inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.301):

Lied voor de nog niet afgestreken lucifer bij de paleizen van het geheugen

Wat de beademde slangenarend in de schemering zong:
De paleizen van het geheugen zijn dan groot, dan klein.
Je schrikt soms van wat je ziet, als de regen even ophoudt.
Sommige spreuken en beraadslagingen vliegen
naar Smeerenburg waar de walvissen gekookt werden,
andere worden as in de gevallen adderburchten
of tolden over de schaapachtige heuvels.
Brand niet op, niet afgestreken lucifer
al is Tsjitsjikovs koets*) nog niet door 't duister
opgeslokt. Oude ar kamfer moe: Ik
de zoon van een verschrikte, wil liever niet
op het uur van de wandelende tak mijn dwaas hoofd 180 draaien.


*) Tsjitsjikow's koets: In 1835 schreef Nikolaj Gogol ‘De koets’ (‘Koljaska’), een satirisch literair verhaal over tsaristisch Rusland. Hoofdpersoon is Pavel Tsjitsjikov.Het is een even grappig als gitzwart verhaal over negentiende-eeuws Rusland.

-------------------------------------------------------------
Uit: 'Raster', 82, 1998.

Schrijver: H.H. ter Balkt
Inzender: lt, 21 februari 2017


Geplaatst in de categorie: moraal

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.969

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)