Alle inzendingen over Père-Lachaise

Jim ik stapte in bij Port d'Orléans Alles was anders ik was ouder geworden met jouw woorden onder m'n schouders verbergen nog steeds vleugels in wording Le père Lachaise een zonnige dag tot de volgende regen valt Lieve Jimmi rust zacht…

Bij het graf van Jim Morrison op Père Lachaise stond een norse bewaker de boel in de gaten te houden. Hij had nog net niet een zweep in zijn klauw om de late fans te kastijden. Ik verbaasde me om dit wrange tafereel en ik snelde snel verder naar de andere, beroemde graven.…

Je leefde lang in ballingschap; op Père-Lachaise begraven. Dichten mag niet begrensd worden, dat was de les die jij ons gaf. Censuur kan leiden tot moorden, dat hoort als waarschuwing op je graf.…

Ik zal het mooiste grafmonument van Père Lachaise als een fles ontkurken, opdat jouw geest bevrijd een aanvang kan nemen om te leven zoals jij wenste: vol mannenliefde en zonder schrijfdwang.…

Driedimensionaal bezag ik de laatste rustplaats der doden. Hartje Parijs. Hier eindigde hun laatste reis. Steekt er wellicht soms iets kwaads in het virtueel een plek aanschouwen waar zoveel verdriet en leed en zoveel pijn is van wat ik niet weet van bekende en onbekende mannen en vrouwen. Hier rusten ze de eeuwige rust. Schoorvoetend scroll…

Zowel de dood als ook de gladiolen Om hier te liggen is bepaald geen straf Na tevergeefs een aantal uren dolen (We hebben onderhand versleten zolen) Terug naar de ingang in gepaste draf Alwaar ik mij alsnog een kaart aanschaf (Een goede plattegrond wordt aanbevolen) Gilbert Bècaud, Chopin, Edith Piaf We schrappen noodgedwongen wat idolen…

Het ligt er bezaaid met de meest indrukwekkende artiesten uit vervlogen dagen, je komt ogen tekort, je moet wel aan de drank gaan om al die indrukken te verwerken. Of stiekem een stickie achter de zerk van Honoré de Balzac, met een bekertje koffie, omdat hij zichzelf daaraan heeft dood gedronken. Achter de zuil van Guillaume Apollinaire kun…

Van alles is hier – de ziel van een stokoude heer die zich vliegensvlug tot god verheft, iedere morgen als de zon onmogelijk feller schijnt voelen we er niets van dat het landschap verandert in brakke grond niet geschikt voor fokkerij.…

abdis Ze schrijft dat ze altijd aan hem denkt, naar hem verlangt, haar lichaam en ziel eeuwig de zijne is Hij sterft in 1142, begraven in de kloostertuin van Eloïse, zij wordt even oud in 1164 bijgezet in ’t graf Een vriend schrijft dat Abélard zich opricht, haar in z’n armen sluit een zucht opstijgt uit de aarde Op Pere Lachaise…

wil ik huizen wanneer mijn hart het niet meer doet middels bloesem van de kersen stuur ik jou een laatste groet daar zal ik dromen over de buren een duizend jaar of tien in deze ronding wil ik rusten hou ik het voor gezien…

Je te cherche dans tous les étés d'il-y-a seize ans et plus, l'amie du coeur pur et simple d'un père lointain, Julie? Je t'aime sans aucun doute. Dis-moi, Julie, éternellement avec toi... dis-moi, ma chère, parlons intime, ultime: Julie, m'as-tu vraiment aimé pendant ces véritables années passées? Dis-moi, mon amour?…