Alle inzendingen over kennissen

Mijn neef Alfred is naar Irak uitgezonden voor de lieve vrede voor het vaderland en gewoon voor zijn werk!…

Met langzame maar zekere tred raak ik meer en meer vervreemd van 'vrienden' kennissen maar vooral van mijzelf. Het is nu zelfs zo erg dat het mobieltje mijn vingerafdruk niet meer herkent.…

Het zijn goede kennissen.…

Verdwenen zijn ze de kennissen met hun indringende stemmen - ik adem rust. Het was uiteindelijk maar kort toch ben ik gestruikeld over hun woorden. Waarom toch niet de taal afschaffen om alles in kleuren af te drukken? Genoeg is zwart en gal met dwars daar doorheen in levensgroot hun initialen.…

op mijn paard voel ik me groot, op straat voel ik me klein, op school voel ik me klein, thuis voel ik me klein, op vakantie voel ik me klein, in de klas voel ik me klein, bij vrienden voel ik me klein, bij familie voel ik me klein, bij kennissen voel ik me klein, maar op mijn paard wil ik altijd zijn!…

Met hulp van kaarsen en kennissen zwoegen we door het seizoen vinden geen vriend vooralsnog in een onaf klimaat liefde afgebleven warmte een bedorven kou de vaders aan de haak moeders in misère kinderen op zoek naar puppy's in vochtige dozen ------------------------ uit: 'Glazen jas', 2007.…

doodt Een ziekte die mensen kapot maakt van binnen Ongewild, ongewenst sluipt sluipt het naar binnen Door niet op te geven, vechten en veel geluk kunnen sommige het overwinnen Een zware strijd waar iemand onder lijdt Maar die mag niet opgegeven Deze persoon moet strijd leveren We hebben er allemaal mensen aan verloren familie, vrienden en kennissen…

Het kan niet en toch ben je niet bij mij je voelt niet wat ik voel en als, als we elkaar tegenkomen wie weet waar en hoe de kans lijkt me klein kijk je dan snel om lang genoeg, alsof je mij niet hebt gezien of vraag je hoe het gaat wat ik zoal doe, en alsof we oude kennissen zijn wens je me midden op straat gewoon…

zo gevoelig als gras, zo goed van vorm als een ei, geheimzinnig als een spinnewiel of wimper- kruller, luchtig als turf vreemd als een sneeuwvlok lekker als een teruglopende wekker, zacht als de luchtbel in een waterplas helaas: zo gevaarlijk als een vliegenvanger ----------------------------------------- uit: 'Familie en andere kennissen…

Kennissen komen en gaan, opnieuw vallen en opstaan. Toch wordt elke dag iets lichter om te dragen.…

een fauteuil bij de receptie van het hotel oefen ik mijn tekst buiten onweert het de regen klettert elke keer dat de deuren opengaan Zinnen herhalen tussendoor steeds kijken naar het publiekstheater van de mooie buitenkant van het bejaarde echtpaar dat nipt aan een drankje en ongeduldig op een taxi wacht napratend over vrienden en kennissen…

Op zaterdagavond 22 juni 2019 worden zakken met opbeurende teksten en/of mooie versiering langs de route gezet met een theelichtje erin, om de lopers bij te lichten, omdat er de hele nacht, in estafettevorm, gelopen wordt. Mijn bijdrage: (k)anjers Mensen met kanker worden als anjers overblijvende meerjarige staan bekend om hun houdbaarheid…

Het zal toch wel zo zijn dat er ellende schuilt achter glitter en goud? We praten erover zodra er iets verdachts is Een kind dat thuisblijft oma die een week komt logeren een nieuwe oppas of een lange zakenreis Noem het roddels Ze zijn het cement van onze buurt En we weten best dat het mogelijk is dat ze niet waar zijn En dat…

vandaag bestormt ze de hemel vragend smekend is haar fluister “leid de hand van de chirurg” ik heb beiden zo graag haar handen gevouwen haar ogen zoeken tranen wellen op met heel haar wezen bidt ze op eigen wijze behoed ze ik kan ze niet missen…

Voor massa’s “vrienden en kennissen” Speel je elke dag je rol, Het kost je zoveel energie, Hoe houd je het toch vol. Mensen enthousiast omhelzen, Die je helemaal niet moet, Tegen een ander bekritiseerd, Leef je dan je leven goed?…

Als je gaat zeuren en gaat klagen Lopen ze je gauw voorbij En je kennissen verlies je of ze denken : Aanstellerij...! Maar die pijn die kwelt mijn leven 'k Ben toch ook al tachtig jaar Dus wat heb ik dan te klagen? Ik heb wel pijn, maar ben toch dankbaar...…

Mijn jeugd was zo gelukkig niet maar erover schrijven, is taboe want als men ziet waarover je schrijft ontdek je nog een groter probleem de familie en kennissen lopen er omheen. Mijn jeugd was zo gelukkig niet erover praten is taboe want als men hoort wat je bedoelt draait men zich om en er is er geen die aanhoren kan wat je voelt.…

denken dat de zee het land al bijna genomen heeft en het huis binnenkort weg zal drijven Een mens moet nu eenmaal andere standpunten innemen om iets te weten te komen en in de wereld te blijven leven, niet in schijn, decor- stukken van de eigen fantasie leeg, tenzij acteurs ze bevolken van wie je na een tijd niet meer weet of ze kennissen…

Ze gaan naar vrienden of bekenden, kennissen of buren, Ik zit opgesloten binnen mijn eigen gebouwde muren. Muren van bescherming, gebouwd door diepe angst, Als iemand te dichtbij komt ben ik op mijn bangst. Oude wonden, pijnlijke littekens zijn achtergebleven, Hoe moet ik in mijn eentje deze gevoelens overleven?…

vrienden en kennissen komen eindelijk los leuk… dat ze even geweest zijn!…

. -------------------------------------------- uit: 'Familie en andere kennissen', 1977.…

65 is een getal!…

"Zo waarlijk helpe mij God almachtig" en alle specialisten, artsen, dokters, verpleegkundigen, verzorgers, helpers en alle omstanders: families, vrienden, kennissen, collega´s en belangstellenden, die er toe doen, maar vooral er toe willen doen!!!…

daar van tijd tot tijd aan (moeten) toegeven zeker niet voor weglopen al vind de hele wereld jou een loser het maakt jou tot blijvende kampioen "You never walk alone" maar besef je loopt altijd alleen op je eigen benen en soms op handen en voeten omvallen en weer opstaan ook met zoveel facebook vrienden levenspartner, familie, kennissen…

huis met familie Het voelt niet als familie Het zijn mensen waarmee ik samenleef Elke dag vraag ik me af Zullen ze ooit echt familie zijn Maar ik weet het antwoord al Ik zal altijd onderaan staan Waarom doet het toch zo'n pijn Als ik me nooit verbonden heb gevoeld Theoretisch gezien zijn ze familie Maar praktisch gezien zijn ze vage kennissen…

  80 is 80 en over 8 jaar ben ik zelf ook 80 maar de grootste onzin is 80 is het nieuwe 70 of 60 laat me niet lachen 80 is 80 tachtig is tachtig Henk mijn zwager is 80 en daarmee gefeliciteerd vooral goede gezondheid voor jou, Margriet, kinderen en kleinkinderen, vrienden, kennissen, buren en geloofsgenoten laten we daar een speciaal…

levens Handen die echter elkaar niet loslaten van wat ons verbindt en zal verbinden tussen (on)beperkte vader en dochter: de liefde voor het leven de lusten van het leven de lasten van het leven en met name de liefde voor elkaar de zorg voor elkaar de omgang met elkaar met mama, oma, opa, ooms, tantes, nichten en neven vrienden, kennissen…

Als ik denk aan de laatste tijd hoe is alles gegaan een tijd van vreugde een tijd van een traan ik laat een heel leven achter mij en ga weer opnieuw beginnen Als ik denk aan de laatste tijd ben ik nu echt alles kwijt m'n kennissen, m'n buren, m'n familieleden horen die voor mij bij het verleden ik ben mijn eigen weg gegaan en ga…

Doe jij dit Doe ik dat Ga ik hierheen Ga jij daarheen Maar wij met zijn twee Doen zoveel mogelijk met elkaar mee Samen delen wij veel wensen Hebben ook dezelfde kennissen En dan heb jij je mening Ik wilde niet dat je meeging Woorden met gebrek aan goeds Ja het is zeker dat dit ons niets doet Ik kijk naar jou Jij kijkt naar mij…

Een paar loodzware van verdriet en ellende, verlies van vrienden en kennissen. Gemis die me diep in mijn hart kwetst. Als je de ketting sluit is hij rond, dan is iedereen gezond. Ik draag hem met fierheid en poets hem met klaarheid.…