Alle inzendingen over ar

Toen in de slag van Fontenoy een Ier het allemaal verdomde en riep: Cuimhne ar Luimneach, waarna Fransen en Ieren naar voren stormden, tot geen Engelsman Gods aarde nog vervuilde, toen, mijn lief, werd mijn voorgeslacht geboren, mijn ongedode herinnering aan jou steeds weer herboren en jij aan mij gebonden of je wilt of niet.…

Alleen met moeite kon ik naar je kijken. Die zware crawlslag door het kille nat. Gelukkig, ’t is volbracht. Proficiat! Je wordt bedolven onder huldeblijken. Één stug bestuur toont jou de Friese aard: je tocht blijkt géén elfstedenkruisje waard.…

in deze intieme tijd brengen niet zo zeer sneeuw den boom of bal hert pool hond ar of slee glitter bel krib mis man herder stol beeb wijze ree hulst mistel stuk ster of stal sfeer drama en romantiek nee juist veeleer de te vroege val van de kerstpiek men krijgt uitgerekend het land aan de te laat opgeruimde middenstand…

Hij droop af zoals alleen hyena's dat doen, zijn staart bewoog naar Jaffa, zijn kop zwaaide ar-Am gedag. Hatikwa, Hatikwa riep ik bevrijd en stortte mijn zaad niet op de rotsen.…

Nog eenmaal spanden mensen als een rendier natuur voor hun ar: breng ons verder! Breng ons door de poort van het stervende jaar! Ja hoefijzers en klavertjesvier, zilverglitter, reikten postbodes aan in de sneeuw. Eeuwig stormden klokken aan in de lucht, schijnsel viel uit kerkjes. Zoete landschappen ademden geur van vanille uit.…

Leven zonder liefde, Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde is het leven niet. Leven zonder liefde is leven zonder jou, En dat wil en kan ik niet.…

Laat hen maar praten, in woorden hun gelijk halen alsof we het hebben over hetzelfde, ja laat hen maar schieten, de staat zwicht niet voor geweld, bloed schrijft geen bewijzen, alleen feiten brengen waarheid aan het licht: vreemden en verwanten omsingelen ons, ze schreeuwen dreigementen en eisen, verzaken de vrede Maar wij hebben alles…

Oude ar kamfer moe: Ik de zoon van een verschrikte, wil liever niet op het uur van de wandelende tak mijn dwaas hoofd 180 draaien. *) Tsjitsjikow's koets: In 1835 schreef Nikolaj Gogol ‘De koets’ (‘Koljaska’), een satirisch literair verhaal over tsaristisch Rusland.…

holst van de nacht in het droge gras langs de rivier achter manshoog riet niemand die het ziet bij zonneblaker blauwe letters de zomertijd klein gezet arial black lekker vet een vreemdeling zeker op de fiets misschien verloor spraak gehoor een moederland via zijn apparaat bij halve maan…

je ontwikkelen door ze naast fysiek te trainen met ballie kijken op tv en video urenlang eindeloos te bestuderen het rood-wit van sparta is je trots in de auto en op de tribune zing je uit volle borst en uit het hoofd vurig fanatiek de spartamars want wat er ook gebeuren mag bij nederlaag of victorie rood-wit gaat nooit verloren SP…AR…

dragen het rood-wit, houden ons groot een club met karakter, met liefde en pijn altijd met passie, immer vol strijd wie kiest voor Sparta, doet dat met zijn hart hij draagt het rood-wit – voor eens en altijd dus hef het glas op het mooiste bestaan op honderd-en-tien-plus jaren vol strijd het Kasteel met vuur in de borst blijft zingen SP AR…

Ar mesgápe, ag dabbèn nusze Evvesgélde, èndan rèn nusze Joggi spesz te, jadac kèn nusze Elluc jariszte sél lufte dön. Hosz pitá Aggou jehosz pitá Mettut boeki indur hand Hosz pitá Tibesz tehosz pitá Sta tze ná stme ledi kant.…