Lovely Petra
Lovely Petra,
de dood, sleutel die omdraait in oogcontact
en ik dans
en ik jank
en ik kras
en ik bijt van me af maar
sterf niet in één moment
ik krepeer
eigen schuld, dikke bult
fikken van de honing
ik die te stom ben om te spreken
ik kan dit niet geloven
ik wil dit niet geloven
ik mag dit niet geloven
ik moet dit niet geloven.
Ik ben nu ijzeren Hein
mijn adem, verzengend, smelt me de lippen
ik werk óók hard aan mijn eigen vernietiging...
Dit was de laatste kans,
die ik me gaf
die jij me gaf,
dank je, Markus.
... Een gedicht dat eens voor mij werd geschreven...Achteraf kwam dit dichtwerk tot mij. ...
Schrijver: M. SchoonhovenInzender: Petra Hermans, 3 december 2013
Geplaatst in de categorie: liefde