Alle inzendingen over Verpleeghuis

in het verpleeghuis elk een bed alleen op zaal op reis naar huis -…

De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht Dus blijven soms een maand of twee de pillendozen dicht Kan daarna de bewonersgroep nog niet genoeg ververst Dan is er wel zo'n kakelverse bavarois met Kerst Dan kunnen snel wat kamers uitgeruimd en ingericht: De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht…

laatste station, hoezo op dood spoor beland? vervolg: hemelvaart…

Ze verbleef er helemaal alleen en gaat nu naar een verpleeghuis heen. Nog een keer kijkt ze om. Alles om haar heen is onbekend. Ze ziet haar dochter gaan en blijft zelf achter de gesloten deuren staan. Nog een keer kijkt ze om. Ziet haar leven in een vogelvlucht.…

Ik lees dat ergens een verpleeghuis is Waar men het manvolk manueel bevredigt. De ballen worden wekelijks geledigd, Om daar te zijn is een belevenis. En plots wordt dan "Meer handen aan het bed" In een heel ander perspectief gezet.…

Meer Bingo, door het kabinet gespekt Dat is in het verpleeghuis uitgelekt.…

De Kamer lijkt bijzonder goedgemutst Er wordt gegrinnikt en geginnegapt Soms bozig naar de microfoon gestapt Dan speelt men verontwaardigd of onthutst In het verpleeghuis kijkt men het eens aan Het lachen is ze daar allang vergaan.…

Als iets hard nodig is, dan moet je wachten: op tandarts, ggz, orthopedist, verpleeghuis, kinderopvang, internist, op vaccinatie enz. Dus plenst het klachten. Bedenk als troost: zoals het nu hier is, is het op lang na geen sint-juttemis!…

Als het licht langzaamaan uit het gezicht verdwijnt als flarden van zinnen niet tot een verhaal kunnen worden geschreven ja als… dan zijn er altijd nog die handen, die rug die gestreeld wil worden, wangen die hunkeren naar een zoen het lijf dat oprecht aandacht vraagt dat roept: heb lief, heb lief, ik wil leven pas dan is het verhaal compleet…

Vandaar ook dat zij met een mand vol eten Stiekem vanuit het park naar oma ging, Maar voor de boze wolf haar had verslonden Werd zij bij het verpleeghuis teruggevonden.…

Zondags nog op bezoek in het verpleeghuis zat ik naast hem hij was al zwak en broos de dag erna is hij stil heengegaan lang verwacht, maar nog te vlug als een arend die voor vliegen koos voorgoed, hij kwam niet terug.....…

Gedwongen moet ik scheiden van mijn vrouw, Zij wordt in een verpleeghuis opgenomen. Het zat er onomkeerbaar aan te komen, Na jaren lief en leed komt er nu rouw. Het klopt dus wel wat vaker wordt beweerd: Het voelt als onverdoofd geamputeerd.…

Maar wat nou als de moeder van van Rijn In een zeer luxe verpleeghuis had gezeten Dan zou de arme man zijn toegebeten 'Jouw ouders hebben dus geen centje pijn' Uit welke hoek zo'n zaak ook wordt bekeken Je wordt van alle kanten afgezeken.…

Ze deelden lief en leed ruim zestig jaar Nu is hij ziek, zwaar aan het dementeren Moet een verpleeghuis in, het kan verkeren: Dat heeft wél plaats voor hem maar niet voor haar Wat doet in zo’n geval de politiek? Geen moer, geen zier, mijn god, wat is dát ziek!…

Er mag in het verpleeghuis weer gekust. Het kabinet toont daar alvast erbarmen, familie kan er boetevrij omarmen, bewoners knuffelen naar hartenlust. Mijn vriendenkring bleek enthousiast en groot, we gingen los in Huize Avondrood.…

Mooi de zomerweg En verscholen tussen Vele bomen Een verpleeghuis Woonbestemming voor Vergeetouderen Leerplaats voor jonge mensen In`t smetteloos wit Confrontaties met aftakeling Geur van diepe wonden De dood Ontroostbare familie En toch moeten Goedkoop Jong In`t smetteloos wit.…

Ik herkende de reflectie van het beslagen glas waarachter destijds luidkeels onmacht werd getoond de kou sloeg om mijn hart voelde opnieuw hoe onrust heerste sloffende voetstappen in de onooglijk saaie gang hoorde vals gezongen zinnen weer borrelt storm omhoog in mij geef het de ruimte die het verdriet van toen verdiende het spook van…

In de doorwaakte nachten was de liefdeloze leegte schrijnender dan ooit geamputeerd van mijn demente maatje huilde in stilte mijn gewonde hart de innerlijke kracht die ik eens bezat werd mijn grote kwetsbaarheid want in de schuchtere ochtend voelde mijn kussen nat…

Ze liep daar sloffend door de lange gang van het verpleeghuis blote voeten in badslippers we zaten op een bankje in die lange saaie gang greep ik zacht haar hand ogen vol van stil verdriet keken naar me maar ze zag me niet haar gebogen hoofd zwaar van ongeschreide tranen richtte zich enkel op de gesloten deur die voor haar…

Ook ik heb thuis sinds kort een plascontract Ik mag per dag nog hooguit een keer plassen Omdat ik ruim over de pot blijf sassen En niemand zit graag op een bril die plakt Zodat ik wijdbeens door de straten kuier Maar op den duur dan wen je aan zo'n luier.…

Ik zit als een gevangene achter glas en dikke muren, de winter ken ik slechts van het naar buiten turen. Als een vogel die wil vliegen zit ik in een kooi te zwijgen in de stilte, aan weemoedigheid ten prooi. Als een monnik zit ik eenzaam in m’n cel, alleen een monnik doucht niet met verpleegsters; en ik wel.…

het doods en stil en kil De tuin vertoont verwilderd lover Gebaart dat hij zijn tuinman wil Mijn ogen keuren muren, kasten Niet alles zal een plaats verwerven De meubels niet die prima pasten De fotolijsten, olieverven De secretaire, kamerplanten De pop gehuld in klederdracht En de collectie olifanten De ooit bezeten levenskracht Verpleeghuis…

. ------------------------------------------ We konden hem in het verpleeghuis kwijt, We wisten opa veilig opgeborgen. Nu moeten we toch nog voor opa zorgen En opa is nog lang niet “uit de tijd”. Maar al met al zijn we toch wel content, Want opa is nog aardig continent.…

Ze schuifelen als verdwaalde zielen door de gangen van het verpleeghuis de meeste slecht ter been met rollator en gekromde rug niet wetend waarheen hier vullen ze hun laatste dagen geen prikkels geen verlangen hun geest verstomd dit is de laatste halte waar ze wachten op de verlossing die niet komt en worden ze begeleidt door een verpleegkundige…

Straks, als je weer in het verpleeghuis bent kan ik je gewoon weer bezoeken mijn lief. Dank je wel lieve kinderen voor jullie doorzettingsvermogen. Liefs, Opa…

Terwijl zijn flair afnam nam de vergetelheid toe handen verkrampten sindsdien hebben snaren niet meer getokkeld hij wuifde niet meer naar de nieuwe morgen zijn mond werd stil het hoofd leeg en eenzaam zag ogen niet meer stralen de geest verstarde totaal verstrooid en uit balans vroeg hij haperend om zijn moeders rozenkrans en…

Eens was ik pelgrim Toen ik op weg was naar het verpleeghuis als een pelgrim met een boodschap van opbeurende troost en liefde in een klankvolle symfonie gevat als een sprankelend lied dat ik zong alleen voor hem die ik zo liefhad de klanken klonken zoet en sereen hij proefde het als bitter water die zijn vergetelheid onderdompelde…

De ochtendnevels verdampen terwijl ik er naar kijk; hoe vaak fietsten wij daar op die kronkeldijk? De zon verlicht de polder, het water en het grasland; ik herinner mij een vrijpartij op een zomers waalstrand waarbij wij samen kwamen in een lijfelijk liefdeslied, achter de kromme wilgen en het wuivend riet. Ik zie onze picknickplekjes…

De Duitsers die van voor de oorlog zijn Die willen zich niet laten interneren Ze zorgen dat ze snel capituleren En melden zich op tijd bij Magere Hein Want zelfmoord plegen lukt niet zo heel goed Wanneer je bent vergeten hoe het moet…

Verlangde u zo naar uw kind’ren dat u zélf een kaartje kocht dat was zeker een flinke tocht vanuit verpleeghuis “de Vier winden”. Kon u uw eigen jas niet vinden hebt u een andere uitgezocht herkende u de halte bij de bocht of telde u opnieuw de linden?…