Alle inzendingen over koolmezen

nestkastje gekocht speciaal voor de koolmezen - nu nog verhuren…

Bij ons in de tuin, veel bloemen En drie merels, weldoorvoed En ook nog bijen, die zoemen En koolmezen, net uitgebroed En mijn aardbeien, die worden aangevreten En slakken, die ook profiteren En wie heeft wat op zijn geweten? Hoe weet ik dit evenwicht waarderen?…

Iets moois natuurlijk is geluk het raakt je en je hecht eraan maar wordt ook kwalijk genomen het geluk is immers gewetenloos Gelukkig gaat het geluk ervandoor als een nest jonge koolmezen in mei want wat blijft over van een mens zonder zijn zeurend schuldgevoel…

zie daar het roodborstje zo schuchter en solitair de meeuw het straatdiefje een duif een brutale schooier scharrelaar de ekster een krijsende rotzooi schopper en dan de mussen (waar zijn ze gebleven) en de koolmezen die zorgen voor een gezellig leven een merel zingt z’n lied en de leeuwerik beklimt de hemel en wij wij herkennen en…

Koolmezenpaartje hectisch af en aan vliegend, snavels te voeden!…

De koolmezen zijn er ook. Ze zijn vaak met z’n achten hier. En rollebollen door die wilde pruikenbol. Ik denk ze hebben groot plezier. Ze trekken zich niets aan, van die vreemde vrouw die daar stilletjes voor het venster staat. ’t Is maar een mens, daarvan zijn er zovelen. Misschien dat ze wat te eten strooien gaat.…

nestkastjes hangen koolmezen vangen veel rupsen weg maar niet genoeg rupsen indammen met beleid en behoud van biodiversiteit.…

alles verandert als alles verandert dacht de regelaar van temperaturen in dit voorjaar rupsen piekten keurig vroeger mooi weer tegelijk op pad met de uitloop van hun voer zomereik vers in het blad koolmezen moeten het bezuren bleven seizoensgetrouw wachten tot de dagen lengden zodat snavels zojuist uit het ei vergeefs om rupsjes smeken…

'Drie koolmezen op de rand van de waterschaal', mompelde ik, terwijl ik ijverig uien sneed. Het zou weer een heerlijk soepje worden.…

Koolmezen, roodborstjes en vinken, klampen zich aan een vetbol vast, die ik in de appelboom gehangen had. In de vroege ochtend warmt de zon, de wit berijpte bomen. Alles lijkt in brand te staan zonder vuur. De houtkachel snort ons behaaglijk warm, buiten voelt het koud en guur.…

Wij mensen doen elkaar zeer, al dan niet bedoeld en ik moet even kwijt, dat de koolmezen die elk jaar hun nestje maken in dat minieme kastje, voor hun eieren zorgen en erna voor hun kroost, tot ze in staat zijn zichzelf te bedruipen, uitvliegen en volgend jaar vast wel weer opnieuw aan de slag gaan voor nageslacht, de eenvoud…

De mysterieuze dageraad is hier in honderdduizend toonaarden bezongen niet door gefluister, maar wel tachtig tongen door koolmezen en stichting Wakker Dier Zij zijn niet egocentrisch monomaan aanbidden zon en vaak de volle maan doch al die tongen hoor je, Katelijne in jouw collega's dagelijkse rijmen Zij zijn de mezen die jij stil…