Alle inzendingen over bloemenperk

je ziet slechts dat waar je oog op valt een voetbal die jouw bloemenperk verknalt jongetjes hebben zo’n plezier jouw bloemenperk interesseert hun geen ene moer geen zier ik ben kwaad maar kijk…… en kijk naar wat er echt is gebeurd zij zijn nog slechts even kind dus heb ik verder niet gezeurd slechts even getreurd het bloemenperk…

Na drie decaden ruim je weer paden met Packman doorheen je bloemenperk.…

van een fossiele, stenen vloer is het lastig eten zo keurig als het tuinpad van de buurman ik heb begrepen dat van uitgestorven diersoorten nog versteende keutels resten er komt een dag dat niemand nog weet van ons bestaan, ons bloemenperk, nauwelijks gedragen schoenen omdat de maat toch te klein bleek zodat voetstappen in beton zijn…

Een lommerrijke wereld Waar ogen zich de kost geven Gedachten zwijmelen tussen bloemenperken En oranjerieën die tot leven komen Siertuinen in bonte kleuren Vlinders zwevend langs het kruidenarsenaal Citrusbomen buiten uitgestald Een moestuin vol oud rassen Statige lanen waar eikenbomen ogen laten dromen Tulpenbomen in bloei Metasequoia…

Mijn lief, ik neem voor jou omhelzing vol met de vogels uit onze straat en van het plein gelachguirlande en bloemenperken, opa's en oma's uit het park schakers, honden en honden baasjes, bonbonnetjesgeur en chocoladesmaak, jongleurs en vuurslikkers, koekjes en broodjes, olifanten, tijgers en joggers, straatmuzikanten en straatverkopers,…

Dat het zonlicht zo voorzichtig Door de ijlheid straalt van 't lof, En het groene blad doorzichtig En veel eed'ler maakt van stof, Dat het windje in de twijgen Zo behoedzaam gaat te werk En alleen wat blaadjes zijgen Doet op 't pad en 't bloemenperk, Zonder 't wazig diep te raken Waar de groene schemer blauwt, Of de goudglans…

Dat het zonlicht zo voorzichtig Door de ijlheid straalt van 't lof, En het groene blad doorzichtig En veel edeler maakt van stof, Dat het windje in de twijgen Zo behoedzaam gaat te werk En aleen wat blaadjes zijgen Doet op 't pad en 't bloemenperk, Zonder 't wazig diep te raken Waar de groene schemer blauwt, Of de goudglans schuw…

verlamd wacht ik voor een te lange poos ze staat naast me in de kroeg te kletsen te vaak is mijn humor een lach waard ik meld haar stil en uiterlijk bedaard mijn flauwe grap waarderen is mij kwetsen ze zit voor me in de vernieuwde kerk ze doorkruist in vele bochten het zwerk haar blik lokt over haar schouder sterk en lokt mij naar haar bloemenperk…