ik laat me even gaan
tussen de wisseling
van zon en maan
de aarde zakt open
de zon valt erin
het avondrood verdwijnt
stilaan word alles donker
de horizon
lijkt zo veel verder
de zon gaat slapen
terwijl de maan
de nacht bewaakt
ik sluit nu even
mijn vermoeide ogen
met alleen de stilte
om me heen
kan ik even wegdromen…
zon en…
Met de snelheid
van het licht maakte
je je los van mij...
Emotieloos,
geen kans meer op
eeuwige liefde...
Ik blijf achter,
en zweef nu verder
tussen hemel en hel...…
Een compilatie van titels van 15 netgedichten van de afgelopen week
_______________________________
Als stilte zonder woorden valt
In een blij makend licht
Is bij een schemersterrengala
Een tweeling, hier en u
Jong en oud is er, ik neem
Een kiekje in joyeuze pas
En maak een foto van geluk
Als een deskundoloog
Maar London Bridge is…
Waar de nachtegaal
de merel vervangt
een uil de koekoek
doet verstommen
een sikkel maan
het water grillig
bleek verlicht
kun je verdwalen
tussen vroege uren
en de laatste tijd
wanneer je aldoor
de stroom moet volgen
omdat de brug ontbreekt…
Recept voor tien gebraden
stellae maris
In duo vorm maar zonder rijm gebaard
Banaan vergeeld met stracciatellabaard
Maar zeg niet dat het smaakt noch dat het waar is
't Is zoete koek, ik sla dat
zootje gade
Hun ster van michelin...
wàt een boutade!…
het langverwachte vervolg
op de zelfontdekkingstocht
van twee huidblakende, ontwakende, puberale representanten
van het schone het goede
en het ware
zich sans gêne exposerend
in acrobatische toeren
in de golden twilight
van de afterglow zon
die landerig loom
en tergend traag
langzaam maar zeker
ter kimme neeg...…
Schrijf niet over vreemde dingen
Lijkt de Twilight Zone warempel wel
Verzin iets anders dan
De verleden, onvoorspelbare kerken- hel
Doe net als normale mensen
Doe net als iedereen
Dan kom je echt het verste
En sta je op het einde niet alleen!…
I
De opkomende zon wacht even
om zijn wereld waar die zacht is
te kleuren in nieuwe tinten
waar een wolk hem geluk brengt
ontwakend in sluimerend licht
de Soldaat als danser van het woord
geboren uit elegantie
die liefde ademt
II
Maar in twilight worstelt de wind
zwarte vlekken worden van de hemel gerukt
in de kou smelten cellen…
It trembles and it thuds
to wake the silent god from twilight sleep.
But, as I close my eyes to concentrate
I’m hindered by a starry light: it seeps
through microscopic holes that scintillate.…
550
Bezig met laden