Alle inzendingen over Teerling

De teerling is geworpen. De crisis is voorbij. Zoek de teerling in uw leven, vóórdat een crisis komt. Ondanks of dankzij.…

de teerling is geworpen onze kansen zijn voorbij gaya zal nog als planeet kunnen blijven maar wij zijn daar niet meer bij ooit hebben wij de keuze kunnen maken in het evolutionaire spel met als spil de overlever zijn aanpassing redt het wel macht en overheersing vergaarde nutteloos bezit techniek en wetenschap maakten ons tot slaven…

het vliegtuig landt keihard met een schok stokt navenant in mijn schouders zonder enig excuus een onverschillig maar dagdagelijks gebeuren mijn droom rolt als een teerling op de landingsbaan verplicht met gordel aan tot bij de stilstand van het noest gedraai ik sluit mijn oog een arend stort zich onbeducht in zee ver achter…

Je kent ze wel, De kleinzieligen Die alles beter Weten dan jij het Ooit zult weten - Die niet luisteren Maar meteen hun eigen Debiele waarheid Door je heen zullen Schreeuwen - Zij zullen oordelen spuwen Gegrond op minder dan niets - Kleine zielen, Grote monden, Kleingeestigen zijn zij Met grote ronde Scheuren waar…

Al jaren scoorde Claudia successen Ik kende haar slechts van DWDD Maar nu zag ik haar Teerling op tv En heus, ze wierp waarachtig louter zessen Ze is talentvol, expressief en echt Van Veen schonk haar de Davidsring terecht…

Trillen ze de woorden traag uit een cilinder Gooien ze een teerling of een bal De dichters Hun gedachten tekenen Merken het papier Overal in hun verbeelding Ver van hier Doen ze de horizon het water likken En toch tempert troebel glas Het zoeken om te zien…

Diepgeworteld Zijn genen waren bepaald Wachtend op de teerling In reinheid van de schoot Tot vereende lustgevoelens De dodelijke versmelting Voorbestemd tot waanzin Oneindig in bestemming Plant hij ongehinderd voort Onwetende moeders huilen Schrijver Ivan Grud…

of misschien liever de verandering in de Mentali tijd dan kies ik helaas voor nee weer zo’n 'Echt' naar de ratsmodee dag in dag uit teerlingen werpen met tranen gooien naar hun verwekkers en hun nazaten die achter blijven…

Lezer dezes zij verwezen naar de bijdrage van jl. zondag aan het snelsonnet van kameradski JW Bontje _________________________________ In het ondraaglijk midzomernachtlicht Heeft de prigozjinïstische legende Met zijn Wagnerische huurlingenbende Op een haar na een putinputsch verricht "Alea iacta" sprak hij bij de…

het is geen vragen maar uitdagen jij laat me dansen op een koord zonder net trekt aan de touwtjes ben jouw harlekijn armen en benen gelijk de lach is mijn pijn als de teerling is geworpen en mijn geluk is op zullen jouw armen mij niet langer vangen dan breekt het touw de harlekijn ligt stil verlaten in de hoek een stukgelezen…

De teerling was geworpen En de strijd ving aan Geen motief deed het staven Niemand had dan ook iets gedaan Maar goed er was weer handel En de beurs werd weer vet Verhongerende minderheden Maar een kniesoor die daar oplet Nee, het probleem ligt anders Op gezondheid wordt gelet De massa hier en vooral de jeugd Dat vreet maar en is veel…

langzaam sloop het een in het ander en dan plots zijn dertien dorpen familie van elkander een trouwpartij in het groot; van wie krijg ik een warme hand wie staat op als de kouwe kant je kunt ook zeggen om middernacht werd de teerling geworpen, had ik zo gedacht de naam was reeds bekend en doorheen het eerste ochtendgloren zal…

hij overwelft de gehate vlakte hij wikt de taal van zijn herinneringen het lied des vaderlands de reiziger leeft in gemeenschap met uur, dag en tijd hij groet de nederige passanten en de bloemen aan het venster loopt gezwind over het water peilt de weemoed van de vissen hij bezielt geen plan stuurt geen kudden hij gooit de teerlingen…

Alsof zij het kleine meisje is die de teerlingen werpt in een rokershol vol gokkende en keurige heren Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine meisje is die de waarheid geweld zou aandoen en de leugen decoreert met een glimlach Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine…

van zijn geheugen Het lied des vaderlands De reiziger leeft in gemeenschap Met auto, bus en trein Groet de nederige passanten En de bloemen aan het venster De reiziger is een held gelijk Loopt gezwind over het water Peilt de weemoed van de vissen En de achterdocht van zijn gezellen Hij bezielt geen plan Stuurt geen kudden Hij gooit de teerlingen…

Tenslotte is de teerling geworpen en is hij er overheen gesprongen om uiteindelijk te kiezen voor zichzelf de schepen nu echt te verbranden te wentelen in de resten puin en as de restanten van zijn wereld ziet hij in de spiegel achter zich geen kleur dan zwart en wit en grijs een keuze voor jezelf is nog maar het begin jezelf terug te…

De tering met die teerling! Dat pusserig- en puisterige zweerding! De rambam, ’k hoop niet dat je ooit geneest! Genoeg nu, spoelt uw mond met zeep en honing, het is toch maar een spelletje, zo’n worpje dat mag ’t humeur niet schaden, dus: bedeest!…

De mantel als lijkwade Ze tillen, slepen hem, een bloedspoor Naar het standbeeld van een oude vijand Ze hebben een bondgenoot vergeten Door sluimerend verzet geveld De teerling is geworpen Niemand heeft ooit de ogen geteld Twee lege ballen in een marmeren kop…

begon na een bezoek aan de opera het onbehagen waarvan de oorzaak doorgaans in de taboesfeer beukt hoog tegen de dijken van natie's tolerantie het onbehagen waardt rond, oeroud instinct verdringt 't verstand voedt ondergronds vuur waarin vlees gesmeed tot zwaarden het onbehagen is geëscaleerd, het vuur verschijnt bovengronds de teerling…

handen verstrengeld in de duisternis van de mens die maar ogen gekregen heeft om wat ruimte over steken tot aan de andere * 'God dobbelt niet' zei ooit dé deponent van de schepper ofschoon hij het snel ook wel even kon bedenken wat als elke waarheid oplost in zichzelf en iedere poging op angst voor doorzetten stuit of is de teerling…

Geen vliegschaamte, wat let u u zegt 'ik denk dus ik ben en ik heb de wereld lief' Neem zonnebrand en olie mee en gooi het op de golven zonovergoten zengend vuur in Saint Tropez aan Côte d'Azur Saharazand in Tour de France de renners voelen hete adem zuigen zuidelijke hitte rechtstreeks in hun longen Alea est iacta, ja, de teerling…

waternimf werpt zich op uit de kust met een zeer sterke natuurlijke levenslust men ziet haar verschijnen in vele vormen voorspellende vlinders, vogels en kans op stormen terwijl in haar palm een bollige energie rust ze wil meer van zichzelf zien en chocolade als de teerling speelt ze met grote maten kleinere hangt ze aan enkels voor de bron…

Willem Nijholt in retro spectivo klopt tussen levenslicht en littekens zijn bonzend hart Zwartoog tussen vrouwenstemmen begin en afloop van een tour de pays d'or in een haiku van geluk verzoend met zijn muze Zing van de man Dennis' hybris dadendrang en zijn pandemisch geluid turelurosso die op strooptocht twist, toen de teerling…

De teerling is geworpen. Ik open en vertel opnieuw mijn gevoel voor haar. Mijn hart klopt snel. Te snel. Mijn handen zijn vochtig. Flarden van gedachten schieten door mijn hoofd en heel mijn wezen. Mag ik blij zijn? Moet ik haar antwoord vrezen? Mag ik blij zijn? Moet ik haar antwoord vrezen? Stilte…………………………. Dan, spreekt ze.…