Alle inzendingen over Vul mijn handen

Vul mijn handen met je pijn, laat je laatste tranen vallen en spreidt ze over mij. Kies mijn handen om te bewonen, leg ze stil in mijn schoot, laat ze niet meer beven, ontvouwd maar zo beroofd. Groei in mijn handen om te reiken naar gedroomd geluk, word opnieuw geboren onbeschaduwd en beschut.…

Ik vul mijn handen met lege letters en wil het verleden schrijven met een hoofdletter. Onthuisd door stromende tranen van een kind wil ik mezelf gaan zoeken in een aanvaardend labyrint.…

ik de richting van de wind en cirkels in mijn hand verlies daar de wolken en het houden van…

Het grote sprookjesboek Dat wij de bijbel noemen Prikkelt ons In de buurt van de kortste dag Tot exorbitant koopgedrag. Wij versieren ons huis en hof Met knipperende lichtjes Rendier, kerstman en arre-slee En vooral veel dennegroen Want wij willen voor de buren Niet onderdoen. Een opgetuigde boom Met kadootjes er omheen De kalkoen…

de dag is onrustig, wil deuren toetrekken ik sta dichtbij en mijn verlangen wordt even groot om jou te vinden ik zal het verleden ontmoeten in toekomstig geluk en weer afscheid nemen tussen de teugjes door het zal niet langer dan één seconde duren glanzend, gretig wanneer de nacht in déjà-vu een nieuw en groot lichaam baren…

het sleetse door de tijd kan ze ootmoedig samenvouwen tot een stil gebed als woordeloze troost in een warme toon gezet mijn handen, ik bekijk ze zonder spijt.…

Dwars door duisternis breken mijn gele lichtstralen door. Dwars door onwetendheid een nieuw bewustzijn. Dwars over etiketten nieuwe maatstaven. Dwars door jouw hart mijn levend hart. Mijn hart gaat uit naar jou: ik laat je niet in de steek. Mijn dichtershanden om een werk neer te leggen ... als enige de boodschap van zuivere liefde te zeggen…

Vul je zelf maar aan!…

Wit papier laat mij de leegte vullen Tussen bladrand en bladrand Vul de leegte in met kriebeltjes En krasjes en dingetjes En dan heeft wit papier betekenis Vul mij de leegte met hetzelfde Dan krijgt de ik een zijn Geen wit papier in mij…

vandaag vul ik mijn leegte met rood ik maak een cirkel en kleur hem rood vandaag heb ik zin in een rode leegte ze mag een kers zijn morgen vul ik mijn leegte met bruin ik maak een cirkel en kleur hem bruin morgen heb ik zin in een bruine leegte ze mag chocolade zijn volgende week vul ik mijn leegte niet ik maak een cirkel en laat hem wit…

jouw ogen zijn mijn handvatten vul ze met betekenis in het ijle wit lijkt alles kil jouw handen trillen in mijn oor ledig ze tot diepe stilte teken zinnig in het licht met vingers uit een ver verleden ik hoef niets meer te benoemen woorden zijn nog enkel spatten geboren uit een levensbel…

Vul de emmer van twijfel met causaliteit...…

Heb mij lange tijd niet zo gevoeld als nu, de warmte is weer terug in mij. Mijn liefde weet de weg weer, ik ben niet meer verdwaald. Heb lange tijd geen vleugels gehad, wist niet dat ik ze uit kon slaan, wist niet dat liefde in vrijheid kan bestaan, weet nu weer hoe ik vliegen kan. Heb lange tijd gezocht zonder bewust te zijn, niet bewust…

Wanneer je jouw handen om mijn gezicht heen vouwt, glijdt er een warm spoor door mijn lichaam heen. Wanneer je me vol passie zoent, wil ik meer van jou. Als je me optilt en naar bed toe draagt, voel ik me aantrekkelijk en sexy. Als je boven me ligt, voel ik me veilig en geborgen.…

Het liefst loop ik nu naar je toe en beroer je schouders, terwijl ik je zachtjes een kus in je nek geef. Het liefst loop ik nu naar je toe en knuffel je armen om me heen. Het liefst loop ik nu naar je toe terwijl je je omdraait en me vol liefde aankijkt. Het liefst was ik nu niet op het werk, het verlangen naar jou dichtbijheid is groot en…

En daar sta je dan half ontkleed bij je auto en ik zou graag wat langer willen kijken dan die ene korte blik. Maar doe het niet voel me niet op mijn gemak. Zie toch een stukje naakte huid en krijg het warm. De wind waait het haar langs je slapen en je legt uit hoe ik af moet slaan. Ik kijk alleen maar naar je ogen en laat de bal met de wind…

Sluimerend nog 's ochtendsvroeg kom jij zachtjes mijn gedachten binnenwandelen heel teder kus je me wakker en zegt nog even niets Mijn ogen houd ik nog even gesloten in de tijd tussen slapen en ontwaken droom ik van jou naast me en zeg nog even niets Tot het ontwaken dan echt begint weet ik jou in mijn gedachten denk ik aan jou en kruip…

Ooit was ik een kind, verdrietig en alleen. liep weg van huis, niemand wist waarheen. Ook ik wist 't niet,ik was nog zo klein. ik wist alleen, dit doet zo'n pijn. Niemand hield van mij, mijn ouders zijn niet blij met mij. Ik rende er op los, daar stond ik, voor het grote bos. Het bos, ik kwam er vaker met…

zij hielt heel veel van dieren dat is altijd zo gebleven want zelfs haar eigen man gaf zij een hondenleven…

Ik doe nog een korte vul de tijd en de spaties met een sigaret en een geesteszieke die lacht om mijn woorden en ruikt naar gras…

Weemoedig staart ze naar haar handen, handen die troosten, handen die zorgden, handen die kookten, handen die streken. Waar waren ze ook weer voor? ze friemelt met een zakdoen, strijkt haar rok glad, kijkt schichtig om zich heen, om vervolgens weer te blikken op die doelloze handen!…

Jij kwam naar beneden met een kaartje in uw hand en bekoorde mij.…

vul haar als beminde na eeuwen weer verenigd zijn luwt langzaam mijn geboortepijn…

Mijn handen werden bloemen toen ik je vond Ze sierden je bleke haar de bloedrode papavers Ach hoe mooi klonken de snaren van het riet toen ik sprak van liefde van zoete regen heldere wolken Vanuit je hart de diepte van hete lippen was er fluistering tomeloos verlangen : vul mijn wereld met je kus zing al je tijd in mijn armen…

Sinds Parkinson de baton overnam slaat hij de maten van muziek met ledematen stijf en stram op de geestkracht van thermiek want van het concert des levens krijgt niemand het program…

Vul de leegte welke ik achterlaat met de herinneringen, als een zaad dat in jullie harten open gaat.…

En ik onthul het gezicht waarin het angstige besef voor leven en dood één geworden zijn ik smeek je ontwapen niet het kind in mij reik het enkel een uitgestoken hand toon mij je woorden met waarde en vul dan híer mijn leegte ik vraag het je daag je uit bal mijn vuisten en vecht schreeuw dan toch slechts één woord dat het…

Droog mijn tranen met je glimlach Geef me als ontbijt je tederheid Vul mijn dagen met verlangen En verdrijf mijn eenzaamheid…

Zorgvuldig vul ik mijn kruik. Ik poets mijn tanden. Ik vul mijn glas. Met wonder. Met water. Slaap lekker. Goede nacht.…

sla de kluit met een zweep als het nodig is en lik zijn wonden, spuug slijm op de striemen in zijn huid sprenkel zout water neem weg de diepe pijn met vriendelijke woorden die vertellen waarom en vul de leegte met zachte handen en loop veel op eigen benen van teugels bevrijd huiver, wees bang en laat het beest gillend in u los…