Alle inzendingen over essay

Het is de maand van het spirituele Ik lees ’t essay van Sophie van der Stap Het raakt me, nog geen dertig en zo knap Ontleden al het individuele Ze heeft de Fransen lief, het zijn er vele Eén vissenkom is voor haar veel te krap Maatschappelijke grenzen, zet u schrap Establishment u vat haar maar ten dele Het liefst begeeft ze zich in andere…

Nadat ik strips ben gaan verscheuren Met essays in het moeras in slaap viel denk ik nog altijd het zijn maar woorden voor de zoveelste keer! wat voel ik nou eigenlijk jaren later na Dato of Bio? Een poolkap smelt, sta er voor open je hoeft er niet per sé over te lezen de mooiste dingen gebeuren vanzelf.…

Komaan, vergast ons straks op een essay Want Gaia is weerloos zonder jouw waarde...…

maak nu maar een heel mooi essay klick, klick,...rechtermuisknop kopiëren, plakken Hoeven we nog te schrijven?! neem een echte foto met je digitale camera klick, klick,...inkleuren verscherpen en klaar Hoeven we ons nog in te spannen?! Als het domme Internet zo slim is, dan heeft de pientere Mens het wel mis!!…

Voor een diepgaande analyse van deze historische vergissing van de dames en heren van de Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (een van hoog tot laag gekraakt essay vol familiegezwets), zij verwezen naar het snelsonnet van vandaag, van Inge Boulonois __________________________________ Ik ben Chabot in 't diepst van mijn gedachten…

Ja, niet omdat we moeten, maar omdat we willen. Gestuurd door een bestemd gevoel, dat steeds opnieuw, in mensen wordt herboren, na een onbestemde nacht. Nee, niemand is verloren, wanneer we leren leven, in de vertraagde tijd. Wanneer we met nieuwe ogen, leren zien. Wanneer we met nieuwe oren, leren horen. Vandaag, en elke nieuwe dag…

Zwijg, ook morgen, vertel geen verhalen, geen illusies geef me liever niets De werkelijkheid is genoeg zoals ze is, onbenoemd vrij van etiketten Als ik dat ooit leer zal ik wijs zijn en zelf het bekende zien ook wat onbenoemd is waarvan ik moet raden wat ik ruik, wat ik voel en hoor en zie ook jij die gekend wil zijn Zwijg,…

Naakte mens Trouw aan jezelf Ontsnap om Te blijven ontwikkelen Groothartig is ons hart Een ander niet helemaal Te willen kennen Een kern te gunnen Tegenstrijdig de wens Om gezien te worden Voor wie jij bent Te versmelten Het hart eenmaal gegeven De ander is het waard Doen verandert niet Hart gaat niet retour Mooi is het leven…

hem een mantel, riet en bovenal Slaag en een doornenkroon, waarna hij weet Had van de zoveelste bizarre moord Op hem, op potsenmakers, harlekijnen En wonderdoeners daalde rampspoed neer Men dreef christen en hekeldichter voort Hitste elkander op, dronk teveel wijnen Beschimpte, kruisigde, stak met zijn speer * Naar aanleiding van zijn essay…

Ik wist niet wat er zat in wat ik at Toen internet nog niet zo’n draagvlak had In heel wat voedsel schuilt het onvoorziene En sinds ik vaak online ben, weet ik dat Een veelgedeeld essay rond margarine Verhaalde mij van lipo proteïne Alsook dat margarine stof bevat Die eveneens voor plastic blijkt te dienen De wetenschap is op het web ontketend…

soms schrijf ik een gedicht over mijzelf, zo mij dat lukt, en besef dat ik mijn dan richt op een verleden gewelf het gaat dan over wat is geweest immers over het nu, het heden schijnt nog niet het verklarend licht nu moet gezegd, zo stel ik vast, als ik alles zou vertellen is mijn toekomst tekort ik kan natuurlijk de film versnellen…

Wanneer de dood ons omarmt, maakt hij aan ons leed een einde. Eenzaam en alleen blijft hij achter. Zo krijgt de dood ons leven lief. Zonder liefde kan hij niet bestaan. Wanneer we de dood omarmen, kan vrede worden geboren. Kunnen onze angsten sterven gaan.…

Onder dictators valt niet te voorspellen wat -- het verleden is.…

Mister Right Vandaag drink ik Argentijnse thee in een boekencafé Waar ik je begroet van achter mijn essay Met mijn betoverende lach Wens ik je een liefdevolle dag Jij, de man keurig in het pak Hemd gestreken, zwart wollen anorak Bent het personage dat ik zoek De hoofdpersoon van mijn nieuwe boek Ik stel ons samen voor, jij en ik, getwee…

Iets als uitdaging bestempelen is een deugd -- maken van een nood.…

ingewikkelds voor het slapen of dromen in een filmisch visioen zo tijdens remslaap vlak voor het ontwaken dat zou best kunnen helpen tegen gapen bij 't lezen van die verzen zonder rijm cadansloze gedachten op een rij een woordenzuil of column die niet klinkt die zonder maat en ritme ook niet zingt amuzikaal gefragmenteerd essay…

Hij beklaagt zich, maar ik weet dat hij liegt, misschien -- is dat wel grappig.…

In zijn droom tast hij naar haar en ook de nacht zoekt -- waar ze zich verschuilt.…

Een kind fantaseert wel hoe dood zijn zou zijn, maar -- niet hoe oud zijn is.…

Een essay in dichtvorm Het water in de beekjes zet zich voort. Die aders met bezield bewegend water, nooit komt één druppel op één punt weer door. Zo’n stroompje blijkt een waardige erflater. Want als het water in beweging is, dan blijft het rein, kijk toch hoe fris en helder!…

mijn god, men relt en maakt weer veel kabaal de genderongelijkheid, wat een sof en ook het thema is banale stof zo roepen de ontstemden allemaal Is het de kift waardoor men nu de moeder de vrouw laat lezen als een kijvend loeder…

Uit de essay: Denken en handelen, out of the box ?…

Is m’n essay geen wetenschappelijk succes noem ik het een prozagedicht, ik zit dus als dichter-filosoof altijd goed. Onderweg pluk ik de rijpe dagen, voordat anderen er met mijn leven vandoor gaan.…

onder bruggen van steen, op banken van hout waar de stad hem vergeet en de kou hem onthoudt geen sleutel, geen huis, geen bed dat hem wacht maar een wil die niet breekt in donkere nachten hij loopt door de straten, zijn rug recht en trots met dromen die gloeien als vuur in zijn borst elke munt in zijn hand is een stap, hoe klein ook naar morgen…

Ik ging online om het journaal te zien: Ze stonden, man en vrouw, aan overzijden en leken de verbinding te vermijden die nieuwe bruggen bieden, tien op tien. O, dacht ik, o, dat daarop schrijvers stonden die met hun zangen ons bewaren konden. . . "De moeder de vrouw", Martinus Nijhoff Ik ging naar Bommel om de brug te zien. Ik…