Alle inzendingen over episch

als men de tijd omdraait sta ik aan het begin van mijn leven vanochtend na het ontwaken werd ik uit mijn nest gedreven gelijk al openbaarde zich het licht ik bezat de gave vooruit te kijken vrijwel direct ontstond er een gedicht daarin groeide de toekomst in allerijl ik schreef en schrijf nog steeds, 't begint op een epische roman te…

Lawrence of Arabia die de woestijn in trekt een iconische film uit vervlogen tijden waarin echte mensen op echte kamelen rijden zonder expressieloze robots of special effects de beste acteurs die in een episch verhaal prijken een lust voor het oog, daar blijf je naar kijken…

'Dicht niet zo dichtbij me', sprak de schrijver. 'Hou het algemeen. Wat IK ervan vind, wordt meestal ijdel.' Zo dacht hij bij zichzelve, emoties strelend, wegend voor het decorum van zijn ziel. (Zo'n trigger moet toch zeker zijn inzet vijzelen. Of wijzigen...) Hij wist het niet. Zag slechts fanatieke rijmelaars, vertederd door het Grote-mensen-gevoel…

Ik droog je af met een zweem gewoonte als lichtlilablauwe lavendelbloesems met slapverwaterde haarwortels bengel je voor mij aan de zinkende horizon Want ’s avonds of daarna bubbelen jouw kooipoten en je episch epicentrische kopje mee als granieten pelgrims op zoek naar de bodem van dit heelal Kan ik rustig de bloemen op de grenzen van…

. ------------------------------------------------- Het borrelt en het bruist vaak in mijn hoofd, Want in het ‘episch centrum’ van een dichter Is het vaak negen op de schaal van Richter, Poëtisch vuur, dat nooit bij dichters dooft. Ik waarschuw vóór ik uitbarst iedereen: “Wim Overweg…”, en dáár vlucht men al heen.…

Het hele landschap heeft de zon vertaald: 'T aardappelveld in niet hoog artistiek, Maar deg'lijk proza; kleurige lyriek Geef 't koornland in een stijl, die vlamt en straalt; Episch in vorm, in kleur, in klank, verhaalt De eik van zijn zonneheros in epiek; De populieren zoeken 't in tragiek, Hoe op 't geen hoogstreeft, 't noodlot bliksemstraalt…

'K sloeg met bronzen bekkendonder kapot, Episch en groot, 't elegisch klokgetinkel: Nocturnespinsel van Venusgetwinkel, Mijn storm verbrandde 't onder fluitenspot.…

de energie van geestdrift die ons op de tonen van verbazing uitbundig de muziek van leven luisteren doet als het leven een soundtrack heeft verjagen nummers van frivole opgetogenheid de bladmuziek van verwarrende onrust als chansons op rijm hymnen of canto over jouw en het leven de lofzang klinken doen als een klein gedicht dat lyrisch of episch…

(al hangt die spijkerbroek nog steeds episch uniek) een middelformaat kledingkast met finesse ben je altijd wel relaxed, nooit het haantje op de eerste rij maar met een houding die zegt: “ik ken geen stress” ben jij wel de jongen die gewoon zijn mannetje staat een lach met een knipoog, een blik met verstand een rots in wat als kalverliefde…