Alle inzendingen over karate

bruïoku jouw zang klinkt mij toe als de vleugels van Orpheo- op het water - pyrrhula pyrrla in duizendschoon - 24 karaat - ³…

Een goudfazant van formaat hoog karaat kleurpalet steeds bij de hand scheerde ongenaakbaar schier schichtig over 't land bijten in het zand was niet zijn trant…

Een geur van hars een tapijt van naalden een dreef vol plassen een beukenhaag van hoog karaat een miezelregen een krasse wind een schuur van tijd en niets van haast…

ik ween zoals de haan kraait als het ochtend wordt mijn oog een diamant zonder karaat mijn stem een klank zonder toon en rondom mij niets dan schoonheid zo ik een tak was terstond liet ik mij afzagen ---------------------------- uit: 'Gedichten', 1981.…

Het rijk emiraat keek niet op 'n karaat Maar 't blijkt een sprookje van slechts één nacht.…

jij weet de stenen kent hun kracht in de lijnen van tijd en macht waar kleur en karaat de waarde bepalen kwaliteit door een mooie setting wordt begeleid pas als het juweel gekloofd en geslepen is na een volle nacht rust kust het eerste licht kleur gepolijst met de ervaring van heden beziet zij de wereld uit haar eigen verleden…

soms draagt een vinger heel de hand zij schitterde in ring jouw diamant kaatste in facetten liefde die jij nooit in woorden kon vertalen las de kleur uit je verhalen je briljante niet in setting maar straalde puur natuur in een meervoud van karaten kan jouw glans nooit meer verlaten alleen voor mij ben jij voorlopig nog te…

[Senryu-light] De karateka slaat zichzelf kwaad voor z'n hoofd en breekt zijn hersens.…

vond je edelsteen in een bedding van alleen jaren water stroomden langs je heen zonder je ooit op te glanzen eindelijk zie jij de zon in jouw kristallen dansen de setting is nog niet compleet maar ik polijst met warmte de karaten die ik weet…

De dag begint, mijn Roos is naar Vicée Zij is in andere oorden nooit te laat Zij is met andere woorden zeer gebaat Bij tijd en licht - zij is de dageraad De weerschijn in een dauwdrop - een mêlee Van roze gele rozen in Vicée Een kleurendiamant, duizend karaat Rosevingerige opkomst boven zee…

jij ging op ik had de gordijnen al wat opengeschoven zodat zonnestralen je konden passeren om jouw beeld op de muur van de slaapkamer en face en en profile te projecteren spannend en je lachte toen de zon jou in onverwacht ontmoeten overviel ogen als goud en een lach in de mooiste achttien karaat diamantsetting…

Je bent goud waard, oneindig veel karaats. En ik? Ik heb gewoon veel praats. Maar, Je moest je schamen voor je liefde, voor je uithoudingsvermogen, voor je slimheid, al wat ik bliefde. Je moest je schamen, want ik droom van je elke nacht en dan zie ik weer hoe mooi je lacht. Mijn God, ik hou van jou.…

je bent schitterend geslepen kaatst kristal helder het licht terug in de kleuren die jij hebt kunnen breken loepzuiverheid is jou gegeven de setting blijft nog even een geheim want jouw karaat moet in harmonie met de tiara zijn jij glanst het magisch licht uit de eerste scheppingsdagen toen volmaaktheid in het paradijs nog door…

wit Haspengouws karaat laat heuvels welig blozen wijl hommels in hun raat zich honingzat verpozen zie ginds de kuikens hollen achter hun moeder eend onder stuifmeel en pollen waggelend door de beemd ik voel de warme lente zuchtend door ’t ruisend riet en hoor het zo bekende herhaald meerstemmig lied…

mag ik even glinsteren op je hand in warmte mijn kleuren tonen jou de facetten laten zien van het leven aan de rand ben ooit gekloofd in de hardheid van mijn tijdloos leven briljantte in de setting van alleen maar geven maar jouw lach en ogen polijstten mijn oneffenheid haalden karaten boven in jou vond ik loepzuiverheid en kan…

mysterieus, tot de verbeelding onbereikbaar virtueel bezetenheid, een geestesspeelding onbegrensd obsessioneel een kweeste voor de desperado wanhopig zevend naar karaat verdwalend in zijn eldorado graaigrijpend in het zand en zaad over zijn vuiggewreven armen begaaid, behaard als een primaat strelen vrouwenhanden met erbarmen tot banvloek…

te duiken kleedt men zich uit, gaat te water wordt nat, niet koud want te kort het verblijf en de zon schijnt vol men houdt vast en duikt op in één hand geklemd, waar het voor is gedaan, hard en rond als de omgeving twijfelt vingers knijpen hard, het bloed vloeit uit de vuist glanzend terwijl de verandering begint naar 24-karaats…

je vulkaande in hectiek smeet magma tot op hoge sferen droop rood de helling af in een steeds opnieuw proberen brak de rots in een veelheid van erupties ik zag de onderkant waar vruchtbaar groen zich wortelt in een eeuwenlange reconstructie daar vond ik jou je glinsterde in ruwe diamant ik zag en voelde je karaat jouw glans…

Jij bent voor mij als een horloge Altijd bij de tijd van slechts puur goud Geen blad-, geen nep-, maar voldoende karaats Jouw goede hart, uit 100% puur goud gegoten Immer bij de tijd Gezien het klopt >< Titel: Horloge II Vooralsnog ben ik in deze tijd Ziekte echter versnelt mijn leven Op weg naar een tijd die voor eeuwig is…

Alsof het iemand tot wankelen heeft gebracht dat ik mijn vierentwintig karaats hart met panzer had behangen - mijn hoon gekroond door wazig staren tartend, sarrend, gevat. Als amulet om nekwervels raspend schuurde ik de luwte stram - in een door storm afgetopte kadans, reikhalzend, smachtend.…

in verschijningsvorm op tal van plaatsen toch weer anders dan anders ook onder dezelfde omstandigheden nee ik heb geen gouden bloemen om jou te geven wel mijn met een gouden glans gevulde ogen meer dan 21 karaat echte liefde direct warm terugstralend anders wordt liefde koud alleen ingepakt door afstand in de kleur onbereikbaar…

bestaan had gekregen loepzuiver helderden beelden van een hemels gelukkige tijd tot de zon brak en het perspectief grijzer de kou ijselijk werd de warmte om ons heen verdween in stilte zoals nooit voorheen bij het zetten waren fouten gemaakt die elkaar gingen versterken wij hadden gekozen maar door de vele facetten bleek het karaat…

Het is de lyriek van een wuivende griet die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn dat het verweerd plafond laat zweven Of het trammelant van de zwerver in een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert in troebel spiegelwater…

Het is de lyriek van een wuivende griet Die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater…

Bladeren vallen voor ons versieren het pad waarover wij dwalen herfstkleuren lichten op met de zon wij lichten op met de laatste zonnestralen de laatste regenbui van vandaag heeft regendruppels achtergelaten glinsterende bladeren alsof belegd met kleine karaten zingende stilte om ons heen het zuiverste geluid dat bestaat alleen de wind…

Jij bent voor mij als een horloge, altijd bij de tijd van slechts puur goud; geen blad-, geen nep-, maar voldoende karaats jouw goede hart, innerlijk, uit 100% puur goud gegoten laat het niet misbruiken, zoals weer gebeurt Jij verdient echt beter een oprecht hart met ware liefde, overstromend van gevoelens van intense intimiteit met jou…

speels en toch elegant kwam je lach van de trap naar beneden waarbij een hand aan de leuning wegens lichte onbezonnenheid op joyeus niveau zonder risico's zij wisten van jouw openheid de wereld weer omvattend met een omhelzing van 24 karaat want zo geef jij ons de gouden glans waarin wij ons hartverwarmend koesteren…

bijna onmerkbaar schaduwden stukjes kou jouw altijd schijnende warmte jij bronde zon lichtte op waar energie structureel iets tekort kwam om aan het dagelijks leven juist die kleur en intentie van volmaakt te geven sprankelend glansde jij een paar karaat in gouden geluk waar jij ook ging niemand raakte verblind maar wij voelden…

De tijd slijpt me tot karaat, ringt de dood om mijn vinger. Al wat zuiver is mengt niet met een lang gelukkig leven. Het weerkaatst de zon maar smelt sneller weg dan sneeuw. Zij leeft nog in de verwachting die vroeger aan mij kleefde als een grote belofte braak lag doch pijnlijk zwoegen is geworden.…

zoals je hoort: zo goed radertjes ratelen radiografisch charmant de wijzers wijzen volmaakt voltooid het verleden de weg naar ooit zoals het thuis tikte, tikt het hier nooit 'T klikt, de hakken op de tegels: verstillen bij 't vloerkleed bij de deur Met allure en grandeur Opent zich de hof van Gucci, DKNY, D&G, Versace Schittert in 18-karaat…