Alle inzendingen over griffen

er zijn van die momenten waarop we de tijd vergeten terwijl hij grift…

het hart slaat lettertekens in rood gedoopte riethalmen griffen een spijkerschrift op z’n kop het hart hamert slaat littekens het laat zich moeilijk lezen…

wij wanen ons ridders van de vuren tafel grieven en wormstekeligheid griffen wij in hout doorzichtig blad valt van de mond wanneer we drinken van de wijn die brandt en de glazen heffen alsof de steen die op de lever ligt de zwaarte niet weegt van bliksemsnelle scheuten en zijdelingse blikken gevuld met gistende woorden naast het…

Oh, de wind en het stille, het wijde En mijn vissenstaart die weer beweegt Nu het zand van mijn huid is geveegd En mijn haren weer glanzen als zijde Oh, de golven, de meeuwen, de kliffen En het schuimende, speelse gespat Dat ik door alle pekel vergat Maar zich toch in mijn ziel wist te griffen Op het eiland van Groene Smaragd Waar de wegen…

opgroeien onder het juk van ontaarding door perversiteit geen volwassenen of ouders, maar wrede verslaafden die zonder spijt en impulsbeheersing de uit eigen vlees en bloed geboren ziel overmannen, barbaars overweldigen, het levenslicht uitbannen in alle vroegte en overschaduwen met niet los te wrikken aanrakingen die de vrees diep griffen…

vlucht verborgen, verzwegen mijn altijd open ogen het versneld vallen volgens de voorspelde ballistische baan, van niet herkende vogels uit, nog te zien daarvan resten in hun vleugelslag, te hoog gebouwde nesten, sta ik ook vandaag oog in oog met zonvergeelde piramides, obelisken en beschadigde kariatiden; een lach in de platgestreken muur griffen…

knokken en slapen en verliezen en denken en denken en bijwerken, en nota's van alles, en hondjes en poezen en reisdocumenten en handtekeningen en tijd en foto's en posten en wissen en vergeten en drinken en dronken en schrijven en denken en eten en shit en bedden en wouden en zinnen en het licht, hoe het soms valt op water en stenen, en beelden die griffen…