Alle inzendingen over juliana

Hoedster des Moederlands Praktiserend geweten des Vaderlands De schijn van een verloren glorie Hollands Uit een vervlogen en toekomstige tijd zo Nederlands Rijen dik trokken uw geliefden langs het bordes Ieder trots en fier op het laten zien van hun liefde Uit die warme genegenheid straalde uw succes Gevoelens voor u en de Oranjes vol vaderlandsliefde…

En bijna is het lente…. De vorst is uit de lucht Trotserend alle stormen Geeft zij haar laatste zucht. Nu bloeit de lente open… Geeft zij weer nieuwe hoop Een tak is uitgelopen Nieuw leven neemt een loop Zij schenkt haar moederwarmte Die ze in zich had weer door Omarmt daarmee seizoenen Gaat nimmer meer teloor! Die leeft die zal…

Nu na al die jaren tijd Heeft zij voor mij Iets wat ik benoemen wil Als vorstelijke werkelijkheid Met warmte voor de mens Haar drang naar harmonie Voor volk en vaderland Er was een moment van lichtgelovigheid, Maar ook van strijd en stimulerende aanwezigheid Voor menig Nederlander nu moment van droevigheid Juliana... ...Hare Majesteit…

Ooit kon je een Oranjeklant diep krenken En gold het als de grofste spotternij Als je van Juliana zong of zei Dat zij je aan je moeder thuis deed denken. Maar na haar dood blijkt uit het rouwbeklag Dat iedereen haar als een moeder zag.…

Ze hebben Juliana zelfs verboden Om dood te gaan in deze periode.…

Als de Minister President gaat spreken Ben ik altijd na één zin ingedut Maar deze keer was zijn betoog zo kut Dat het mijn diepe slaap deed onderbreken Juliana had zo nooit voor paal gestaan Zij had het zeker uit haar hart gedaan…

Ze was van het volk, gewoon Koningin Juliana, we zullen je missen, zoals we álles missen, wat ooit van óns was?…

en het, haar bloemen-defilé Juliana, die zo heel graag thuis was…

zijn officiele Hollandse vrouw en de Koningin zij was vooral mevrouw en een intens goede moeder: “laat al je kinderen maar tot mij komen, Bernhard” zo was “De gelukkige Olifant” elk jaar boordevol liefde met de half-zonen van Juliana!…

De krant meldt: "Maxima blijft katholiek", Nooit echter: "Beatrix blijft eigenmachtig" Of: "Juliana blijft erg vergeetachtig" Of: "Claus blijft altijd nog een beetje ziek". Dat mensen heel gewoon hetzelfde blijven Hoef je als journalist toch niet te schrijven.…

zonder kroon zal hij trappen in Drenthe, op een fiets jawel, de fietsvierdaagse bestaat al vijftig jaar Juliana, Claus en Willem bewegen zich hier in het zweet nou ja, Willem maar een eindje tien kilometer haalt hij wel de commissaris der koning neemt bandenplakspul mee…

Als Beatrix overlijdt heengaat, dood gaat overlijdt niet de prinses maar de Koningin Direct op het moment van haar laatste adem ademt het land haar weer als hun Koningin Zo is het protocol zo was het ook met Wilhelmina, Juliana zo dus ook met Beatrix Ik sluit af met de woorden dat Hare Koninklijke Hoogheid nog van een majesteitelijke…

Zo de eeuwigheid in worden gewandeld met gratie van een moederlijke majesteit door de dood terug naar koningin gekanteld een slot op de kelder van alles toch bevrijd Elke trede naar beneden is een opgaan weg van het voltooid verleden sober zijn de laatste schreden geflankeerd door dochters traan Een volk draagt een passie thuis…

Paleis Soestdijk was jaren het toneel van achterklap en echtelijke twisten, waarvan wij slechts een klein gedeelte wisten. Het stond in een geheim rapport van Beel. En wat onthult Fasseur na vijftig jaar? Wat iedereen al dacht, is ook ècht waar.…

Het inspireert de kunstenaar, kom in het rechthuis exposeren, hoor Juliana musiceren, ideeën worden scheppend waar. Hier komt men in beweging, een heel jaar wordt dit dorp belicht, het spreekt van de verbeelding. Bezoekers volgen het bericht, aansporing tot beleving van kloosterdorp in evenwicht.…

Gij zijt van ons, Gij zijt van ons Juliana van Nassouwe!…

Vandaag is het voor haar "Prinses Giulia Eleonora Liefje" toch een beetje Koninginnedag zoals die van Koningin Beatrix of Prinsessedag waar het ooit mee begon met Prinses Juliana Maar nu anno 2016 zal zij, mijn dochter mijn mooie prinsesje met haar stille wijsheid, eigenheid en schoonheid majesteitelijk, feliciterend, stralend naar…

de zee treurt hoge golven duinen doen hun helmgras buigen stilte overheerst de driekleur strijkt halfbakken uit want heeft geen wimpel meer…

Er was ereis een koningin die was heel erg verlegen. Niet in ‘t paleis bij haar gezin maar bij het plichten plegen. Zij bloosde en zij stamelde. Zij knipte naast de linten. Verwarde Jonkheer Haemelde met Freule van der Bhinten. Zij droeg een hoofddoek om heur haar. Zij droeg dus nooit een kroon. Zo’n kroon vond zij, dat stond zo raar.…

't Was vaste vorsten- en regentenprik Je mocht je in een nette rij opstellen En een voor een bij Juliaan aanbellen Met veel te hard gebakken krentenmik Dat kan dit jaar voorwaar met goed fatsoen Want Beatrix gaat toch wel afstand doen…

De veiling was een ongekend succes Men voelde zich de koningin te rijk “Ik heb ‘m! Een toiletpot uit Soestdijk! En deze pop was ooit van een prinses…” Maar zeldzamer dan ‘Bord met gouden leeuw’: Een krentenwegge uit de vorige eeuw…

Het is goed geweest het is mooi geweest het is genoeg geweest het is over: 't uitje! Deze hartenkreet draag ik op aan medebezoeksters: de 16 jarige Juliette Reijnen en haar moeder Irene Hin.…

Je wist wel dat zij ongelukkig was En met een rare sekte liep te dwepen Dat hij zich aan stagiaires heeft vergrepen Is toch iets dat ik met ontzetting las Het drama staat te boek, breed uitgemeten Maar of ik dat nou wel had willen weten?…

Haar sterfbed wilde hij nog wel bezoeken omdat Irene hem dat had gevraagd De prins die graag behaagt en vaak belaagt Zo losjes in de omgang en in broeken Die Bernhard was een velevrouwenvrijer In kringen van het Hof een kledinglijer…

Koninginnedag ik bedoel KONINGINNEN-DAG een dag om te gedenken een dag om te genieten een dag om te vlaggen een dag om oranje te dragen wellicht wat ingetogener maar toch uit respect voor die vrouwen die daartoe geboren werden daartoe geroepen werden om uiteindelijk Koningsdag na zo'n 125 jaar weer mogelijk maken Dank Emma, Wilhelmina, Juliana…

Het eenjarige prinsje beleeft het feest bij oma Juliana 's schone paleis. Bloemen, blij trillend met trompettenwijs, komen nader, vol jubelende geest. Deze koning der verre toekomst vreest, ondanks liefkozingen en goede spijs, wat hem omgeeft. Hier blijven? Te zware eis! Hij wil geborgenheid, verdwijnt bedeesd.…

Dijkstra glijdt en springt en zweeft en danst en draait, geniet en swingt, ze schrijft op ’t ijs bevroren poëzie En Juliana kijkt en zij beseft die dame is de echte koningin: ‘Lakei, bestel direct een ridderkruis!’ De struise schaatsster die ’t al overtreft, elkeen die Sjoukje ziet, houdt adem in, de koning en de koningin incluis…

tóch een mooi begin op eerste lentemorgen als vorst heen te gaan…

Nog geen geen minuut aan het zingen en m'n tranen verraden onze gelijkenis zijn jongens-kamertje, mijn jongens-kamertje zijn lieve tante Annie, mijn lieve tante Annie zijn mooie jurken en die van mijn zus Fineke een half jaar gedragen en Juliana gespeeld hij is spelend in jurken blijven hangen als een mooie waarachtige Dolly Bellefleur Nu…

1980 'geen woning, geen kroning’ tot a.s. 27 april 2020 ‘geen koningsdag, maar woningsdag’ er is veel gebeurd maar intrinsiek weinig veranderd inzake de waarborging van een woning voor iedereen we hebben nu Zijne Majesteit Koning Willem Alexander, de zoon van voormalig Koningin Beatrix: zij, van die ‘doe maar normaal moeder mevrouw Juliana…