Alle inzendingen over eigen schuld

De jaknikker beaamt zonder weten stelt God verantwoordelijk eigen schuld de meest schizofrene waarheid.…

´Niet doen', zei vrouwlief op de achtergrond, ´als ze je snappen is ´t je eigen schuld´. Een wrede vorm van binnenshuis terreur. Op voorhand al bestempeld als fraudeur.…

Het lijkt wel alsof het een bruut gebaar is Maar toch is het op zich een goeie deal Want binnenkort zit in het Happy Meal Een hamburger van stukjes dromedaris Er zijn er nu teveel, dus eigen schuld En ja natuurlijk ook nog dikke bult…

Ik zoen jou op je hemelse woorden Ik zoen jouw liefde, jouw geduld Zoen me maar gerust terug, ik heb het verdiend Het spijt me namelijk helemaal niet Ik heb zelfs geen berouw, dus het is mijn eigen schuld.…

“Je eigen schuld,” zullen de Friezen zeggen “Dan had je hier dat ei niet moeten leggen!”…

Als overstekend wild de weg verspert Wijk dan niet uit, maar rijd zo’n beest in stukken: Zo’n ongeluk voorkomt dan ongelukken En het is eigen schuld ook van zo’n hert. Maar hoe moet dat nou bij een kleuterklas? Geef je achter het stuur dan ook vol gas?…

Hun eigen schuld, ze wisten dat het glad was, hier heerst een zee-klimaat, volgens de atlas. Waarom dan tóch naar buiten met z’n allen ? Voor een gewonde valt daar niets te winnen. Als je gewond bent, blijf dan veilig binnen !…

"Haha, die botox, trut, je eigen schuld." De waarheid bleef verrassend lang verhuld.…

nooit geheel je eigen schuld je eist van anderen soms veel geduld al pest - verpest - je sóms het hele land maar wappies, tokkies, would be “criminalen”: terecht dat ze jullie op komen halen…

Hoera: Ik “denk” goed nieuws voor Nederland Sylvana Simons zegt dat ze gaat “denken” Ik “denk” dat ik me eentje in ga schenken Proficiat met al dat “denk” verstand Ach domme Ebru...’t was je eigen schuld Armeense genocide...dikke bult!…

Dus eigen schuld aan dikke bult.…

In de ochtenden als ik wakker wordt rochel ik zit het vast op mijn borst spuug ik op de grond En gedurende de dag voel ik het trekken aan mijn stembanden Hoor ik mezelf raspen als ik praat Soms denk ik dat als ik tegen het licht sta de donkere plekken in mijn lichaam zichtbaar zijn Maar het is mijn eigen schuld Kankerverwekkende…

Het leven gaat mij langzaam verlaten al het mooie wat ik eens zag is nu in de schaduw verdwenen uit het zicht van mijn hart verloren gegaan door eigen schuld kon niet wachten, geen geduld mijn dagen worden somber van 's morgens tot 's avonds laat door melancholie gevuld teneergeslagen door wat ik verloor zijn mijn dagen nu doelloos en leeg…

De gedachte knaagt aan haar met een ander, terwijl je weet dat het je eigen schuld is. Als de maanden niet meer tellen en geen ander meer verschijnt. Wat doe je dan? Ik zeg alleen dat het me spijt. Leef voorspoedig en in geluk. Dat heb je verdiend, mijn ukkepukkie.…

Stuiptrekkende ledematen En de pupilreactie nul De reflexen minimaal Na die ene laatste pul Dan volgt de snelle diagnose Op gesmeerde spoedopvang Als rubberen wielen piepen In de bochten van de gang Alle paniekgezichten bidden Uit angst voor eigen schuld En op dat moment zijn zij Met zorg en spijt gevuld Weer een falende selectie…

Jij bent bij mij weggegaan Voor eeuwig en altijd Door jou kwam ik alleen te staan Maar later kreeg jij spijt Jij nam het verkeerde besluit Het is je eigen schuld Jij wil terug maar ik doe niks Want het is over Het is over en uit Ik heb je niet meer nodig Ik hoef je niet meer te zien Je bent nu overbodig Ik heb het te lang aangezien…

schuld denk er maar eens overna ik wacht met geduld…

Wie rein van ziel, het hart verguld mag mij als eerste straffen; een groot genot, kom tref mij hard het is mijn eigen schuld. Want waarheid vormt een groot gevaar daar, schijnbaar heilig komen zij voorzien van stralend aureool; leg klaar die stenen; gooien maar.…

Net geen stilte Zacht gesnik Op de achtergrond Van mijn huilen Net geen traan meer Want ik ben zo op Zo op van dit Dit alles Net geen kus Alleen op het voorhoofd Omdat de twijfel Zo groot was Net geen knuffel Omdat het allemaal Mijn eigen schuld Zou moeten zijn Net geen honger Beelden maken Me zo verliefd En daarom zo misselijk…

' Maar ik ga niet, ik moet wachten Al vergt het al mijn krachten Al onweert het, al stormt het Ik zit hier in mijn grot Ik wacht hier op mijn kinderen Het wachten is mijn lot Zo zit ik hier, vol ongeduld Maar toch, het is mijn eigen schuld De zee lokt me omlaag Naar zijn zilte zoute golven Huilend als het niet lukt Jankend als de wolven…

Wie goed doet goed ontmoet, wie wind zaait zal storm oogsten; boontje komt om z’n loontje, wie z’n billen brandt moet op de blaren zitten: eigen schuld, dikke bult ! Met vallen en opstaan leren we onze lessen, als ezels stoten we ons keer op keer aan dezelfde steen, door schade en schande worden we wijs: karma is a bitch !…

Lovely Petra, de dood, sleutel die omdraait in oogcontact en ik dans en ik jank en ik kras en ik bijt van me af maar sterf niet in één moment ik krepeer eigen schuld, dikke bult fikken van de honing ik die te stom ben om te spreken ik kan dit niet geloven ik wil dit niet geloven ik mag dit niet geloven ik moet dit niet geloven…

Hoe mooi kan het leven zijn maar zo tegenstrijdig net zo goed het zit mee of het zit tegen je ziet wel hoe je het in je leven doet Eigen schuld of pure pech wie zal het zeggen soms lijkt het wel of je alles uit moet leggen De een is de ander niet hoe kijk je er tegen aan en hoe ga je er mee om heeft het een bestaan Toch zit jezelf…

Dieper en dieper kerft het in mijn huid, Als een hamer die hakt zonder geduld Het geschreeuw, een oordovend geluid Want alles, alles is mijn eigen schuld…

papa mama, Nee ik wil niet, nu niet meer Ik wil niet praten steeds maar weer, Het is je eigen fout, je eigen schuld, Ik wil niet praten, al heb je nog zoveel geduld Het is mijn leven, mijn verdriet, mijn moeilijkheden zie jij niet. Ik los het zelf wel op, daar heb ik jou niet meer bij nodig Jouw hulp is voor mij helemaal overbodig.…

Eigen schuld, of hebben wij dat verdient? Tevergeefs zoek ik een reden. Tevergeefs vind ik die. We doen alles in het verleden, maar een toekomst hebben we niet. Is er dan nog een sprankje hoop? Of willen wij die niet zien? Bij elke lach die ik hoop, valt het wel mee misschien.…

Vraag ik u om verlichting van mijn last staat uw oordeel bij voorbaat al vast: eigen schuld dat je bent zoals je bent ga maar werken, van mij geen rooie cent. U heeft ongetwijfeld reden tot klagen wanneer ik u om wat kleingeld kom vragen maar is er niet iets anders aan de hand: want wie in Nederland is er nog tolerant?…

schuld omdat ze stiekem wist dat de stof allang dradig was versleten…

nabijheid Is alsof je in iemands ziel het altaar ontwijdt Om met jouw eigen schuld te voeden En zo je eigen ziel voor onheil te behoeden Gezellig vloeken onder iemands ramen Ik zou mij toch werkelijk schamen Als ik zo mijn negatieve energie verspreid En zo’n kleingeestig leventje leid…

Het is uw eigen schuld, wanneer u baalt, als u zover gekomen bent en merkt, dat u dan toch ten hele hebt gedwaald.…