Alle inzendingen over groeipijnen

En hier lig ik dan als een meermin op het droge niet wetend waarheen nu mijn schubben benen zijn en het kind in mij steeds groter wordt En hier verdwaal ik dan met de tijd als kruimeldief en geen steentjes meer op zak word ik steeds ouder en toch kleiner opnieuw bang voor de wolf in het struikgewas…

Ik houd het op 'groeipijnen' Ze lacht…

een plataan schilfert stuk naakte bast blootgelegd kwetsbare groeipijn oud vel valt in stukken af maakt plaats voor nieuw omhulsel…

De stilte druppelt op de vloer en trekt de ruimte leeg. In het vacuüm van verloren zijn wandelt het weten rond. Elke kier of spleet wordt in een ademzucht bezocht en ontpelt de pijn en het leed aan een anders lot verknocht. Och zwaarte van ver-ge-leden tijd, pak maar je biezen want het kind staat op om wervelend te dansen in haar…

ik heb bemind in armoede van hebben en groeipijnen van zijn liep vaak verloren in de doolhof die het leven als verleden tijd in gedachten achterliet in ouder worden kwam eindelijk de rust wat ik heb en wie ik ben vloeien naar een nieuwe morgen als een bron die naar de monding vliedt…

met groeipijn zie ik dat geworstel alsof de draad geen einden heeft bekijk mijn handen die te groot alleen maar mogen wijzen de lijnen zijn zo strak gespannen en de liefde waarmee ze zijn bekleed kunnen haar breken niet voorkomen maar elke vezel in mijn lijf staat open om steeds samen de draad weer op te pakken waar zij hem vallen laat…

We hielden elkaar aan de lijn, emoties heen en weer, kies ik nu voor een rustig meer en zoek de ware zielenvlam word heen en weer geslingerd van jou naar wie me roept ik hoor de universele klank van een eeuwig liefdeslied de sterke kracht in al wat is…

de amandelen van amaretto di saronni nog steeds niet geknipt gegroet oh schone pauw wat nieuws uit asia pardon, ik heet kalkoen kom uit amerika leef weggedoken voor alle smeulwinden open in honing roken eerste tranenvlaag en stemmen worden vaag muzikaal geklaag riolering lek - het boerderijtje drijft weg op grijs water…

zij sloeg de maat als een metronoom waardoor haar opstandig brein zich voegde rust structureerde in het simpele spel van heen weer zij leed aan de groeipijn van krankzinnigheid die zonder naam en diagnose doodeenvoudig niet bestond uitbehandeld zonder mond toch wist zij in de haar toegemeten tijd tussen heen en weer haar…

bezaaid te zijn met dorens En prinsen woonden in ivoren torens Ik leek wel in een hinderlaag gelokt Het leven bleek geen liefelijk verhaal Lang en gelukkig was een soort verzinsel Van de romanticus een hersenspinsel Ik weeg mijn woorden op een gouden schaal Het kind in mij, destijds overbeschermd Lijdt tot mijn dood aan groeipijn…

alles is goed en op m'n wolkje vertoeven is fijn met soms een koutje of wat groeipijn daar zijn pa en ma, ze zijn er altijd en zo zal het altijd voor mij zijn het ontbreekt me nergens aan de wereld voelt ook veilig aan mijn familie en vrienden zijn me heilig van driewieler tot een fiets met zijwieltjes speelgoed, snoepgoed en het goede…

Godverdekanker…” of vunzig-gulzig smakkend gewoon voor de lol tegen het zere been van wie dan ook… Gelukkig maar is dit type mens antidotum tegen de groeipijnen der zuurpruimerij een beetje zaad op de tieten van de altijd maar correct mentaliteit We dronken en aten de camping een doodstrompet in zijn bloei verlaten droop…