Alle inzendingen over ziekenhuis verpleeghuis

Ik zit als een gevangene achter glas en dikke muren, de winter ken ik slechts van het naar buiten turen. Als een vogel die wil vliegen zit ik in een kooi te zwijgen in de stilte, aan weemoedigheid ten prooi. Als een monnik zit ik eenzaam in m’n cel, alleen een monnik doucht niet met verpleegsters; en ik wel.…

in het verpleeghuis elk een bed alleen op zaal op reis naar huis -…

De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht Dus blijven soms een maand of twee de pillendozen dicht Kan daarna de bewonersgroep nog niet genoeg ververst Dan is er wel zo'n kakelverse bavarois met Kerst Dan kunnen snel wat kamers uitgeruimd en ingericht: De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht…

laatste station, hoezo op dood spoor beland? vervolg: hemelvaart…

Ze verbleef er helemaal alleen en gaat nu naar een verpleeghuis heen. Nog een keer kijkt ze om. Alles om haar heen is onbekend. Ze ziet haar dochter gaan en blijft zelf achter de gesloten deuren staan. Nog een keer kijkt ze om. Ziet haar leven in een vogelvlucht.…

Ik lees dat ergens een verpleeghuis is Waar men het manvolk manueel bevredigt. De ballen worden wekelijks geledigd, Om daar te zijn is een belevenis. En plots wordt dan "Meer handen aan het bed" In een heel ander perspectief gezet.…

doodziek binnenkomen woorden bereiken je niet lijkt op een van je kwaaie dromen je pa huilt van verdriet je denkt dat het wel meevalt maar niks is minder waar infuus, spuiten en pillen leven in het ziekenhuis valt me zwaar moe van het vechten en ziek zijn spuugzat zijn van je leven dank de dag dat ik er weg mag gaan en weer kunnen lachen…

Op kamer dertien ligt een man met een heel aparte tatoeage. De dokter riep "afschuwelijk" de man zei: `t was een rage.…

Het ziekenhuis blijft superieur.... Daar lig ik dan... Week in jullie handen.. Ik berust in overgave, Tot het schip aldaar zal stranden, bij het zien van jullie prijsopgave....…

Hier tussen de witte lakens liggen de zieken gevangen in hun bed, hun graf naar vrijheid te verlangen Wetend dat vrij zijn nooit meer kan want in het huis vol pijn en verdriet, kan men dat niet en tot het einde zien zij alleen nog maar het wit van de dekens en elkaar de zusters met pillen en hun woorden die hun verlangen willen…

Waar ik vanmorgen zag De bomen met hun gele en groene verven Raad ik het ziekenhuis, waar dag aan dag Gemartelden in duizend angsten sterven. 't Is anders, overdag, een rustge buurt, Mijn buren hebben tuinen met veel peren, Maar met mijn woning heb ik niet gehuurd De vrede die ik immer moet ontberen.…

Jarenlang hebben derden inzicht kunnen krijgen in de medische gegevens van patiënten van het Groene Hart Ziekenhuis in Gouda. --------------------------------------------- Natuurlijk is het iets wat zorgen baart, Van hartpatiënten en van diabeten Kon iedereen daar de gegevens weten, Maar zie, hoe dit nu nader wordt verklaard: “Het is voor…

verandert alles wie we zijn, en wat we belangrijk vinden om uit te wisselen Dus spreken we steeds vaker af We doen zoveel mogelijk samen Met heel de familie plannen we de verjaardagen en bruiloften Dan vieren we het leven, en ook is er een begrafenis van tijd tot tijd De wisselvalligheid van het leven ken je of leer je in het ziekenhuis…

Buiten is het somber, grauw Ik zie het door het ziekenhuisraam Ik moet binnen blijven Vier weken maar liefst Dat valt niet mee Weg vrijheid, tot ziens blijheid Ik kom er uit Uit de chemokuren Uit de dipfase Uit de twijfels En uiteindelijk: ja dan eindelijk uit het ziekenhuis Door de sluis van de afdeling Door de gangen Door de voordeur…

In het ziekenhuis zie ik een jonge dokter zich het hoofd breken.…

Hallo schone slaapster wat zie ik je graag hoe was het in het nergens ik weet het: domme vraag je sliep als een roosje plaatje van kwetsbaarheid dat zal ik je niet vertellen dat vind je maar gekkigheid ik moet nu stoppen geloof dat ik een dwingend stemmetje hoor stiekem vind ik dat niet erg daar zijn moeders voor…

Piepende machines Lange slangen Knikkende hoofden Schuddende doktershoofden Mensenlichaam net een lijk Alsof hij onder al de stress bezwijkt Gaat hij verder of is dit het eind?…

Meer Bingo, door het kabinet gespekt Dat is in het verpleeghuis uitgelekt.…

De Kamer lijkt bijzonder goedgemutst Er wordt gegrinnikt en geginnegapt Soms bozig naar de microfoon gestapt Dan speelt men verontwaardigd of onthutst In het verpleeghuis kijkt men het eens aan Het lachen is ze daar allang vergaan.…

Als iets hard nodig is, dan moet je wachten: op tandarts, ggz, orthopedist, verpleeghuis, kinderopvang, internist, op vaccinatie enz. Dus plenst het klachten. Bedenk als troost: zoals het nu hier is, is het op lang na geen sint-juttemis!…

Vandaar ook dat zij met een mand vol eten Stiekem vanuit het park naar oma ging, Maar voor de boze wolf haar had verslonden Werd zij bij het verpleeghuis teruggevonden.…

Zondags nog op bezoek in het verpleeghuis zat ik naast hem hij was al zwak en broos de dag erna is hij stil heengegaan lang verwacht, maar nog te vlug als een arend die voor vliegen koos voorgoed, hij kwam niet terug.....…

Gedwongen moet ik scheiden van mijn vrouw, Zij wordt in een verpleeghuis opgenomen. Het zat er onomkeerbaar aan te komen, Na jaren lief en leed komt er nu rouw. Het klopt dus wel wat vaker wordt beweerd: Het voelt als onverdoofd geamputeerd.…

Als het licht langzaamaan uit het gezicht verdwijnt als flarden van zinnen niet tot een verhaal kunnen worden geschreven ja als… dan zijn er altijd nog die handen, die rug die gestreeld wil worden, wangen die hunkeren naar een zoen het lijf dat oprecht aandacht vraagt dat roept: heb lief, heb lief, ik wil leven pas dan is het verhaal compleet…

Maar wat nou als de moeder van van Rijn In een zeer luxe verpleeghuis had gezeten Dan zou de arme man zijn toegebeten 'Jouw ouders hebben dus geen centje pijn' Uit welke hoek zo'n zaak ook wordt bekeken Je wordt van alle kanten afgezeken.…

Ze deelden lief en leed ruim zestig jaar Nu is hij ziek, zwaar aan het dementeren Moet een verpleeghuis in, het kan verkeren: Dat heeft wél plaats voor hem maar niet voor haar Wat doet in zo’n geval de politiek? Geen moer, geen zier, mijn god, wat is dát ziek!…

Er mag in het verpleeghuis weer gekust. Het kabinet toont daar alvast erbarmen, familie kan er boetevrij omarmen, bewoners knuffelen naar hartenlust. Mijn vriendenkring bleek enthousiast en groot, we gingen los in Huize Avondrood.…

ik zit in de kantine van het ziekenhuis waar felgekleurde parasols raar zomerachtig zweven tussen pastellen muren we doen gezellig even koffie met gebak terwijl zichtbaar de lak bij iedereen op springen staat de dame met het onberispelijke kapsel haar lipstick is te fel en net ernaast het meisje met de neusbel en de navelpiercing…

De kamer ruikt naar lysol of iets dergelijks dat men gebruikt om te ontsmetten. Wat verdorde bossen bloemen sieren de kamer op. Mijn buurman doet er het zwijgen toe. Maar goed ook, want zelf ben ik al te moe om een gesprek te beginnen. De zaalarts doet zijn ronde, zijn witte jas keurig gesteven. Een stethoscoop interessant om zijn nek gehangen…

De nachten, die waren lang. ´s Avonds zag je de witte muren, grijs en dan donker worden. En hier en daar brandde een groen lampje. Of soms rood. En aan de overkant, op een andere afdeling, daar waarde de dood ook rond, de hele nacht, met zijn zeis en cape. In het lange donker keek ik uren naar de deur die nooit open ging. Ik keek…