inloggen

Alle inzendingen over elysisch

6 resultaten.

Sorteren op:

LAIS CCCXII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 74
Lijsters bezingen zoet haar blijde zin, tuinfluiters doen krokussen tuiten: 't is al elysisch feest daarbuiten. Omsluiten echter doet het zwart mijn hart, angsten beklijven die 'k niet kan uiten, wanen waren door de poelen van smart.…

Naroep

gedicht
3.4 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.041
door liefdes laatste doodlijke gena vertwijfeling verrukking achterhaalde in dat verdwenen zweven uit al zicht, straal dan het woord neer op dit aangezicht, hoe dat gij zijt ontvlogen en waarheen die gouden laatste dag dat ik u zag gelijk een leeuwerik, die niet meer daalde - o, ziel, die steeg en roekeloos verdween juublend elysisch…

Begrensde droom

netgedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 88
mijn droom Weer word ik hard geconfronteerd met uw bestendige afwezigheid de ijzig koude werkelijkheid De grijze, grauwe realiteit die mij doet huiveren en leert dat liefde louter, zuiver existeert in deze ravissante, troostrijke droom Laat mij verdrinken in uw vrouwelijkheid Verdrinken in uw elysische…

GELIJK HET GRAS

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 155
vocht en je verdroogt, teveel Water en je verdrinkt, een hittegolf en je Verschroeit Te horen krijgen dat zij op het nippertje De strenge vorst overleefde en nu in grazige Weiden verkeert Dat enerzijds mest haar geen kwaad berokkende, Hoewel het anderzijds geen haartje scheelde of Zij was geworgd tussen twee stoeptegels Dat zij de Elysische…

Uit je schulp

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 103
Soms zie ik in gedachten op een lange ijzertrap Die wentelend omhoog gaat naar Elysisch wonderwel Mijzelf op treden treden als een gave oesterschelp Ik voel hoe in verborgenheid in mij de parels rijpen Langzaam puur ik korrels zand die landen op mijn tong En in het duister oergeweld van weekdierengedachten Dring ik langzaam dieper door tot…

Orion.

poëzie
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 488
Zo drijft ge, in 't schoon Elysisch woud Daar zich der helden schare onthoudt, Voor u de woeste dieren henen! Zo hebt ge, in 's werelds morgenstond, Met al uw luister vroeg verschenen, Auroras teder hart gewond. Dit zag de wreevle Jachtgodin; Haar wrok ontvlamde om deze min, Zij deed u door haar schichten sneven.…