Alle inzendingen over kluif

Voor onderzoekers is ’t een kluif, een leerschool. Voorlopig zwemt het diertje in de Seine. ’t Vangt fijn veel vis; verdomd dat beest heeft veine!…

Een kip uit Barneveld koos het ruime sop zij kreeg de kolder in dr kop. Zij had gehoord over een gouden haan uit Nieuwehorne en is op pad gegaan. Er kraaide geen haan, het bleek een restaurant, ze is als kipkluif op een bord beland.…

Zegt u Toppers kiezen een hele kluif Ik schud Topvijven uit mijn mouw ex equo Sappho Poesjkin Pope Kaváfis en Rimbaud Best Bobby Charlton Pluisje Pelé Cruijff Toch bleef ik voor eigentijds ongenood Mijn liefste valt meteen buiten de boot…

Ik moet ook leven met Karel die wormen de kop afbijt en Daan die spinnen minder dan acht poten gunt en ik geef toe: ik kluif het laatste stukje kip van bot. Kan ik nog dieper vallen? Kan er niet een kikker komen die ik dapper kus?…

Ik kluif de klinkers kaal tot bot stil mijn dorst lavend met mede blik zin’lijk naar de volle snede en smikkel van het puur genot ‘k laat mij de volle verzen smaken veeg vette letters van mijn lippen probeer de blanke kern te strippen doch taal niet om de vorm te kraken ik vreet gedichten bij de vleet verslind verhalen als een toetje hiervan…

zet ik mijn tanden graag Omdat ik jou enorm behaag Meloentje, mandarijntje Nee heus het is geen geintje: Ik lust je zuur, ik lust je zoet Je smaakt me altijd evengoed Mijn braampje, mijn banaantje Jij betert mijn bestaantje Ben jij op warm' of koude grond Het water loopt al in mijn mond Mijn dadeltje, mijn druifje Ik bijt in jou en kluif…

de koffie bruin, het plafond lichtgrijs, de ene hond aan een kluif de andere op de bank, dit alles tijdens het lied van Frans Halsema “ voor haar “ mijn vrouw aan het werk, ben net aan mijn tweede ontbijt begonnen die zij met liefde heeft gemaakt en nu wacht ik op het liedje “ voor mij “ het leven gaat z’n gang, Carmiggelt…

Liever zanderige eilanden, geel oplichtend in de zon, waarboven meeuwen uitwaaieren als een weerspiegeling van de school vissen in de baai en waarop diezelfde vrouwen, glimmend van de zonnebrandolie, uitnodigend liggen uit te rusten; hun doe-het-zelfkasten hebben ze diep begraven in het zand zoals honden hun kluif. --------------------------…

Ze was er toch weer mijn overleden vriendin ook zij had weer zin in een ander weer Ze kon nu steeds gaan waar ze maar wilde alles oneindig milder na heftig levensbestaan Ze was dapper en apart haar leven een hele kluif maar nu als trotse duif besloten in mijn hart…

De steen leidt je naar een juister spoor Sust het ontsporend verlangen Zo knaagt de kwakzalver aan zijn kluif En rolt zijn lichtend plan op Bindt het aan de poot van een reisduif…

Twee weken tijd voor deze zware kluif? Hij barst van het dédain haast uit elkaar! Soms denk ik, ach, was Inge hier nog maar Want dit gepruts is à la Mirjam Luif Dit is dus wat mij nog het meeste griefde Nog één week - dan is 't weer Peter de Liefde!…

De tollende aardkloot schuift baanvast Een maagdelijk jaar binnen Het lijkt wel een milde verkrachting De feestroes gedempt door de schok Een ruwe schatting van vermisten Lijken met een uitgewist gelaat De vloedgolf Zoog ze bulderend mee Spoog ze sissend terug De pers knaagt aan de kluif Het dodental verraadt zo weinig mogelijk Van de…

Weer schiet ze en ketst ze schichtig af op de neergedaalde kluif en laat als plan B de wereld kirren van ‘ik besta volop , meer dan al mijn bewoners’. Velden klaren op, gehoorzamen al te graag aan het ritme van takken die frank en vrijpostig openbloeien, al was het maar om tegen die Verlichting van de aarde in te vloeien.…

dan ja tegen de missie in Afghanistan kus de kont van Bush lik zijn hielen zal ik nog verder gaan verboden te praten staat er strakjes eet liever een appel of een banaan dan kan het fruit ook duurder betaald worden Balkenende gaf het voorbeeld afgelopen week in de telegraaf het Nederlandse volk aan het fruit hij aan een dikke vette kluif…

Maar ik roem u het meeste dan, Wanneer gij d'arme blindeman Geleidt langs straat en wegen; Gij zijt voor hem haast meer dan vriend, En hebt daarvoor een kluif verdiend, Een grote, ja terdege.…

Waar ik je opwacht bij de brug indien, een blinkende kluif in elke hand, je me terug keert. En verdrijf het gehoornde vee aldaar, die olle halfheilige treiterborsten, met behulp van Pan. (Omkopen met druiven denk ik. Fluiten? Gooien met kikkers. Misschien.)…

En dan natuurlijk kluif met vette vellen. Ik weet het, dat is niet goed voor de lijn, maar in de snert daar hoort een poot van ’t zwijn, ondanks ‘t gevaar dat mij de riem gaat knellen. Dat ik zo breed word als een cherubijn, het zal wel, toch kan ik het niet verhelen: een vette kluif doet mij nu eenmaal dijn.…

zonet op schrift in vast stramien alles recht hangt aan de muur wekt ongezien mijn avontuur starre showroom bovendien stel dat het beeld verscheeft afziet van recht toe recht aan waar komt zoiets vandaan weerzin blijkt dat kromming leeft dan moet alles wel zo zijn accolade neemt de overhand verdringt met kracht de starre lijn…