Netgedichten

netgedicht (nr. 33.171):

Ridders van de vuren tafel

wij wanen ons ridders van de vuren tafel
grieven en wormstekeligheid
griffen wij in hout

doorzichtig blad valt van de mond
wanneer we drinken van de wijn
die brandt en de glazen heffen

alsof de steen die op de lever ligt
de zwaarte niet weegt
van bliksemsnelle scheuten

en zijdelingse blikken
gevuld met gistende woorden
naast het tikken van tafelbestek

het barsten van de stenen kruik
waarin we het depot bewaren
van uitgeperste jaren