarde anders draait de meeste klanken zijn vergeten zijn onnodig vaak verfraaid Gewassen zijn de asfaltwoorden vol van onverwacht geweld als de doden ze nu nog hoorden was hun grafgang uitgesteld Dromen van dichters in elke tijd visioenen van onwerkelijkheid.…

leeg in het hoofd was ik vandaag mijn gedachten gaan traag ik heb kilometers gelopen en nu heb ik besloten om dat vaker te doen dit is een visioen dat eindigt op blauwe pleinen waarbij de zon gaat schijnen in het onvermoeibaar hoofd ben ik nog steeds verdoofd maar nu ben ik beter op weg en heeft mijn leven veel inleg…

de nacht vandaag komt als beelden in draken visioen rood bijt wit de hals zo is het de mythe te doen om een vlag kan men niet rijmen zo verdwijnen teksten langs de metrolijnen en profeten hun tijd verdoen en verdwijnen klein klaar gedicht je zei wat maar verstond het niet hetzelfde altijd alleen…

Een visioen? Ik raak het niet meer kwijt. Als het een droom was, heeft hij waar geleken: die vreemde reis door ruimte en door tijd. Een helder, zuiver licht bescheen die streken waar het ons grauwe duister deed verbleken als tijdelijke onbelangrijkheid.…

Je hoeft voor mij niet per se iets te maken voor mij hoef je niet per se iets te doen nee niets hoef je per se voor mij te maken voor mij hoef je dat niet per se te doen Nee echt, iets ingewikkelds voor het slapen of dromen in een filmisch visioen zo tijdens remslaap vlak voor het ontwaken dat zou best kunnen helpen tegen gapen…

Het is een visioen Van natte asphaltstraten en plantsoen En een gevangenis voor wie het wagen, Te breken met hun wetten van fatsoen. Men noemt het stad en doet er daags zijn plicht En met een nette lach op zijn gezicht Spant ieder er zijn listen en zijn lagen.…

Op een vroege stille morgen In het licht van de maan Dansen op de vloeren Met visioenen van een land In het tranendal Een stevige omhelzing Zweverige stappen Een draaiende zwing Denkend aan het geluk Op de dans der liefde Een aards plekje Onder de maan Intieme gevoelens In een flitsende wals Onoplosbaar heimwee Door deze dans…