Alle inzendingen over Ramses Shaffy

Hoe lang is Ramses Shaffy nog gegeven? Hij leek dicht bij zijn laatste ademtocht Toen hij voor de TV verschijnen mocht Om openlijk zichzelf te overleven Zo blijven ze hem, haast postuum, steeds eren Al lijkt het meer op overexploiteren…

Shaffy..…

Jarige Ramses Shaffy mijn wensen voor jou strooi ik in een fluister met de wind mee proficiat Ramses geniet van de dingen die jou blij maken jij pakt me nog immer met jouw stem vaak klinken jouw liedjes nog door de kamer en dan gaan mijn gedachten terug naar de tijd dat we jonger waren en ik neurie mee ik hef het glas op jou Ramses…

Een klein berichtje in de telegraaf ik schrok ervan Ramses Shaffy ernstig ziek slokdarmkanker mijn hart gaat uit naar de man die zo heel veel betekende in mijn leven met zijn stem kleurde hij mijn jongere dagen het is stil in Amsterdam hoog Sammie, kijk omhoog Sammie de pastorale het gras zal altijd groener zijn samen met Liesbeth…

shaffy's pastorale het vlakke triviale van door noordenwind gegeselde godvruchtige banale lage landen aan de zee waar niets moet alles mag zolang de geest maar sterk genoeg is om zich te wapenen tegen de wanstaltigheid der dingen…

Shaffy (1933)…

Gebaseerd: Op de lyriek van Ramses Shaffy Bedankt Liesbeth en Ramses. Vanaf de Cantate tot het ultieme afscheid van een Era, veel te snel en onverwacht.…

moet rekening houden met je vader, dus wij passen ons soepel en met mate aan Er is immers niet meer dan tijd, alle tijd Voorbereiding voor afscheid 2 Ben bezig mijn eigen begrafenis voor te bereiden en de liedjes zijn uitgekozen met pijn: De eenzame fietser van Boudewijn de Groot, De Noordzee van Jacques Brel en Sammie van Ramses…

Je keek omhoog in de verlaten stad dronk de liefde uit alle glazen zwalkte als een prins vol heimwee belde bij het verkeerde liefje aan. Je kon dansen, zingen, huilen, bidden dromen in de randen van de nacht flaneren in de onderbuik van de stad die jou omhelsde en verstootte. Meer Amsterdam kon je niet worden meer vrijheid kon niemand aan…

Ik staar naar de wolken en geniet intens. Problemen zie ik in de verte verdwijnen. Ik hoor het zachte suizen van de wind. Wind, op weg van hier naar nergens. De zon breekt af en toe door. De eerste bladeren vallen. Het gaat zo regenen. Ik ruik de herfst al. De winter komt. Zo ging het en zo gaat het. Zo zal het altijd gaan. We leven nog…

het ga je goed Ramses, bedankt voor alles…

Jij balanceert voorzichtig op de grens Van niet meer weten en van vol besef, Ik houd mijn adem in bij zoveel lef; Mijn god wat ben jij een innemend mens. Als Alzheimer mij straks heeft ingelijfd, Dan hoop ik dat ook de muziek nog blijft.…

Lieve lieve Ramses het bericht van je overlijden raakte me heel diep natuurlijk, wetend dat je ziek was is jou verder lijden bespaard gebleven maar je leeft door in je muziek dank je wel Ramses voor wat je gaf en voor die je was rust zacht vergeten doe ik je nooit…

Hij keek met Sammy hoog naar de maan en zag Liesbeth List in 't hemelblauw staan. Hij werd stilaan moe en schreeuwde hen toe : laat mij mijn eigen gang nu maar gaan !…

Je markante stem zal ik nooit vergeten Ik laat je nu je eigen gang maar gaan je hebt dat altijd zo gedaan… "Laat me, laat me…ik heb het altijd zo gedaan"… Rust zacht lieve Ramses.…

Bedankt Ramses voor wat je wilde vertellen. Aan mij, aan ons allen.…

De nacht is vroeg gekomen. Vrienden laten me alleen. Het leven is niet langer licht. Angst grijpt om me heen. Er is niemand meer gebleven, dan een stille stem die zegt, dat leven geen zin meer heeft. Een ketting heeft me vastgelegd. Dag Pallieter, kleine man, ik zie je lopen door de regen, door de mist van ons bestaan, langs grijze, natte…

Al zult u bij het zien van pitbulls schrikken, Nog nooit heeft Ramses iemand iets misdaan. Met Ramses is het altijd goed gegaan, Want Ramses is geleerd om zich te schikken. En is ie toch een keer recalcitrant, Eén aai en er is niks meer aan de hand.…

Een kat is na zes jaar weer terug gevonden Haar naam is Shaffy. Die kent vast geen rust En is wellicht op dooltochten belust Die tot ver buiten Glasgow uit gaan monden Óf blijkt weer dat zo'n Shaffy mettertijd De stilte zoekt? En de geborgenheid?…

Ramses antwoordt: Ja maar nu door het nieuwe Galakoor in mijn stad Amsterdam Dat spreekt Jezus wel aan, hij steekt een sigaret op pakt een glas, schenkt het met rode wijn vol tot aan de rand en brengt een toast uit op Bach, Ramses en het Galakoor En God de Vader, zijn vader en de onze, die bleef thuis en zag dat het goed was!!!…

Klanken van de Pastorale Met Shaffy en List Boren het diepste In mij aan Word zonder dat ook Maar iets in mij Verzet wil bieden Door hen met Mededogen bewogen de Hemel ingezogen naar Het hemels licht - Blauw, rood, in Nevelslierten gevangen in Altijddurend Noorderlicht…

Zuilenzalen, cobra's, zonneschijven blauw lazuur, turkoois en kornalijnen nachtje tussen faraoverblijven van Ramses, Toetankamon en de zijnen mummies van gepreserveerde lijven één waarschuwing: u kunt erin verdwijnen…

Zijn stem weerstond de bulderende wind, het beuken van het water op de dijken. Geen mode of conventie deed hem wijken; soms wijze man, dan weer verwonderd kind. Hij spande muzikaal zijn regenboog. Ik drink een glas op hem en kijk omhoog.…

Gisteren alweer een van mijn jeugdhelden dood. In kleine stukjes raak ik weg, sterf verder af, ben ik voorgoed verloren.…

Er is een gat geslagen in mijn ziel je bent er niet meer, terwijl ik niet eens wist dat je in mij zat, pas nu besef ik wat je deed met mijn leven, mijn gedrag, het laten niet laten alleen door je hypnotiserende stem, je woorden als fladderende vlinders dogma’s dodend … verpakt in levenswijsheden en onwijsheden wat moet ik nu verder lieve Ramses…

van koning Toet naar Ramses twee in stukken keren we terug…

Amsterdam weerspiegelt in het water van gracht en vaart van het IJ van Herengracht Ik zing zacht en fluister met Ramses mee: 'het is stil in Amsterdam' Ik denk WIJ hebben gedacht dat water spiegel is van bouwlust en bouwnijverheid de tijd spint zijn cocon en wij schuilen als onder een dak weerspiegeling wordt afspiegeling…

En daar in Gheops wacht een tombe de sarcofaag geduldig wacht op hem Hij de eens zo levensgenieter met de onnavolgbare mooie en unieke stem Onze Ramses zal ooit hier herrijzen rechtop de armen ten hemel gespreidt onder het applaus als bliksem en donder zingt hij, vecht, huil, bid, lach,werk en bewonder…

't Is een erg spannend duel, daar komt de finalevraag voor Ramses : Hoeveel atleten startten er dit jaar in de marathon van Los Angeles ? Zijn antwoord "8022" blijkt helemaal juist, maar Melodica schrikt zich een steenpuist bij haar opdracht : Geef van elke loper de volledige naam plus adres !…

Zo te sterven als een vlinder op het water Geruisloos, voor de stille week, niet later Haar laatste wens was in besloten kring met zang en dans te worden gecremeerd Waar naast haar odes aan Piaf en Shaffy en 'Ne me quitte pas', chanson van Brel, In een laatst encore als requiem Haar 'Laat me niet alleen' gememoreerd…