Alle inzendingen over bouwput

Stapel de stenen in de bouwput van het leven sloop scherpe kanten, maak zachte ronde hoeken let op de val kuil, sommige wanden zijn onbegaanbaar door een té ingrijpende sloop leef je het leven dubbel en blijf je op zoek naar die ene draad, die wijsheid met warmte verbindt…

Impressie overal zijn brede straten het frisse blad van lindengroen puin van oorlog en bouwputten gestadig verdwijnt de pijn riksja's, taxi's, dubbeldekkers sleuren toeristen door de stad Checkpoint Charlie, Sony, KaDeWe uit het niets de Hauptbahnhof iedereen kan weer ontmoeten bij de Brandenburger Tor brandpunt voor hoop en vrede…

Drijfklei neemt mij op tot op een meter diep waar ik een bodem vind de oude wei ik wil mijn woorden geloven die ik ooit eens profeteerde de Broekpolder in haar water spiegel ik mij naast een divers gevormde gevellijn met stofbeslagen ruiten waarin de drab een wazig beeld hier wonen wij ze spreken zacht moe van ’t verhuizen…

Op het moment dat men weer wil gaan boren, ontstaan in Amsterdam rondom die plek, verzakkingen in panden door een lek. De ondergrondse dreigt nog te ontsporen. Vandaar dat de gemeente heeft besloten in allerijl het draagvlak te vergroten.…

staat het met hout gestut tegen de steigers van de werkelijkheid gebogen muren die nederig buigen tegen de ondergang van welvaart kreunen nu de herfst haar takken met geweld door de scheuren naar binnen mompelt het gezin vertrokken met de last van onzekerheid op hun schouders hebben de top bereikt waar alle ellende is verzameld in een bouwput…

drachtige koeien in de wei tot de vierkante loodsen die zich optrekken aan de regenachtige horizon en de stenen brug waar menig binnenschip onder door glijdt van een haastige moeder met één kind op de arm en in de andere de boodschappentas die uitpuilt ja, bijna scheurt tot de bejaarde man die nieuwsgierig notie neemt van de pas ontstane bouwput…

Oneindig werk, weinig tijd, snelle seks, bouwputten dat is de drug waar deze stad op draait, maar: een kleine, zeer puntige kiezel rammelt onder je voet, diep in het binnenleer Daarom, daarom is het dat je niet springen kunt. ---------------------------------------------- ----------------------------------------------…

Er stond in een bouwput een heikar te hijgen: weer dreunde en schalde het deel van de stad, waar 't rossige leven van tieren en tijgen, voor de zeeman aan wal z'n bekoringen had. Er relden geen ruzies, er blonken geen glazen, er deunde geen orgel, er zwierde geen rok.…