Alle inzendingen over altijd daar

Vanuit de donkerte straalt het Licht je tegemoet vanuit de stilte komt de mooiste muziek je ten gehore vanuit het stille hart komt de zoete liefde vanuit onwetendheid bereikte mij elk inzicht vanuit de verlatenheid kwam ik jou tegen jij, die me dit alles gaf jij, Ster aan de Hemel, die mij de juiste weg wijst.…

Het was niet het leven, noch de dood, die mij bekoorden in dit leven van me. Alles, wat ik eens, lief had is verdwenen, in de diepte en leegte der beleving. Er was, naast het analyseren en optekenen, één grote liefde in mijn ziel der leven overgebleven. Ik werd, en word namelijk stil in de stilte. Het is het eigen, dat ik voluit…

De dag is al lang begonnen als ik op blote voeten de badkamer in vlucht. Peinzend kijk ik om mij heen en slaak een diepe zucht. De buurvrouw klopt alweer haar kleedjes, op zoek naar wat denkbeeldig stof. Ze doet haar best maar, al doet ze maar alsof. Ik moet me nu toch haasten in het steeds helder wordend licht. Ik zoek op blote voeten…

Zeg me, dat ik je nooit zal kwijtraken, en zeg me, dat je altijd een steun voor me zult zijn. Beloof me, dat onze vriendschap voorbij de dood gaat, en beloof me, dat ik altijd in jouw ogen mag thuiskomen.…

Jij lente, jij vruchtbare seizoensdromer, zonnige voorbode van een straks veelbelovende zomer. Nabije woud, op de steile trotse bergwand, ontploft explosief in groen en bruinrode abondant. Smal riviertje, glanst kristalhelder altijd weer, drupt vlot zenuwachtig dansend naar het grote meer. Een buizerd, cirkelt hoog in de lucht,…

O lief elke letter geeft een onbekende taal, geen bibliotheek waar ik je boek vinden kan 33 becijfert gefronst de Delfts blauwe schaal, liggend in de tekening geen betere talisman O hartje een naderende datum als het cijfer, de gedachte even angstig als het eerste thuis Je diamanten ziel versnelt naar moordende ijver, een oude onschuld betraand…

Een prachtmeid is ze onze Monique, ze schrijft als de beste, omdat ik haar af en toe " gebruik" als columniste van de lokale omroep, is ze nooit te beroerd om JA te zeggen. Als " dank" wilde ze een kreetje voor me schrijven, de tijd ontbrak net als de inspiratie, maar ik ben toevallig van juist DIE natie, dat het idee alleen me al ontroerde…

Doe hufterig en geef een grote bek en dreig en bluf en lieg, laat ieder zweten Schoffeer steeds alle vrouwtjes, prijs proleten Noem alles nepnieuws: helemaal niet gek… Zeg altijd wat IK denk en heb gezegd Geloof in Mij en God: het komt terecht!…

Je weet dat ze bestaan, de schriele zwarte jongetjes van een jaar of zeven, acht die tevergeefs aanschuiven voor een lepel eten. Je weet het, en dat moet doorgaans volstaan, je wilt ze niet iedere dag in je gezicht gewreven krijgen. De aanblik is ondraaglijk. Je ziet zo’n jongetje en in één klap zie je ze allemaal, ooit. Alle jongetjes, alle…

De zon komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op…

De dood heeft het kind in zijn greep, we willen hem niet loslaten, tot de kleine zegt; hallo opa, ik kom.... de dood pakt het kind, een zucht, een glimlach we laten los, dood heeft gewonnen. Dag jongen, opa past wel op je.…

Positieve gedachtes Onzichtbaar, doch zo krachtig Sterk van wil en geest In een lichaam onbevreesd Trachten ruimte en de tijd In heerlijkheid te proeven... Enkel maar het willen leven Flatteert het woord “onsterfelijkheid”…

Zou je daar zijn waar ik je wens, zou je 't vinden zo fijn zoals je was als mens, zou je daar zijn, waar engl'en toeven, zou 'k me geen zorgen behoeven wetend dat je daar bent, waar rust en sereenheid is, waar alleen liefde, liefde en liefde is..... zou je daar zijn?…

Ik speel graag in de ochtend met wat vuur wat? Nou niet veel maar slechts wat wat? Ik steek 10 waxinelichtjes aan wat? 10 in een metalen ijsschaal wat? daar warm ik me handen aan wat? Lucifers die laat ik uitbranden wat? Opbranden voor de lucht van hout wat? Omdat ik me daar lekker bij voel wat? Alsof ik weer de kolenkachel van vroeger aanmaak met…

'k Zit hier in mijn eentje 'k zit hier gans alleen maar heb met mij geen meelij 'k ben wel wat gewend. want al zit in in mijn eentje en zit ik gans alleen ik hoef me maar te bewegen en heb de wereld om me heen. 'k zit hier in mijn eentje maar dat zijn er vast meer en weet je, in je eentje doet alles minder zeer..... Dus voel je jezelf…

Wij zijn, de oude getrouwen niet te vewarren met: de oude getrouwDen! Wij zijn de oude getrouwen van gedichten.nl of zijn we er wel mee gehuwd? Dan zijn we de oude getrouwden van deze geweldige site, die net als de verhalen-site een verbintenis inhoudt! Een huwelijk zonder ring, zonder boekje eveneens zelfs geen uitbundig huwelijksfeesr…

ik spuug, kots, jeuk en krab, zucht: och ik arme ziel. mijn zenuwen, darmen mijn spieren, de krampen. pijn in mijn rug, buik en voeten, benen en hoofd! ik roep, jammer en kreun, snik: wat is er toch mis? de huismijt, zij bijt mij continu in mijn vel.…

Ik wil even niet praten Niet telefoneren Laat staan discussiëren  En zeker niet lachen Of schaterlachen, schuddebuiken Daarvoor ben ik te ernstig Daarvoor is het te ernstig Ben ik nu te ernstig Te serieus Moet ik denken, nadenken, dagdromen Mediteren, bidden in persoonlijke stijl Piekeren, nageltjes bijten Ik ben echt van streek Om…

Ik zou willen, dat ik zou willen om van jou te kunnen houden zó ik kon houden van je. Voor altijd in jouw nabijheid te mogen drinken en verdrinken in die warme, lieve, rustige en vooral tedere energie van jou. Te zijn, te willen, te blijven rondom die lieve lieve liefde, voortdurend bij je. Mocht ik iets wensen of verlangen... heel graag…

Het zijn de doodgewoonste dingen die een dag kleuren, of het nou de wind is of de bladeren die geuren, de lach van een kind is wat ik het mooiste vind, maar de doodgewoonste dingen, maken je dag compleet…

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

Zo af en toe lift er iets met me mee, dan loop ik niet alleen, maar met z'n twee Ik noem het m'n verstekeling, gewoon een niet noemenswaardig klein ding. Zo af en toe zit ie in m'n zak 'k laat 'm zitten, puur voor gemak en als het tijd is, laat ik 'm eruit soms wil ie niet, de kleine schavuit. 'k Zal bekennen wat of 't is 't is een duveltje…

verder dan mijn oren horen dan mijn armen reiken dan mijn ogen zien dan mijn hart kan voelen dan mijn gevoel kan gaan…

Het is de nacht die luister geeft aan het gefluister wat zacht wijkt naar ruimte en zwicht voor de druk van het ochtendlicht…

je zult het weldra niet meer weten wat je mij vroeger hebt aangedaan maar ik zal het nooit vergeten het orgelpunt van je bestaan verslaving is een harde drug het voorwerp lijdt en speelt geen rol het karakter dwaalt, valt van de brug je hoofd is leeg en klinkt als hol wat kan een mens toch stom gaan doen als de duivel heerst over…

Ik blijf altijd wel dromen Zie wel wat er van mij terecht zal komen Leef van dag tot dag Soms met een traan en een lach Veel verschillende dingen gedaan Dat is nu eenmaal mijn bestaan Altijd gezwegen Over wat je in het leven niet hebt gekregen…

Een witte spree ligt overal gespreid op ’s werelds akker; geen mens en is, men zeggen zou, geen levend herte wakker. Het vogelvolk, verlegen en verlaten, in de takken des perebooms te piepen hangt, daar niets en is te pakken! ’t Is even stille en stom, alhier aldaar; en, ondertussen en hore ik maar het kreunen meer, en ’t kriepen…

Waar een miauw en een waf waf me tegemoet komen voel ik me thuis Geplof in de zetel erg dicht bij dat gepelsde zo lieve gespuis. Dicht bij elkaar, fijn warm ook zo gezellig Mijn vaste stek, toeverlaat, buitenverblijf zoveel is stellig. Dat knusse peperkoeken huisje maakt me steeds weer blij ook vrolijk 's Zomers de speeltuin in met ijskoud…

Just the sky is the limit Ze rijken niet tot aan de hemel maar steken boven de wolken uit. De statige kantoorgebouwen. Ze zijn verheven. Het moet hoog zijn. De kracht en sterkte van hoogte moet erin schuilen. Ze staan daar trots van vervoering In al hun glorie. Ze moeten kunnen trots zijn, op hun eerzuchtig gebouw, dat oprijst in pure vervoering…

Ik was een stil en eenzaam kind, Eenzaam als geen - Gij zong voorbij als een stem in de wind: Nu ben ik alleen, alleen. Gij streek voorbij als een schone schijn - Vanwaar? Waarheen? Wat kan ik zonder u beter zijn Dan alleen, alleen? Alleen met de zee die ebt en vloedt Op haar gezetten tijd, Met de maan die krimpt, met de zon die gloedt…