Alle inzendingen over groot lachsucces maa

in het café bij de haven op de dijk in de kelder werd voorgedragen uit gedichten gezongen getamboereerd er was ook een vogelman die tsjilpte koerde hij leek wel kierewiet iedereen lachte zich een slag in de rondte…

hij heeft een belangrijke functie in Nederland behoort beslist niet bij de armenkant toch is zijn levenswijze zeer zuinigjes beetje lachwekkend wel een kroonjaar auto/mobiel nostalgische gaskachel zet 's morgens thee met een ouderwetse ketel/enorme fluit onze premier een echte guit…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets.…

Ik weet niet wat ik moet zeggen ik weet niet hoe ik me gedragen moet met jou hier zo bij me m'n hart dat overvloeit van geluk en herkenning van wat mij dromen doet maar het valt me moeilijk om te zeggen want ik weet niet wat je voor me voelt Ik ruik de geur van je haar nog ik zie je ogen nog stralen als je lacht met jou hier zo bij me…

in het ervaren van werkelijkheid worden dromen tot illusies gestrekt die de dronkenman verheffen tot meester van ontworstelend gebeente hij zwart het vlees van leegte voorbij de spelregels van zelfbedrog brandt de weerzin onder zijn tong als machteloze vuisten op de nacht zijn geween breekt volle manen tikt de tijd terug…

uit water en steen rijzen witte pilaren op zoek naar de lucht…

Groots in nietigheid Schrijf, blijf Geniet dat moment Meer krijg je niet Erkenning duurt Slechts een seconde Herkenning, pretentie In zoet verzuurd Strijdend voor geluk Ik loop stuk.…

vroeger toen het ook al anders was hoewel tevens wel veel gewoon was schoon ik nog niet aan coma toe was in mijn pan nog niet gebroken was soms plots heel wat lachers op mijn hand had heremetijd van vrind kleinejan bij wie ik in een veilingjas wijn schonk van 't vat bij opbod en afslag in boeken deed van blubberbas die jan die nu al…

spreek niet van vroeger tijden peilloos diep zat nog in de leden bij voorbeeld aangaande ping pong vereniging voor het vast verband vroeg men een representant bijvoorbeeld in het algemeen een tafel van hot naar her te rijden voor de grote tafeltennisshow of tewel wat een lid meer concreet tredend uit het vereend geheel achter zo'n meubel…

In een kleine en smalle herinnering, haal ik me voorzichtig voor ogen hoe jij eruit zag wie jij was en de persoon die je voor me bent, met jouw stralende glimlach voor me, in gedachte en beeld ben ik God dan dankbaar voor de tijd waarin ik jou heb gekend.…

Als hij mij een hand geeft, kleedt hij mijn vingers uit. Toch verlang ik zo naar dit contact met mijn huid. Als hij met een vinger de split van mijn vingers beroert, word ik rood en voel ik mijn schoot. Wij glimlachen, het doet ons goed. Is het wel, als het moet? Maar ik geef toe en doe, en doe, en doe.…

Haar heusheyt en ooc mijn Liefde groot, Ons Vrientschap daar beneven, Die sullen duuren tot de doodt, Ja mueg’lijck na ons leven. Of by ghevalle dees raserny*, Mijn Liefjen quam in handen, Haar Wysheyt redenkavelt* my Ten konfer of ten branden. Mijn ruwer begrip en stompe styl, Verwerckt die, o mijn Goddinne!…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden De gouden blonde tros, citroenig van coleur*, Gezeten in de lucht, juist buiten d' achterdeur, Waar groene wijngaardloof ooit lauwe muur beminde*. Dan beven amoureus de liefelijkste winden In 't gele zijdig haar en groeten met een geur Haar goddelijk aanschijn, opdat zij deze keur* Behield van…

Wij zijn een groot gezin, dat is in deze tijd niet in. 7 kinderen verschillend bij elkaar, vaak druk vaak gezellig en soms wel eens naar. Net als een bos met bloemen, zo'n gemengd boeket in een vaas bij elkaar gezet. Een hoge stevige vaas, dat is veilig dat is de baas.…

Wij hebben een mooi witstenen huis, maar we zijn nooit thuis. We rijden in mijn houten wagen door de dageraad, langs wat getoverd werd uit zaad in het land dat ik ontgang. Stop bij een bron: de wielen branden in de zon. Wil je nog beter zien wat ik met jou begon, dan stappen we in mijn luchtballon. --------------------------------…

Ik sprak mijn woorden niet uit. Ze werden gezegd. Ook ik hoorde ze En, min of meer verwijfeld, probeerde ik de bijbehorende bewegingen. Ongeveer het omgekeerde van hoe een partituur werkt: niet eerst schrift en dan spel, maar eerst gespeeld en dan pijlsnel, vrijwel vergeefs, geschreven. Of een piano: de toetsen bewegen, en mijn handen zijn…

Als een worm aan een haak, voel ik mij doorboort. Dankzij de mens onschuldig vermoord. Ze gooien mij te water, en laten mij zinken. Wat kan het hen ook schelen, dat een worm zal verdrinken? Ik voel mij klein, men kan mij niet verstaan. Als ze me zouden horen, zouden ze me dan laten gaan?…

Je hebt de melkbus geopend en in de bron gestaard van je dorst; het deksel paste precies op je hoofd; zo zwom je met je tong in het witste dat je waste; je dronk het mooiste vlies, doordrenkt van lucht, opgespaard uit de bus, deed je het wonder dicht; je hoorde hoe de melk getild werd naar de avond toe; op het schelpenpad stond je, zonder handen…

Weg met die troep die oude jas, dat mooi bewerkte vest daar waar ik steeds mee hangen bleef steeds weer een lus, bij het passeren van 'n haakje opgeruimd weg dat ding, nu snel, foetsie dus dan kom ik bij die volgende kast zie daar van alles rechtstreeks hangen is dat nu echt of is het nep, goed gemaakt... slecht van stof, of was het dus…

Zo gaat het: je hoort een deur bonzen en de schelp van de ruimte bruist open; de werkelijkheid schampt langs en laat een lege weg achter zich heel, terwijl je geschiedenis schroeit er vol van dicht maar de uitspraak wandelt verder omdat je lippen dat afspraken Zo hoort het: de natuur opent je blad na blad zoals een leerboek bladert je door…

Of moeten wij, maar wachten op het "grote" laatste oordeel!…

Verloren de oude tijd opnieuw geboren de nieuwe tijd opnieuw verloren onverwachts door warmte gesmolten door kou gebarsten weg gelopen stuk gebroken je zocht, je vond een begin, een eind de cirkel rond wat rest de schoonheid van de troost de tijd.…

Zag U hem, Gerrit Komrij ..op tv, bij de w.d.d.d zo ongeveer April of in Mei. Met veel passie spreken, over de nieuwe gedichtenwedstrijd. Schrijf een gedicht, een zin aan gevoel of, gedachten gewijd. De inschrijving is vrij; mannen, vrouwen, neven en nichten. Dus niet alleen de profs, en de andere, zwaargewichten. Poëzie, proza, 'n netgedicht…

Misplaatst die schreeuw Een stem die schreeuw angst gevoel gaat door merg en been op het verkeerde tijdstip de verkeerde plek schrik angst paniek nee niet hier op deze plaats. Gepast die schreeuw Maar hier of daar is het misschien niet 'raar' een schreeuw gebaar om hulp voor een onderzoek naar die verdwenen en vermoorden…

handel vlug ik smeek u: geef ons nu snel de gulden terug voor het te laat is: krijgt U 'n waardevaste zoen hij, zij en ik een hard verdiend goed pensioen ik wil onze munt, per expres, super vlug 'n spie, stuiver, duppie, heitje, 'n rooie rug zonder mankeren geen smoes, swalbe of lauloenen ---nu---- terug, mijn dank is groots…

Tijd tekort druk, dit nog, dat nog de klok tik in haar rug tijd tekort vijf voor.. tien over.. zij rekt de tijd zij rekt de tijd zo eindeloos dat zomertijd en wintertijd compleet zijn uitgerekt de tijd die zij dan overhoud laat Magere Hein volkomen koud!…

Joh... die Job daar stond hij nou, met al die leiders samen die Haagse meute met bekende namen een vraag meneer, voor U, voor en haar in ronde kring ja, zegt U het maar hoe denkt U over dit, en dat hoe gaat dat in die grote stad na jaren van besturen althans zo moest het lijken komt hij nu hier eens kijken meneer Cohen kunt U mij zeggen…

(zie mijn de schreeuw van 07-05-2010 hartenkreten,) Mijn schreeuw gehoord mijn vraag verwoord mijn schreeuw klonk als een vuvuzela door ik vroeg/vraag om een onderzoek naar die machten en geheime krachten die verbergen dat wat wij niet mogen weten. Om de waarheid te onderzoeken door een sterke tegen kracht,en tegen macht.…

Een kindsoldaat krijgt het bevel, te schieten op zijn volk een vrouw verwacht haar eerste kind, komt dan voor zijn vizier hij knijpt zijn ogen stevig dicht, zijn gezicht en zijn gevoel verblindt hij vuurt, een harde knal, daar ligt zij voor hem op de grond een moeder en haar kind ….dood maar niet…. gewoon. Een man tot op het bot verknipt,…