Alle inzendingen over Spelbreker

Zingevende spelbrekers Raadgevende rustgevers Taboebrekende verzadigsaters Onontberende wellustelingen Levensverziekende herinneringschenkers Hartbrekende gravenmaaksters…

Miraculeus geminacht Zweefde zij met Aangeboren vleugels richting 't Gevaar van schoonheid Dat zich vanaf Geboorte aanwezig Achtte en dacht te Moeten zijn Spelbreker Van leven dat zich Schaarde achter en Dompelde in Iemands zijn Zonder stil te staan bij De gevolgen. Die, Tot het einde, echt Altijd Aanwezig blijft…

Zou ze nog kunnen slapen dat 'portret' Met lange tenen dat de boel verstoorde Het lijkt of hij met woorden haar vermoordde Een chaos heeft mevrouw in gang gezet Ze heeft zich als een wokepion ontpopt En wist het Eurovisie te verlagen Door een gedoodverfd winnaar aan te klagen Joost Klein die groter werd, want opgeklopt…

de dood is een spelbreker die vreet aan zekerheden niemand die er raad mee weet zelfs de wetenschap niet zwijgend vergeet men en schuift het ver van ons bedje maar als het komt brengt het een onmenselijke scheiding maar het stelt mij wel een vraag is dit het einde of niet want als de dood het einde zou zijn zou mijn sterven het karakter…

de regen was geen spelbreker maar tekende allure op je lijf koelde zacht de eerste zonnebrand gaf onverwacht je vormen prijs een waternimf in het natte gras met madeliefjes om je heen ik nam de foto die niet mocht je lachte met de regen mee…

waaronder Realiteit: spelbreker bij uitstek!…

als spelbreker?…

Wordt niettemin onderbroken wanneer mijn tong de taak van spelbreker op zich neemt. Ik krabbel nog eens, benieuwd of vers bloed de traditie van het spel waardeert. (Mijn thee wordt koud.)…

dat transparant blauw tot kern had het regende zonder zich tot bui te transformeren druppelde slierten rook uit kleine afvalproducten op de grond die als sterretjes nog even flikkerden voordat zij sissend doofden in na gloeiend rood in dit contrastenspel gaf niemand zich echt bloot alleen de slagbomen werden de spelbrekers…

Jaren zwalpte ik op een woelige zee met golven als spelbrekers, die mij nog op grote golfbrekers lieten afstevenen. Ik had al jaren moeten doorbrengen met het noorderlicht. Nooit kwam de zon nog op. Misschien nu en dan met mist overtrokken. Nu is er een piepklein lichtje.…

geen zaak van willekeur dat ik kies voor deze dubbelrol al ben ik slechts een amateur en staat mijn agenda boordevol met reeds gemaakte afspraken waar ik me graag aan houd toch zal ik mijn hart bewaken want anders gaat het fout dus bij ieder serieus verzoek of het nu groot is of heel klein ga ik toch maar even op bezoek omdat ik geen spelbreker…

Wij zouden kunnen zoeken naar de maan, die als een spelbreker opeens is weggekropen. Dit licht volstaat? maar 't trekt muskieten aan! Kom mee, een voorraad karamellen kopen. Een grote voorraad, groot voor wel twee uren. 't Is lang, twee uren, kind. Zou ooit wel duren een vreugde langer? 'k Stel de vraag met pijn.…