Alle inzendingen over kerselaar

Een plotse windvlaag door Japanse kerselaars: sneeuwbui van bloesems.…

een haiku is als een japanse kerselaar die vol bloesems staat…

[Haiku] De kerselaar bloeit Japanse weelderigheid binnen handbereik.…

Als ik wakker gefloten word in de vroegte door de vrolijke trillers van de vogels die buitelen in de kerselaars onder het raam en de dag zich feestelijk aankondigt, draai ik me om en trek de lakens over mijn hoofd want wat heb ik aan een mooie dag zonder jou?…

De wind ruist door een reusachtig bloesemboeket van roze wolkjes.…

Je lijkt nietig, onbeduidend naast de grote kerselaar maar ik geef je op een briefje, liefste, lieve madeliefje, jij bent net zo wonderbaar.…

Zacht kamt de kersenrode sikkelmaan de rijpendgrane horizon en streelt de rode blos kerselaars. Terwijl de rozelaar zijn witte geur verspreidt en een lichte bries door mijn haren strijkt verstilt aan de kim het rijpend graan tot een lichtgouden deinend meer: het doek van de nacht valt neer.…

Een dag in mei: gras knippen onder een bloeiende kerselaar. Maarten, naast mij, verdeelt de rollen. 'Wij zijn twee honden.' Ik zeg, want onderscheid moet er zijn: 'Jij bent een hondje.' Waarop Maarten: 'Nee, ik ben de hond. Jij bent de hond met de grasschaar.' Daarmee gaan we beiden akkoord.…

als weldra de bruidsklokken blij luiden terwijl het roze blaadjes regent van de japanse kerselaar om la vie en rose nog meer accent te geven.…

doorheen het duister kwam het Licht te zweven de dood was niet echt werkelijkheid geweest in de ontluistering ontwaakte het nieuwe leven doorheen het duister kwam het Licht te zweven waaraan wij onze pijn en smarten mogen geven de Japanse kerselaar bloesemt tot een lentefeest doorheen het duister kwam het Licht te zweven de…

Gisteren lag witte hitte met haar buik bloot te zonnen op mijn schoot vandaag voelt blauwe koelte zacht als een kattevacht terwijl het gras uitgeteld zwijgt nu het de gelegenheid krijgt luister de kerselaar fluit mezenwijsjes naar de koerende jongemeisjes boven in de wilgentop ik vouw me knusjes op in Gods baarmoeder waar stilte…

jij wees naar de hoge kerselaar vannacht nog toen hij zijn wilde vruchten vallen liet glimlachte je ‘kom je terug morgen’ en zie nu hoe, naakt in het gras, de dag fladdert in kringetjes rond roze en wit ‘ja’, roep ik ‘ja’ ik hoef niet verder te gaan dan de verwondering die jij me geeft de zomer in het is als licht, pas…

half februari komen de terrasjes uit hun winterhol naar buiten gekropen worden al gauw bezet door de eerste zonnekloppers japanse kerselaars staan fier als bebloemde lantaarns tussen de geparkeerde files en strooien hun roze tapijt een stoere woerd is uit de zoo ontsnapt en waggelt met vijf kuikens parmantig het centraal station binnen…

zitten op het kleine bankje bij de japanse kerselaar, 't is niet eens zo lang geleden, nog maar iets meer dan een jaar. Hij riekt aan de rode rozen door haar zo liefdevol geplant, hij wil ze even liefkozen, beroeren met bevende hand. Hij kijkt naar het paadje en ziet haar nog staan, altijd met 'haar' bloemen, 'hun' tuintje begaan.…

Dove kerselaar al hopen jaarringen geleden zijn nutteloze oorschelpen als pluizige meiklokjes onderaan ratsvergeten Bladeren woelen scheuren los en trillen als losgelaten snaren harmonieus tot onbekende melodieën in mijn witgekrulde oren Die muziek rafelde me uit tot ontsponnen wol zeven wereldwinden sleepten mij uiteindelijk tot hier…