Alle inzendingen over hallucinatie

ontelbare kabouters sprongen massaal uit de beeldbuis waarin Albert Verlinde en consorten werden bedolven onder een berg zwammetjes er viel niet meer te zappen…

na een ware transformatie mijn ogen bruin, mijn ogen blauw mijn gesluierde hallucinatie ik ben een man, ik ben een vrouw…

Heb ik jullie al eens verteld van mijn liefdesaffaire in het huis van Victor Hugo? Nou, terwijl ik de ronde, houten trap omhoog liep waren mijn ogen nog maar enkele centimeters verwijderd van de strakste en sappigste billen, die ooit heen en weer bewogen en ik ben ze gevolgd. Ik introduceer een nieuw woord: billenstalker! Bovenin zijn riante…

Ritme in de gang wat als een melodie gaat tussen mijn oren door klanken van naaldhakken van levende voetstappen. Gehypnotiseerd door bombastisch symfonie in één beeld gevormd als een fata morgana eist haar glinstering mijn blik. Met nuchter verstand ver weg in realiteit starend naar één punt koester ik de illusie…

Het is een hallucinatie, de drang van overleven. Het is een fascinatie, uit balans gewreven. Het was een Godsbelofte, in weerbarstigheid. Het was een ideaal, na het kruis bevrijd. Het is materie boven wet, schulden vergeven. Het is een mooie tendens, Voor de kruisdrager om ons te geven.…

Bleek en afzichtelijk het zwelgend wrak gedoemd tot ondergang stick na prik hallucinatie angstpsychose bewusteloos uitzichtloos vervuild besmet jouw kind mijn kind ons kind onmogelijk ondoorgrondelijk alleen de dood verlost…

tegen niemand, op voorhand in fragmenten, schroot splinterlozen, anderszins een hand zet een glas klaar; water, tekengif, dan weer kwallendril - kneedbaar mogelijk een jurk bestippeld met ketchupvlekken ter hallucinatie, ter voorbereiding onvergeeflijk, in bloedbaden op een tafel van verderf tot de tanden dronken van haatzaad, nachtschade…

Jij loopt in deze optocht met me op - vrijheid, zeg je, is een hallucinatie die geluidloos maar ook hardop wordt gedroomd, altijd en overal, en het is deze vrijheid die de enige waarheid is.…

Volgestouwde sneeuw is het washandje op het voorhoofd van mijn koortsige hallucinatie, het helpt nog altijd niet.…

In een waan ruik ik al jouw geur in een hallucinatie zie ik je staan mijn illusie wordt werkelijkheid jouw fluweel voelt al tastbaar maar ik heb nog geen vermoeden.…

Er is niets mis met het huis op zich, sterker nog, het floreert volop en er heerst een serene rust, terwijl ik de planten teveel water geef. Maat houden was nooit aan mij besteed. Er waren nachten in ondergrondse danslokalen, waarbij ik de tel van de bierflesjes geheel kwijtraakte. Als bierbrouwer had ik zeker geen winst gemaakt. Mijn vader…

Schaam je gelogen zinnen in dieprood Beeldvorming van jouw hallucinatie Draag mijn dromen naar niemandsland Wees stil ontzie je verzegelde lippen Kijk niet in je verblindende tweestrijd Verzwijg mijn bestaan diep in je ziel Schop de schenen van machteloosheid Mijn pijn grenzeloos gelijk aan liefde Dool maar door de paden van je daden…

verstopt in mijn eigen lichaam gevoelens diep verborgen alles is voor mij een schaam maakte ik me maar minder zorgen ik zie mezelf als hallucinatie grenzen verleggen keer op keer nooit tevreden met een prestatie alles kan beter iedere keer weer ik stel mezelf steeds weer teleur het vreet aan mijn zelfvertrouwen loop met mijn hoofd tegen…