Alle inzendingen over Toe nou...

Toe nou Nog altijd droom ik, droom ik nu van ons met zo’n droeve snik Ja je gaf mij de bons Nog altijd droom ik, droom ik van ons bei met die tranende blik omdat ik uren schrei Nog altijd droom ik, droom ik stil van jou met zo’n zachte snik Lieveling...Kom nou…

Aardappels zijn anders zo droog Af en toe zie ik je slikken Toe, hou je nog even groot Steek de kaarsjes daar eens aan Trek de gordijnen maar veilig dicht Echt gezellig vind je niet Kom niet huilen, toe nou lief Erwtjes smaken niet met zout Rust maar even op mijn schouder Staar met mij niet verder dan morgen Traan je ogen niet aan mijn…

Toé nou, men. Balkenende, wanneer stópt u nou met deze niet ná te komen afspraken, kortom met deze Ellende?…

Blijf nog bij me Blijf nog even Alsjeblieft, verlaat mij niet Alleen jij herkent mijn sterke punten Alleen jij bent het die dat nog ziet Blijf nog bij me Blijf nog even Toe nou, ga niet weg Alleen jij bent het die naar mij luistert Alleen jij begrijpt het wat ik zeg Blijf nog bij me Blijf nog even Ik smeek het je, ga niet heen Samen…

Toe nou maar, kom, kom. Een druk op de knop en ik ben er, toch keer ik weerom. De rollator begrijpt dat, en rolt met me mee. Hij luistert geduldig, doet alles gedwee. En als ik terugloop mijn ogen vol water Dan fluistert hij zachtjes: “ Huil nou maar niet, want lukt het vandaag niet, dan rollen we later.”…

Wel bliksem nog aan toe krijg nou de hik -ik laat het u beschroomd maar eerlijk weten- De allerbeste klant daar . . . dat ben ik!…

nou wacht laat mij heel even gelukkig zijn…

Hij wilde ons alleen maar verjagen en daar had hij alle recht toe, nou moe, niet meer doen, want aan paniek hebben we niks.…

Ondanks dat druk zijn bij iedereen bovenop de stapel ligt, maak je tijd. 't Is te makkelijk om kort van zicht te zeggen, weer een dag kwijt. Je kunt 't nooit te druk hebben om medemenselijkheid te tonen, een kaart, een brief, een mailtje, of gewoon een telefoontje, moet tot "gewoonte" gaan behoren. voor je 't weet hoeft 't niet meer…

nou, laat me, laat me toe wrikken, wringen, niet te winnen genoeg, gedaan, nu ben ik moe Ik weet een parel, zie een schild verblindend licht op mijn gezicht dit strijden heb ik nooit gewild een oester opent niet, maar dicht…

nou, rust eens Dus wij zijn FF WEG.…

nou meisje, drink nou maar een beetje nog, al is het iets je bent echt bijna klaar Je wrijft in je oogjes, je bent echt moe ik geef je nog een kusje heel zacht dan leg ik je in je bedje en dek je toe ik zie hoe je nog even lief naar me lacht Stilletjes dim ik dan het lichtje en nog eventjes kijk ik…

Wie kan zeggen wat ze voelt, wie weet hoeveel ze lijdt, toe nou laat haar dan toch gaan, 't is nu toch wel haar tijd? Oeverloos hoeft lijden toch niet te duren er mag wel een eind aan komen, toch? Maar hoelang God, hoelang, laat u haar lijden nog? Ze smeekt u, heb toch mededogen, met mensen zoals mij, en haal me weg van deez' aard.…

Juist toen wij uitgespuwd waren lieten wij het lot verder varen Wij kwamen met kop door het kattenluik en de leeuw kijkt verder vooruit Een schreeuw in de leegte ruimtes zonder beleving denken aan waarom het zo ging Ga voorwaarts gaat onderuit waar wilt u heen er is er uiteindelijk geen…

Een pracht van een kruin een diameter van tien onwrikbaar zijn stam een moeraseik op het plein en nu nou ja een rond punt…

klinkt als een dessert of als mosterd na de maaltijd voeg zelf een netgedicht, toe en ik had nog niets geschreven in keurige volgorde, ingedrukte lettertoetsen, opdracht volbracht zonder meer waarde…

ik is ik, want ons is verleden tijd, waar toch een stukje van in het heden blijft. mijn fysieke tranen al lang gelaten, maar het hart, dat rouwt nog altijd.…

nou maar in de holte van mijn oksel klap je vleugels in elkaar want daarbuiten - ja - daar buiten dreigt een levensgroot gevaar daar wacht een kuil een diepe kuil waarin je vallen kunt en vallen en vallen verdrinken en vallen heel diep dieper dan diep kom nou maar dan jouw adem in het minnen en je handen op mijn lijf en je ogen…

O Nee tanya hoe kòm je daar nou bij Je gaat toch niet naar die verdoemde toe Die knessetkwal, die mensenhaai, die fou Nee, jij gaat níet naar Netanyahu toe Die krijgt van Petrus nooit een passe-partout O Ne tan ya hu kòm je daar nou bij!...…

De labrador Hoogblond op ranke poten haren golvend snoet richting vleugjes wind slank als een hinde De kater Door het open venster gooide hij met een smak zijn lcd scherm naar benee het licht doofde voor “oranje” en hij was niet tevree De vrouw Ze wandelt in de vroegte van de morgen ook haar haren golven inderdaad haar snoet…

Wat nou nee Je zit al dagen binnen Mijn idee Kom, wees nou niet zo bang Wat nou nee We gaan toch zeker winnen Ga nou mee We wachten al zo lang Wat nou nee Je hoeft daar niet te pinnen Kom nou mee We staan al in de gang Wat nou nee Heb jij er dan geen zin in Jeminee Ik jaag je niet op stang Wat nou nee We gaan zo echt beginnen…

pleegt ze aldoor maar te vragen Het antwoord hoort ze dikwijls niet eens meer Maar goed, ons einddoel is vanmiddag Schagen Met in het dorpje Bennebroek een stop Ik denk verbaasd nog na die eerste stop Het gaat wel heel voorspoedig deze keer Tot oma roept: ‘ik hou het niet meer op’ En zij om het toilet begint te vragen ‘Oh, jongens, toe nou…

Keer mij de and're wang toe wanneer je me negeert draai je hoofd om, al is dat ZO verkeerd. Keer mij je rug toe, maar vergeet niet: dat JIJ nou juist degeen was die mij in wanhoop achterliet.…

heb jij nou ook dat gevoel je weet wel wat ik bedoel dat het ongelijk is verdeeld met wat het lot je toe bedeelt…

Ik ben een mens, maar tevens een bloem alles groeit bij mij uit mijn bolletje. Nee, ik lig niet begraven... diep in de grond, maar leef vrijuit in het licht. Ja ik ben een bloem en ik groei en ik bloei. De natuur is in mij op haar mooist... ik ontpop mij tot kracht van dit zalige zijn, geef me vrij, voor een ieder te zien. Ja ik ben een…

O ja lijden dood kruis en pijn kunnen we nog wel bevatten een nieuw begin ook daar zien we de logica nog wel van in maar kom nou toch lieve Heer nog aan toe opwekken uit de dood dat is toch onmenselijk daar moet je nou echt weer God voor zijn…

af en toe zijn mensen saai eigenlijk heel vaak.. af en toe ben ik óók saai précies net zo vaak..…

Ik zie de laatste nachten steeds vaker die uil terug van Fabeltjeskrant, doemt op uit mijn trage geheugen, steekt zijn valse snavel in mijn hart en krijst wreed: Snaveltje toe!…

Aan het einde van de tijden brengt God Zijn kind’ren bij elkaar, hen, die alleen Zíjn Naam belijden wijst Hij hun plaats, en zegt Hij: “Dáár… temidden van Mijn and’re kind’ren mag jíj nu met hen samen zijn. Laat je traditie je niet verhind’ren, ook voor hén verdroeg Ik de pijn”. Want ieder die met de mond belijdt: “Jezus….mijn Redder en mijn…

Kracht en broosheid tekent, een halo rond haar zonneogen tranen uit haar licht ontsnapt als meiregen beneden lijkt alles nog onbewogen in de droge grond, evenwicht in een onbedorven landschap. Maar deze aanhouder wint de grond gaat langzaam zuigen, onder het droeve regenkind, dankbare dromen zijn haar volk waaronder het gras zich opricht…