Alle inzendingen over groenblauw

Jij lachte naar mij en ik was verkocht het was zoals ze noemen liefde op het eerste gezicht maar dit was veel sterker het was alsof de aarde verschoof en toch niets nog bewoog behalve jij, jij met je perfecte glimlach en groenblauwe ogen groenblauwe ogen die ik nooit meer vergeten zou…

Ze blaast een kuiltje in haar wang vlasblond van haar groenblauw haar ogen…

ik verdrink in je groenblauwe ogen zelfs je stem is van smaragd je keel trilt in het avondrood Strauss heeft je dit toebedacht.…

de zon zit hoog groenblauw valt een zee van schelpjes uit het melkwit van een kinderoog vingertjes grabbelen vlindertjes uit een regenboog…

Ik ben en ik was het monster van de Beetserplas in een roestend autowrak heb ik mijn onderdak op de bodem in het slijk kronkel ik en kijk naar die waterpartij groenblauw doorschijnend boven mij Het recreatiestrand -ala zwemmers kom ik niet te na vrees niet dat ik met mijn bek je vastgrijp en de diepte in trek mijn kop boven water verschijnt…

groenblauwe vensters bespeuren deinende golven spiedend naar kalme zee doen ze hun beklag raamwerken lagen tentoon gespreid nu onder puin bedolven tot op heden vandaag de dag…

in je blik zie ik het groenblauw van de zee weet dat wat je ogen dromen mij gaat overkomen nog zijn de golven koud de branding woest ik eb nog in aflandigheid daar waar jij vloedt maar in het springtij van de volle maan zullen wij voor altijd samen gaan…

En, hoewel grijs in middels, Zo mooi in haar groenblauwe jurk nog. We mogen met z'n allen aan haar zitten, nog steeds. Vindt ze niet erg. We mogen er zelfs in, helemaal. Merkt ze niet eens. Ze is zo groot. Haar kou gooit ons terug als een visje. --------------------------- uit: 'Al fluitend', 2001.…

eens was de wereld wijd waren velden vol ruisend graan groenblauw in de lente golvend in de avondwind vergelend graan met bloemen in blauw paars en wit wilde kruiden boeketten van de natuur ik mis mijn velden de schitterende eenvoud van margrieten en korenbloemen met daarboven de ondergaande zon…

je lacht en het oppervlak golft mee in een deining van plezier in het groenblauw van je ogen weerspiegelt zicht een zee van mededogen maar je woorden zijn een koude mist we gaan van strand en niemand neemt je bij de hand je klaarde op in verder lopen ik weet niet wat je heeft bewogen de zon was terug je sprong weer op…

ik zag hoe hij de parels ving zijn aandacht hing aan woorden uit jouw mond hij reeg ze tot een snoer dat glansde en danste in zijn flitsende licht jouw dicht schreef zijn verhaal je liet hem duiken in het groenblauw van de zee hij opende je oesters en nam de parels mee om ze te tonen aan een groot publiek nog zijn de goven rustig…

Ze zijn een paar hij, de man zij, de vrouw Je herkent hem aan z'n groenblauwe kop zij heet verre van 'n schoonheid Ze zijn elkaar al jaar en dagen trouw Ze wonen aan de veste Grave met zicht op de rivier Ze kennen er stroming en verval ommuring,het zand van loswal Ze dobberen bij avondlicht wieken op bij gul strooien…

ik wist je in ontplooien adembenemend mooi het vergezicht met bergen dalen groen na warme dooi surfte snel en kon je bijna raken in groenblauwe golven die de hoogste omslag maakten voelde de hitte van je inwendig vuur wist de grootsheid in erupties aan je voet de stralende natuur zag je onder mij verglijden daalde langzaam door de…

met een waaier wit golft de groenblauwe zee het verre schip zweeft mee caleidoscopisch krioelt leven zonder rust op een blakerende kust flaneerders bang voor plakkend zand kiezen charmant de boulevard pas avonds laat verdringt de wind met zilt de stank van frites en bitterbal zakt de zon in zee keert stilte terug met op het…

ik olie je lavendel ruik in Grasse je geur proef groenblauw je ogen streel je zachte geur jij bent mijn Provence in jouw cadans Camarquen wilde paarden zie ik soms nog zeldzame wijngaarden je gloeit licht in zacht glooiende heuvels groen is aromatisch ingebed kleurt tederheid op mijn palet in vleugjes wind overstijg je alle…

Als de stalling dicht, de Zeester weg en het strand weer is van wie het is, van de kwallen, compact en groenblauw van de kou, van meeuwen, van jou - prijs, total loss, op natte gympen, dan die wolken, lucht en winden wijst hun baan.…

de vallei toon je de uitzichten een horizon voorbij zie in blauw de nevels van de morgen even zonder zorgen genieten van de dag ik weet het pad dat je in de verte zag we dalen snel penseel voor jou ravijnen, hun diepte voel je aan mijn hand in samen blikken zal hun dreiging vlug verdwijnen heb geen angst want in het groenblauw…

Het groenblauw water schijnt en lacht en schommelt in een frisse pracht vol kinders die hun ruimte zoeken elkaar wat plagen, groeten, vloeken. Een zwaluw vindt wat water, vlug nipt hij en vliegt dan snel terug naar boven, naar die blauwe hemel ver van dit kinderrijk gewemel.…

soms wil ik een zoen zomaar een zoen neergebogen zoals zomers die in gondels varen met voeten in het water en prentkaarten verleiden, groenblauw langs houten palen en langzame lagunes soms wil ik een zoen zomaar een zoen traag en stil zoals oude uren over bruggetjes heen oneindig jong in ogen die tussen duiven op het plein schuiven…

in het zachte groenblauw van je ogen las ik weer eenzaamheid hoorde woorden zonder praten het rotgevoel dat steeds uit vroeger overblijft we kozen voor een eigen wereld buiten iedere werkelijkheid omdat onze prille liefde nog moest groeien in de dagrealiteit samen zochten we de wegen in elkaar verstaan kwamen we de hemel tegen…

Sneeuwvlokjes dwarrelen Kou snijdt door mijn huid Het strand stil en verlaten Enkel golven breken luid Meeuwen dansen rondjes Krijsen kreten in de lucht Zout de geur van schelpen Wind welke zachtjes zucht Mijn voeten lopen meters In het harde gouden zand Rust lijkt zo onwerkelijk Gewaand in niemandsland Lucht in pastel groenblauw…

Sierlijk, koninklijk, glijdt een witte zwaan over het kabbelend wateroppervlak, achter zich tekenend een groenblauwe waterbaan. Opsnuivend de geur van 't herfstig kleurenbos worden mijn ogen verwend door goud, oker, bruin en geel, met natuurpenseel aangebracht waardoor zomergroen omtoverde naar herfstkleedpracht.…

Vol groenblauwe ogen, speels en wonderlijk En mijn hoofd en hart waren nog tezaam Ik droomde en dacht ermee totdat ik in blijheid ermee in kinderbed terechtkwam. Voor elke dag weer hoop voor mijn kinderhoofd. Ontmoetend vele andere lieve kinderhoofden. Die waren altijd blij en opgewekt om mijn kinderhoofd te mogen zien.…