Alle inzendingen over kruiselings

Ruig balkhout kruiselings verbonden, mijn naakte schande opgericht, mijn zwart bestaan in 't volle licht, uw liefde straalt door dood en zonden en heelt het hart van zwaargewonden, bij balkhout kruiselings verbonden.…

als het kruiselings overschrijden alleen mijn persoonlijk niet meer begrenzen een ander ontneemt het eigen met een strikje verpakt in: voor je veiligheid ik gaf jou toen was genoeg gaf me een rustig zeker jouw weten van mij en steeds volgt de kruiselings dreigende redding met hetzelfde ontbreken van dat is van mij!…

In Nederland was ik al uitgestorven Prins Hendrik nam wat soortgenoten mee Bedoeld als zijn persoonlijk jachttrofee Het lekkerst als we bijna zijn bedorven Nu ga ik mijn principe huldigen van kruiselings vermenigvuldigen…

in het zelden van zeldzaam dat ondeelbaar is in geen velden of wegen langs lijnen van cirkels die nooit kruiselings begrijpen noch elkaar, noch zichzelf maar nooit zonder iemand die naast zit ook nu het blauw uit de hemel valt, zo donker dat beiden onzichtbaar worden zelfs op de tast…

Hoe evenwijdig jij ook bent, in dit seizoen vol witte warmte, eens kom je kruiselings terug, eens ben je weer voorhanden.…

Ze liggen kruiselings over elkaar, de nagels witter dan wit, ze zijn er nog, in een nauwelijks nog aan te raken aanwezigheid - Maar ze zijn niet meer van hem, horen niet meer bij de mens die ze een leven lang vergezelden - En die, bouwvakker als hij was, net vergunning heeft ontvangen voor het bouwen van een vrijstaand huis in de wolken…

hoe ver kun je kijken tussen bedrijven door in de loop van de dag gedurende halveringstijd van halfschaduw wie onthoudt jouw naam in de verre hoek van een omtrek van aanstaande geboorte van liefde het vooralsnog aanhoudende sterk gelijkende half aangevreten gebrek een streep te trekken kruiselings te bestuiven met alsmaar eenhuizig…

Naderen, kruiselings wisselen, keren; tegen verlangen kan géén zich verweren: vraagt het de rozen die raadselen zijn.…

- met de armen kruiselings gebonden op de kwabberende vetbuik? en wij, wij glimleden der bakfietsenbourgeoisie, hadden wij niet uitgesproken de neiging - te vergeten? - te vergeten terwijl wij liepen?…