Netgedichten

netgedicht (nr. 27.770):

Onwetendheid

wat schuilt er toch in mijn gedachten
wie stuurt de stilte in mijn hoofd
hoe komt het, dat je blijft verwachten
wanneer wellicht alle antwoorden
reeds zijn verdoofd

zwijg ik de stilte aldoor
omdat mijn tong is verdroogd
en schreeuwt een hemels koor,
dat alleen mijn zwanenzang
nog wordt gedoogd

het is raden in een doolhof
met steeds meer onwillige heggen
of likken aan aardse stof
waarin dorre wortels
vruchteloos naar wijsheid dreggen

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 28 augustus 2009

Geplaatst in de categorie: individu

onwetendheid

3.0 met 23 stemmen

536

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Pama
Datum:: 24 september 2009
Email:: pebmartenshome.nl; Toegeven van onwetendheid, is het begin
van wijsheid. Mooi gedicht

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 29 augustus 2009
Email:: kerima.ellouisegmail.com; In het verwachten schuilt hoop en kan enkel stilte je door dat doolhof leiden omdat we slechts mens zijn met het voorrecht te mogen likken aan het tijdelijke stof. Mooi gedicht!

Naam:: windwhisper
Datum:: 29 augustus 2009
Email:: schorpioen49ziggo.nl; Hart-aanrakend geschreven.

Naam:: elze
Datum:: 28 augustus 2009
Email:: e_r_schollemahotmail.com; Hans, goddank mogen we in dit leven slechts mens wezen, schitterend gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: