Alle inzendingen over dreggen

Van dat zwijn, dat kon dreggen, Heb ik nog vaak uit moeten leggen.…

Hij durfde het zijn ouders niet te zeggen Dat zwijgen bleek een veel te zware last Zijn briefje werd gevonden na het dreggen: Jan-Willem kwam als lijk pas uit de kast…

het was stil vandaag ik was niet alleen verwarmde me aan de zon in de schaduw van jou niets zeggen vertelt soms meer dan dreggen naar nutteloze woorden het was stil vandaag bij jou…

Hoor ze wanhopig, radeloos janken "Wáár is't nog veilig bonussen beleggen" "Ik voorspel, straks kunnen ze naar ons dreggen" Hoe zielig, die toppers van de banken Hoort ze die handdruk in Euro's vervloeken Was ie maar veilig in gevulde koeken…

soms kent mijn hoop slechts sporen in zuigend modder getrokken mij vergaat dan de moed het licht uit de nacht te lokken als de duivel mij overmant en ik niet kan dreggen in tranen van overvloed daar mijn verstaan is gestrand en ik mij onkundig weet de schaduwrijke overstroming te weerleggen…

Jij zit daar op de bank ik voel ik hou van jou Je laat me zomaar los en zegt het snel en gauw Ik stik van verdriet mijn keel zit helemaal dicht Dit is niet wat ik wil mijn leven is ontwricht De stilte die is voelbaar wat moet ik nu nog zeggen Jij kijkt ver van me weg mijn tranen niet te dreggen…

een anekdote uit 1958 uren hadden mijn ooms staan dreggen in de trekvliet langs het jaagpad tot eindelijk na een heleboel niets opa's fiets aan wal werd gebracht er ontsnapte een zucht van verlichting die golfjes deed opwaaien over het water...…

verwachten wanneer wellicht alle antwoorden reeds zijn verdoofd zwijg ik de stilte aldoor omdat mijn tong is verdroogd en schreeuwt een hemels koor, dat alleen mijn zwanenzang nog wordt gedoogd het is raden in een doolhof met steeds meer onwillige heggen of likken aan aardse stof waarin dorre wortels vruchteloos naar wijsheid dreggen…

hoef dan niets te vragen vragen, vragen durf ik me er wel aan te wagen, aan die onzekerheid in mijn diepere lagen kan beter jou behagen ik hoef dan niets te vragen zo ontkom ik ook aan een dankjewel stel dat ik dat zou zeggen even mijn kwetsbaarheid blootleggen dan moet ik nog dieper naar mijn eigenwaarde dreggen…

een bescheiden aandeel zou ik zeggen is mijn bijdrage aan het welzijn op deez aard meer wil ik niet meer op mijn lippen leggen de waarde die ik heb vergaard dan wel gedeeld heb met anderen is uit een ondiep beekje te dreggen het is zeker niet zo dat ik mij gering acht of anderen boven mij stel ik spreek over mijn eigen aandeel heel zacht…

die los komen om de mens te bedrukken herfst is thans in het land Speciaal dichters tellen naar verhouding dan velen voltijds zwaar aangedaan onder de hyper emotionelen Gaat ergens een tak kraken men kan er donder op zeggen minstens één hunner gaat braken bij verkering op het water bel meteen straks wordt later poëten ik moet weer dreggen…

emotie evolutie revolutie ovulatie irrigatie irritatie bodemcultuur bodemverzakking biezen pakken stropdassen strikken wildplassen transcendent cederhout houtrot bot vangen zang kunsten vertonen tonen zingen zongen kerkklokken gongen zeeduivel luifel buiskap Roodkapje afdak overkapping ontknoping loterij boteren kwakkelen dreggen…

hebben ruimte en tijd nodig die is er niet, want onbewuste acties vullen de gedachtegang Vrij van verlammende angst is er grote kans op overleven die genen worden doorgegeven aan nageslacht en als collectieve ervaring in de genen geschreven Ik lift met een nat pak naar huis ben weg als de politie arriveert die gelijk gaat dreggen…