Alle inzendingen over Petra

De stem en bescherming bleven: ze schreven woorden in de geest van Petra. Petra tekende alles op en sprak; daarmee had men vooralsnog, geen rekening gehouden! De dichteres beschreef velerlei zuivere getuigenissen en stak haar borst vooruit.…

Wat onderscheidt ons als mensen Nog van chimpansees en andere Dieren als het menselijk gedrag Zo vaak gekenschetst wordt als Bij de beesten af, en mensen Onschuldig in elkaar worden getrapt Zonder dat ze daar aanleiding Toe hebben gegeven - geweld dat Onnoemelijk op het geweten drukt Van degenenen die daders worden genoemd En het…

Later praten we nog een keer over alles wat er scheelde Dan vinden we elkaar wel weer warmen ons aan wat we deelden Later zal lang verlangde troost een lach toveren uit de traan Al dansend brengen we een toast want oude tijden breken aan Later zal ik mogen weten waarom je zo vlug gevlogen was of jouw tijd goed werd gemeten Kon opmaken…

Er was dat jonge meisje, met haar wildheid liep zij de velden in: zwaaiend met haar tas. In haar tas zaten mooie ingrediënten: vlinders, bloemen en gedichten. Ze had plezier, ze lachte en zong want zij was vrij in haar eigen vrijheid. Haar ogen straalden, de haren los, een glimlach op de lippen. De duiven gingen met haar mee, en zij met de…

Ik ben Petra... via nieuwe stem, naam, geluid in visie. Ik ben deze ziel die vroeg ging opstaan: ze wachtte niet op wat komen ging maar legde haar eigen weg uit. Ik ben de schavuit met groeiende toewijding. Ik ben Petra, zij die bevestiging vond in het eigen hoofd zo zij haar roeping had beloofd. Ik ben zij.…

De wonderlijke geur van verse kruiden Het rustgevende geluid van het kokende water Kalmeert mijn stressvol wezen Weer een lange dag voorbij De pijn verlicht, zodra het theekopje mijn lippen raakt Het eerste slokje verdrinkt de kleine zorgen Zo warm en kalm, een deken voor mijn weemoedige ziel Thee is zoveel meer dan een drankje alleen.…

Nu ik wakker ben heb ik bij toeval de tweede klok gevonden, ik zag Petra's Deur en de Wachter,Orion. Ik versteende, deja-vu bij de herkenning en wakend verward, verwonderd, zoek ik naar de betekenis..…

Ook Petra L. is van haar bed gelicht, Want men vond onlangs in haar woning stoffen Die mogelijkerwijs kunnen ontploffen Of waarmee soms een brandje wordt gesticht. Ook is bij haar een keukenmes gevonden Waarmee je iemand lelijk kunt verwonden.…

Bij Petra Laurentien en Constantijn Mis ik de frisse jeugdige bezieling (Behalve het verlangen naar een drieling). Ik vind dat het maar saaie donders zijn. Het heet dan voor de kerk, maar welbeschouwd Zijn ze vandaag weer burgerlijk getrouwd.…

Zij, Petra adelaarsvrouw had immer de meeste moed!…

Op maandag publiceer ik sinds twee jaar Een actueel en vormvast snelsonnetje Het formuleren blijft een leuk verzetje Maar wat ik mis is pittig commentaar De lezer ventileert niet graag kritiek Slechts Petra Hermans dient mij van repliek…

Het was altijd, even wennen als hij weer thuis kwam daar was je nooit op bedacht de kracht, de onrust als kind wist ik niet beter zijn agressie veel heter dan lava het enige wat ik werkelijk dacht: was, ga Petra, ga maar mijn gemoed was verdragend, was zacht.…

Het is wat ik Petra Hermans de wereld zeker niet zal misgunnen. Ik werd en was ermee geboren, in al mijn kunnen. Om de volledige vergevingsgezinde liefde aan ieder maar dan ook ieder mens geheel te gunnen!…

De eerste bloem die uitkwam, in mei daar bij de vlonder Weerspiegelde in de vijver, jouw werk, jouw wens, jouw wonder Het was jouw plek, ons paradijs, je kon al niet meer zonder En dan ineens, dan houdt dat op, de zon lijkt eeuwig onder... Maar toch, toen jij was weggegaan, toen bleef het zachtjes waaien En bleef de zon, en ook de maan, de lelieblaadjes…

Dat is het ook, dat is zo Petra, het is nu eenmaal zo: het ìs jou gegeven... en je hebt erover te waken, vanuit heel jouw elementen doe je dit eigenlijk al, zo lang zo lang zonder bang te zijn.…

Je moet maar eens een pil, een flinke dosis van Petra innemen... hartstikke fataal, hartstikke door dat: veels te groot hart!…

Terwijl de minuscule miertjes zachtjes krioelend door de poreuze pudding van takjes en blaadjes kropen was er even ruimte even een moment van stilte die geen plaats kent op het kleurenpalet, of toch? Het is allemaal niet meer duidelijk ambivalentie neemt de overhand paniek slaat toe de vuurrode bank dreigt te verkleuren onder de omineuze…

De diepste liefde van Petra 546 schreeuwt, brult en snijdt met ogen, hart en ziel... opdat elk pogen tot verraad in stille traan verviel. Ik huil met de aarde mee en de mensen, dieren en planten, zij wenen gelijk ik. Mijn strijd voor een betere en mooiere wereld, kun je me dat kwalijk nemen?…

Bij het tuinprogramma van Rob Viel mij een bijzonder plantje op. Je moet er wel opletten het niet in een hoekje te zetten, daar kan het niet tegenop. Het gaat pas echt opleven, als je het veel aandacht gaat geven.…

Ik wist, dat ik andere zaken wist als andere mensen weten... Ik wist, dat ik hele andere dromen droom, die bij geen man zullen uitkomen. Ik wist, dat ik zal weten, waarvan ik nooit had gedacht: dát het mijn wetenschap werd, zal worden!! Ik weet, en vergat juist daardoor sta ik open voor nieuwe wetenschap! Ik wist om te weten...…

Bekroond met tepels in jouw hof de borsten trots rond en groot een buik met drie plooien als je zit vervuld van diepe zinnelijkheid krullend dat jouw heuvel bedekt als je van bovenaf met lippen begint Volle hoekigheid van kathedrale heupen kloeke dijen ondersteunen harde bollen kuit die knie met voet verbindt zo klein en fijn als jouw handen…

Lovely Petra, de dood, sleutel die omdraait in oogcontact en ik dans en ik jank en ik kras en ik bijt van me af maar sterf niet in één moment ik krepeer eigen schuld, dikke bult fikken van de honing ik die te stom ben om te spreken ik kan dit niet geloven ik wil dit niet geloven ik mag dit niet geloven ik moet dit niet geloven…

Wim krijgt een mooi boek Petra een tweedehands fiets Yvonne een schilderij En Rob een marmeren iets... Ik trakteer op dit feest - omdat het mijn laatste is - op mijn spullen en mijn erfenis.…

In dit leven, van Petra Hermans, met haar willige zin.…

Als ik o God eens iets dan ook ooit verliezen zou; het zou slechts de boosaardige Petra Hermans zijn meer niet dat ik achterliet. Ik ervaar nu het diepste geluk als mens, als vrouw dichtend en lichtend: bevrijdend, graag leidend! Voor vrede.…

Een stille Petra bidt voor een stille wereld. En ik hoop op, ik geloof in volledig stille stilte. Er is een stilte in mij... er is een stilte.…

Ik, Petra Hermans, met een naam der enkeling, zal uiteindelijk blijven en lijken te zijn: eretitel 'Paus der Pausen'. Bovenal zet ik mijn menselijk gevoel over al het mondiaal maatschappelijk levend beleven. De innerlijk altijd diep gekoesterde wens, kan ik nou bevredigen: om vrouwelijke priester te worden, in een onmogelijk teken.…

Hoe ouder ik word, hoe meer ik terugblik naar de kinderseries, die ik ooit met veel plezier bekeek, waaronder Pipo de Clown, met Mammaloe, Klukkluk, Petra en de Dikke Deur, die hele slagroomtaarten verorberde, wat ik ook wel graag wilde doen. Qua omvang zou ik die rol nu wel goed kunnen spelen.…

Voor bloemen ging Jack niet naar bloemenwinkel, hij kreeg ze op het podium voor nop en Petra wist niet dat hij racete. Flinke tijd later neemt ze met genegen twinkel- tjes in haar ogen een der bekers op, er wordt nog wat gepoetst: het chroom moet blinken…

Het meisje kan pas lopen strompelt deinend hortend door de tuin naar een struik waaraan één grote roos hangt dat bleke zachte elkaar liefkozende geel en roze... vertrouwde gemengde vla oh! _ heerlijke wenkgeur vol roepende vragen diep snuiven voorzichtig tasten fijne sierlijke frommels die ontvouwen verbieden drie bijen kruipen…