Ruig balkhout kruiselings verbonden,
mijn naakte schande opgericht,
mijn zwart bestaan in 't volle licht,
uw liefde straalt door dood en zonden
en heelt het hart van zwaargewonden,
bij balkhout kruiselings verbonden.…
als het kruiselings overschrijden
alleen mijn persoonlijk
niet meer begrenzen
een ander ontneemt het eigen
met een strikje verpakt in:
voor je veiligheid
ik gaf jou toen
was genoeg
gaf me een rustig zeker
jouw weten van mij
en steeds volgt de
kruiselings dreigende redding
met hetzelfde ontbreken
van dat is van mij!…
In Nederland was ik al uitgestorven
Prins Hendrik nam wat soortgenoten mee
Bedoeld als zijn persoonlijk jachttrofee
Het lekkerst als we bijna zijn bedorven
Nu ga ik mijn principe huldigen
van kruiselings vermenigvuldigen…
in het zelden van zeldzaam
dat ondeelbaar is in
geen velden of wegen
langs lijnen van cirkels
die nooit kruiselings
begrijpen
noch elkaar, noch zichzelf
maar nooit zonder
iemand die naast zit
ook nu het blauw uit de
hemel valt, zo donker dat
beiden onzichtbaar worden
zelfs op de tast…
Ze liggen kruiselings over elkaar,
de nagels witter dan wit,
ze zijn er nog, in een nauwelijks
nog aan te raken aanwezigheid -
Maar ze zijn niet meer van hem,
horen niet meer bij de mens
die ze een leven lang vergezelden -
En die, bouwvakker als hij was,
net vergunning heeft ontvangen voor het bouwen
van een vrijstaand huis in de wolken…
- met de armen kruiselings gebonden op de kwabberende vetbuik?
en wij,
wij glimleden der bakfietsenbourgeoisie,
hadden wij niet uitgesproken de neiging
- te vergeten?
- te vergeten terwijl wij liepen?…
519
Bezig met laden