Netgedichten

netgedicht (nr. 83.179):

NET BUITEN HET CENTRUM

----------------------------------------------
----------------------------------------------
de vrachtwagen rammelt en remt:
vijf werksoldaten starten de machines,
hameren in putten, vreten koffie en tabak

mager onkruid verlangt stilletjes
naar de platonische kus van een kikker
voor het eind van de zomer,
als het even kan liefst nog een keer.

van god verlaten mensen
rennen als honden in de regen,

dichtgetimmerde ramen, waar weduwen en gekken
schuilen voor de mensheid.

een drukke, stinkende straat,
advertenties twijfelen nergens meer aan:
onwereldse hamburgers, tijdelijke banen, gratis geld
langs stoepen wachten taxi's glanzend in het neonlicht
als dames van de nacht op mannen met losgeld.

kijk, dat is een zwerver die het zelf
er naar gemaakt heeft, maar

ja, het lot is een grimmige jongen,
die onlogisch wankelt,
als een manke monnik, die danst
met de duivel in de nacht.

oneindig werk, snelle seks, bouwputten
dat is de drug waar
deze stad op draait, maar

een kleine, zeer puntige
kiezel rammelt onder je voet,
diep in het binnenleer

daarom, daarom is het
dat je niet springen durft.
----------------------------------------------
----------------------------------------------