Alle inzendingen over Solmi(sen)satie

Re re re re mi, Re re re re do, Re mi re do. (fine) (rust) Mi mi mi mi fa, Mi mi mi mi re, Mi fa mi re TI la so la so fa MI RE, (rust) Mi fa Mi re Mi mi! (rust) Ti ti Fa fa La la Mi mi, Ti ti Fa fa La la Mi mi, RE mi FA so LA TI... (rust) Ti fa RE! (da capo)…

die sarabandes van satie ze zijn zo mooi als je oudste paar kristallen muiltjes dat aan draadjes in de bomen hangt zodat de wind mijn dromen vangt die sarabandes van satie houden ons gevangen in de sofa verglijden met de tijd die kamers vult met dansende gymnasten die sarabandes van satie ze zijn zo ijl als mijn verkouden hoofd…

wanneer Satie daar de toetsen beroerde zat de lucht vol melancholie…

dat Eric Satie niet afkerig was van weemoed wist ik al langer in dit vroege klavierwerk heeft hij zijn ziel gestoken met tederheid worden toetsen betast emotie vertaald in heldere tonen vrijbaan gegeven aan mijn tranen zo er iets is op aarde dat klank geeft aan mijn gevoel dan moet het dit zijn een klankkleur rijk aan poëzie...…

Ik hield ervan je te horen spelen - Satie! – en het zwart van je haar met het zwart van de vleugel te vergelijken.…

Licht valt als muziek van Satie over de rivier, welvende bruggen duiken het water in en uit. De zwaan van de avond strijkt zijn veren glad en glijdt het donker in.…

dans la piscine klonk stemmige muziek van Satie voor de vrouw die heel alleen in het water baantjes trok een welkome stimulans om toch vooral in dit tempo door te gaan…

de weemoed van aflandige klavierklanken van Satie geven op tedere wijze de gevolgen van wisselwerking in nauwelijks zes minuten weer…

Gevangen in de lethargie van de middag op een junidag rijg ik de uren aaneen tot een snoer lazuurblauw en geel, droom weg in een roes van gelukzaligheid. Ik ontstijg als een wolk de bedding van de tijd.…

bonkende flitsen in het hoofd samenhang als los zand een matroos zwalkt waggelend spoelen met liters thee partjes appel op een bordje grieperig als een garnaal watten en zaagsel warrelen Satie deint op de achtergrond…

Daarentegen laveren mensen tus- sen de be- drijven door. Omzei- len alles inclusief de confron- tatie Bangeriken van karton zonder e- nige rug- gengraat…

Een kwestie van fatsoen en common sense. Toch hoor ik Geert weer sputteren en smalen, en nog een stuk of wat kolonialen.…

als jij doodgaat later nu nog niet krijg je het mooiste feest dat er bestaat krijg je Acda en De Munnik Harrie Jekkers Diep Triest en zo krijg je mij op de piano Mozart Satie ver boven do mi so krijg je een volle Euroborg als afscheidskado maar je gaat niet dood nog lange niet gelukkig maar…

De Britten hebben forse achterwerken De stoeltjes op het strand zijn vaak te klein Gelukkig dat er nog tweezitters zijn Zo houden ze het vet binnen de perken Zo’n dikke reet komt door de “common wealth” Dus met wat “common sense” naar “common health”…

Geachte dierenvrienden, stop met balen Omdat prins William kennelijk een keer Gewapend met een soortement van speer Een rennend hert omver heeft moeten halen Want laat uw common sense de vrije loop: Zo'n beest heet toch niet zomaar "antiloop"?…

Kruisen hieraan gehangen the Good, the Bad en Ugly Een mensenmenigte slechts drijvend de spot met Hem Hoe het toch mogelijk is dat Hij zichzelf niet bevrijdt In principe zo gerea- liseerd, loopt het af verkeerd Zeven van de zeven men- sen herdenken en zijn STIL...!…

Of moet hij “common sense” naar Holland halen. Vertwijfeld trekt hij aan zijn grijze baard, en denkt: is straks mijn sop hun kool wel waard.…

dat Satie niet afkerig was van weemoed weet ik al langer in dit vroege klavierwerk heeft hij zijn ziel gestoken met tederheid worden toetsen betast emotie vertaald in heldere tonen vrijbaan gegeven aan tranen die gedreven zullen stromen zo er iets op aarde is dat klank geeft aan m'n gevoel dan moet dit het zijn de klankkleur rijk aan…

Spinrag ligt als een dun geweven sjaal rond stakerige schouders van wat struiken in mijn tuin Geen kruid lijkt opgewas- sen tegen het verstrijken van de tijd en zelden lag een hof er zo verlaten bij Mijn lustoord blijkt ver- gankelijk te zijn en mij rest slechts een uitzicht op het brakke paradijs…

Teveel geschreven nooit eens serieus Ook nu niet Niet eens voor even Verkeerd begrepen Onbewust, bewust Heb geen antwoord klaar Je zegt het maar Hoe nu verder Onder eerlijkheid bedolven De waarheid moet eruit Teveel onzin gedolven Waardering om wat je doet Sprekend hart vol liefde Wil je geen pijn doen Ongewild schreeuwt mijn gevoel…

Een kloosterlinge in Koog aan de Zaan Zou laatst in haar blootje in Playboy staan Moeder-overste zei: Hoe komt men erbij? En heeft het als non-item afgedaan…

Cultuur staat qua subsidies op de helling Dit is er nog, het Oerolfestival Natuurtheaterfans van overal Genieten van het feestje op Terschelling Als jij daar deze week niet bent, helaas Maar dan is er nog altijd Cornald Maas…

Gevangen in de lethargie van een junidag rijg ik de uren aaneen lazuurblauw en geel ik zweef op vleugels van gelukzaligheid ik ontstijg als een wolk de bedding van de tijd.…

Gevangen in de lethargie van een junidag rijg ik de uren aaneen lazuurblauw en geel zweef weg op vleugels van gelukzaligheid ik ontstijg als een wolk de bedding van de tijd.…

Een ochtend als alle ochtenden een boterham met kaas gemaakt en na een sense-ootje de fiets uit de schuur gehaald. Ik geloof dat er geen ergere dood is dan te sterven onder de tram vanwege al dat volk dat om je heen komt staan. Ze zullen je zo wel bellen en vertellen dat ik onder lijn 25 ben geraakt.…

'k Droomde de dag en 'k Droomde de nacht 'k Ontwaak, terwijl men(sen) Dacht(en): 'Hij ziet ze vliegen' 'Waarom nou alweer die Leugen'? Uren kropen gestaag voorbij De dag en Nacht. Opnieuw De dag.…

net als haar lach niet te traceren was schaduwden haar handen twee kanten in constant bezig zijn zij spraken het scala van ontmoeten en uitgebreid bedanken in de openheid van transparante harten toch dirigeerden zij gaven richting aan in de common sense van emoties om met elkaar het pad te gaan haar warmte en lach reikten…

zacht glimt het patina van je lach door liefdevol intens gebruik waaiert het warmte uit in opgenomen zijn deel je ook het refrein van geluk kan het volmaakt genieten niet meer stuk omdat scherpe kantjes verronden door veelvuldig contact raakt common sense direct en intens het hart jij hebt met jouw blik de aanzet gegeven…

Insane thoughts race through my mind One more malicious than the other Deceit and betrayal And red raw jealousy - Livid, lethal - Poisoning what's left Of the sense And devouring the sane There is no escape From this ravenous rage Nowhere to hide From its hideousness…

Als Sander een cd speelt van Satie dan hoor en zie ik hem, de Dalai Lama, in een bad van zen en lauwe prana in zes Gnossiennes en in Gymnopédie Als Sander een cd speelt van de maker van Tosca met Cecilia Bartoli zie ik Giuseppe voor me, ja ook die, want Verdi is een diehard Kringloopkraker Speelt Sander zondagavond met plezier dan…