Naroep

Vanonder wolken, gij, die ontstegen zijt,
roep ik u na -
vanuit de wervelende storm der blaren
waarin wij samen waren,
waar ik nog sta
geschroeid van dromen en van licht berooid,
roep ik u en bezweer ik u: als ooit
door liefdes laatste doodlijke gena
vertwijfeling verrukking achterhaalde
in dat verdwenen zweven uit al zicht,
straal dan het woord neer op dit aangezicht,
hoe dat gij zijt ontvlogen en waarheen
die gouden laatste dag
dat ik u zag
gelijk een leeuwerik, die niet meer daalde -
o, ziel, die steeg en roekeloos verdween
juublend elysisch uit het eenzaam licht.

Biografie van deze schrijver

naroep ontstegen elysisch

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 1.972