Schrale Troost
Ik zit als een gevangene
achter glas en dikke muren,
de winter ken ik slechts
van het naar buiten turen.
Als een vogel die wil vliegen
zit ik in een kooi
te zwijgen in de stilte,
aan weemoedigheid ten prooi.
Als een monnik zit ik
eenzaam in m’n cel,
alleen een monnik doucht niet
met verpleegsters; en ik wel.
Geplaatst in de categorie: ziekte