Alle inzendingen over contact stoort

Ik ken je niet maar dat maakt niets uit als we elkaar maar verstaan dan is dit contact prima zonder geluid. Ik ken je niet jij mij evenmin ons stoort het niet dus tot de volgende zin.…

dobber staat wurmpie aan de haak happen ho maar knipoog gebruiksklaar lekker ding op straat de draak wordt gestoken zakdoek gewassen dame vol leed betraand klap voor den kop bak vol leut hagerin lacht slap lambiek pineut binnenkomer ja contactsleuteltje in de olie grafstilte valt hoorn op de haak keel steeds doorgesmeerd…

Voorzichtig hopende dat zij zich vergist En geen mens haar stoort. Dus Trekt zij vastbesloten de gordijnen dicht. Niemand gezien maar uitsluiting van mogelijk. Blind verheugd vervolgt zij haar spel En geen medeleven dat stoort.…

Men leert elke dag van wat die ziet en hoort ook als het hem stoort.…

Of ben je misschien bang dat ik echt terug zal kijken wat stoort je dan toch in mijn gespiegeld beeld wat stoort je, spiegelbeeld?…

Als je ogen mij ontwijken Als je stem mij niet meer hoort Als echt begint te lijken Als alles jou zo stoort Als samen twee keer één is Als delen niets vervult Als telkens blijkt ‘er is iets mis’ Als schuld Dan ontwijk ik je ogen dan ben ik alleen met de waarheid die me stoort Dan wordt een flauwe optelsom die maar niet wil kloppen…

Ik zeg u, wat mij zo aan Kerstmis stoort, -’t is wel niet veel maar toch moet u het weten, al is ’t alleen maar dat ik word gehoord- is dat er zo godsgruwelijk wordt gegeten.…

Soms stel ik me voor dat ik je echt ontmoet Een rosse bloes met korte mouwen, een beige rok tot op de knieën en zwarte klakschoenen je kijkt me aan en dan snel weg Loop naar je toe, jij tilt je armen op ik schuif mijn handen onderdoor leg ze te rusten op je schouderblad Hoe de spanning uit spieren verdwijnt tot je soepel en zacht tegen…

Dikke tranen, groen blauwe ogen Stoer gedrag ogenschijnlijk onbewogen Het minuscule contact in een neergaande lijn Totdat er niks meer over is………………… Alleen gemis en pijn!…

Juni-zalving, laatavond. Aarde en hooi, geurzomer, aureool. Canada eenzaamt. Grasland strekt. Veld: groen vegeteren. Achter horizon hoeve, gehurkt. Luifel spar en vogelkers: bosrand, mijn rug. Geduld. Geweer en ik: de hand op het leven. Schot spat avond uiteen. Veld, hoeve, bomen ontploffen, vallen op hun plaats terug. Stilte likt…

zeg mij niks over mij soms zoek ik gewoon contact ik mail naar de dichtst veraf gelegen persoon liefst teder qua inborst in woorden uitgebeeld ik zeg joh kietel mij gewoon linker schouderblad rechts daar ja jeukt ja lekker heerlijk neen vraag mij verder niks ik zocht gewoon het contact begrijp je weet jij veel What's in an email…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

Hij heeft nog nooit zo 'n fijn contact beleefd. Een innig samenzijn blijft echter uit. Slechts in gedachten ziet de vent 'r bloot. 'Je morst je ijs,' zegt neven hem z'n bruid.…

praten met de hond hij kijkt woorden uit mijn mond met een neus voor taal…

onze woorden lagen op gevoelsafstand van elkaar in centimeters dichtend de rusteloze ruimte die er nog was voordat ze elkaar aarzelend zochten zo nu en dan als lettergrepen elkaar aanvulden schoot er een vonk door de geheime stilte ik kon de ogen zien achter de stem de glimlach achter het luisteren…

waar ik mijn handen rond jouw stil vertrouwen leg groeit genegenheid…

Contact heeft het blondje Sofie met veel mannen - per dag minstens drie - en algauw wordt ze dik. D'r verklaring luidt: 'Ik ben behept met contactallergie.'…

Ik maak het contact met mensen, het bestaande, met god, zo je wil. Het contact is er ook zonder helder antwoord, simpel door mijn wil. Zoiets als de zon, die verlicht en verwarmt ook zonder reactie. Ik zend mijn geest uit en hoop dat alles ook zal worden herschapen.…

Contact is de smeerolie in ons bestaan zonder dat loopt alles stroef…

het Tsjechisch in hun land versta ik niet de krant kan ik niet lezen de welsprekende ogen van mensen die ik zie voel ik met mijn hart behoefte aan ontmoeting in hun gebroken Engels zij lachen om mijn: "Dobre Den"…

Eigenlijk maak ik best wel Makkelijk contact, zei ze Voeling heb ik al gauw met iedereen Jammer alleen dat 'k zo alleen ben Want samenleven met mij wil er niet één Thema: virtuele eenzaamheid Anno Nu…

het avondje was op bezoek ik was weggegaan --------------------------------- uit: Mammoeth Mijn Muze (1968)…

Verbonden riep zij het kind in hem naar boven tot de dood ons scheidt.…

Dat de zielen schuren De huid verdwijnt elkaar aanraken in het verdwijnpunt van het licht Niet willen, slechts puur zijn Echt, ik sta aan de rand Vòòr mij vrijheid met de angst prikkend als ogen in mijn rug vanwaar ik ben gekomen De lange weg die ik ken en die ik ben veilig, in controle, comfortabel die ik zoveel jaar gelopen heb…

in mijn toestand van half beschonken zijn zie ik mensen dansen praten lachen de muziek klinkt luid door de verkeerd belichte ruimte obers rennen af en aan niemand stoort zich eraan een paartje danst op de te kleine dansvloer bewegingen vol sensualiteit en lust niemand stoort zich eraan ogen sprekend zuiver half gesloten het…

Ik zeg u wat mij aan McDonald's stoort, -’t is wel niet veel maar toch moet u het weten al is ’t alleen maar dat ik word gehoord- is dat er zo godsgruwelijk wordt gevreten.…

De Hemelzoon stoort mijn gezoem de rust. Ik ben naar deze schuilhoek uitgeweken. De Keizer rust, ik schrijf in rust mijn verzen, Die straks luid in zijn oren zullen gonzen. Een vlieg gonst om mijn hoofd en stoort mijn rust.…

Eensgezind in wat je stoort. Balancerend op een zijden koord.…

Als het je stoort Doe dan of je het niet hoort.…

Ik zag je komen, lopend uit mijn dromen ik zag en wist dat ik je dichtbij me wenste want jij bracht me leven en liefde jij zag en wist dat ik daar al geruime tijd aan dacht.…