Alle inzendingen over Oek

Jotie won ook en ik kan Oek niet meer volgen zonder hem te zien...…

Ik durfde Oek niet storen, ook al is hij een FB- vriend van mij. Al had ik graag eens de schrijfhand van 'Opwaaiende zomerjurken' willen vastpakken, het mysterie intact laten trok me meer.…

Fantoompijn A.F.Th. van der Heijden Anthony Musaba Kenneth Taylor Ki-Jána Hoever Melayro Bogarde Tonio De tandeloze tijd Op verloren grond Waait Connie Palmen In een zomerjurk Van Oek de Jong Ian Maatsen Lutsharel Geertruida Brian Brobbey Jurgen Ekkelenkamp Neráysho Kasanwírjo Quinten Timber Myron Boadú Lutovit Reis…

En ook al stond Oek te Boek, als slimme jongen, te vissen naar vissen. En niet naar vogels, wat kogels kost, maar niks oplost. Dit bleef niet te doen, dit vermagerend rantsoen van schillen, een citroenkleurige geurende zeebloem en soms een uitgebeende vis die op is voordat hij ligt te grillen.…

Voor op het dek was er nog wel plek om de sprong naar een nieuw leven (voor een stuiver op z’n kant riskant) te wagen zonder enige vaarervaring. Ja, het was ook zijn te woeste binnenste waarvoor anderen wegrenden van hem, om niet overspoeld te worden, zoals hij zei: ‘als golven die over de boeg kwamen’. (alle avonturen volgen een vast stramien…

Oek had nooit vragen gesteld, slechts verlangens verzwegen; hij zette stappen voorwaarts, niks hield hem tegen. Hij staarde in de eindeloosheid, zuchtte twee keer diep en riep: ‘Met zand kun je kastelen maken, met water wolken; we gaan dit land bevolken!’…

Dwalend langs de lanen van Het Leusveld waar de adem van het landhuis vertederend ritselt en de morgens bedauwt waar bij elke stap het stof van het verleden opdwarrelt en neerstrijkt op de dromerige dreven van Oeken die languit luieren tussen kanaal en rivier het jachthuis heeft zijn gevaren ingepakt verpulverd ligt het restant van vroegere…

overkwam dat schijt in z’n hoet zenne fruut was zuur een koerskemel zei kannek oewellepe geen kul in plakskes maar echt hellepe Tot slot koâp dageriet mé kundoanfangen Matijs dacht nog da kanne tog niee echt maf maor goede raod was duur Amai hij nam 't tog veur waorj hee Eddet in de mot agge nu nog de koengt kust van voghelke Ge krijde oek…

Die met handen van liefde Uit kostbaar albast gevormd Het licht doorlaat In zeldzame zachtheid De aderen toont die ook Jou tot leven hebben gewekt Kent een nauw'lijks zichtbare Opening waar zorgen door verglijden Van gisteren Van vandaag Van morgen…

Splinter speelde nog tikkertje met zijn broers dat kind in hem was gelukkig bewaard, gespaard en zijn moeder was altijd zijn moeder gebleven een zeer sterke stevige zeer te wensen moeder de welbespraakheid van Splinter Chabot is ook wel zijn valkuil als het gaat om emoties want emoties kan je niet 1,2,3 wegpraten daar diende dus dat open b(r)oek…