Alle inzendingen over maan gedachten

Mijn hospita was vanavond Bijzonder sentimenteel: - Haar dode man gedacht ze veel, Vertelde ze hoogdravend. Mijn hospita speelt met statie De lieve ‘Lorelei’, - Zij zingt er zo melancholisch bij - Toch goed van intonatie. Mijn hospita wil mij verleiden - Nou weet ik het goddorie! - Verduiveld dat ik dat nou pas zie!…

hoe ik het springtij ontloop om mezelf in eigen armen te dragen wanneer de opzwepende wind zich als een beul gedraagt manen gedachten mij om te verzinken in de diepste krochten van mijn ziel, want gedachten wenken me wijl ik aan de oever sta van een gebed dat ik in zekere mate cynisch benader om vooral de reden dat mijn geloof spreekwoordelijk…

Vlinder danst in het morgenlicht zijn sprieten genietend naar de zon gericht hij fladdert en dartelt vrolijk en blij leve het leven, de wereld is van mij Dan steekt een storm op geheel onverwacht vlinder vecht uit alle macht maar wanhopig fladderend stort hij neer mooie vlinder is niet meer....…

Dozen vol vergeelde foto's in een stoffige zolderhoek vertellen zonder woorden meer verhalen als een boek. Beelden van een leven vol van blijdschap maar ook pijn nemen je mee naar het verleden tijdmachine in het klein.…

Ik weet het niet, dat kan ik niet vertellen ik hoop gewoon dat ik kan stoppen mezelf zo erg te kwellen met ideaalbeelden die niet ideaal zouden moeten worden genoemd omdat dit de werkelijkheid en haalbaarheid verbloemd En ik hoop gewoon dat jij blij kunt zijn met wie jij nu bent en dat je aan positieve gedachten je volle aandacht schenkt dat…

Momenten waarop ik kan zwijmelen in verdriet Intens verdrietig zijn en ondertussen zo ontzettend gelukkig omdat ik iets voel Niets voelen Leeg en verdoofd zijn, geen kant op te kunnen en vastgeroest in je hoofd In zijn patronen Of die van haar Verdriet is prachtig Verdriet is genieten Huilen is fantastisch en pas wanneer mijn gezicht plakkerig…

Je ging op reis en ik ging niet mee Alleen op pad Niet langer met zijn twee Het meisje waar ik mijn leven mee deelde Het meisje dat ik streelde Tot de slaap jou in zijn armen sloot Want in de mijne Hoor jij niet Niet langer Ik hoor mezelf, ik fluister Dat ik zoveel van je hou Dat ik even later beseffen zou Dat je eigenlijk Een vreemde…

Ik kijk naar mij met andere ogen Niet die van mezelf Ik analyseer en overdenk Het gaat echt als vanzelf Wie zou ik zijn zonder jou En wie kan mij vertellen Wie ik zou zijn, was ik alleen En zou het me beknellen Als ik gedwongen worden zou Om naar mezelf te kijken Te kijken zonder oordeel, Zonder te hoeven lijken Op een ander en zijn of…

Associëren Associatie Wat is die van jou Als ik dit zeg of ik dat doe Wat doet dat dan met jou En als ik je dan opeens Met tekst een klap verkoop Of je misschien toch even In iets pijnlijks onder doop Dan is mijn antwoord Sorry, Weet dat het me spijt Mijn associatie was net even anders Nu ben ik je kwijt…

Ik wil naast je liggen, samen zijn Uren naar je kijken Ik wil je bloot en aangekleed maar vooral gewoon dicht bij me Ik wil je voelen, samen zijn en lekker samen zweven Ik wil de mooie en lelijke dingen samen gaan beleven…

Het is stil, en toch zo luid, in dit kapotte hoofd van mij. Het gevoel van opgeslokt worden door de leegte, toch blijft de paniek zo dichtbij. Vaak heb ik het gevoel dat ik in een soort verloren niemandsland ben. Zo alleen, zo kil, waar zelfs de regels van overleven ik niet ken. De wereld vliegt onophoudelijk aan mij voorbij, ik voel me…

De maan is helemaal vol beeldhouwt met haar stralen knoestige eikenbomen tot spelers van een geheimzinnig schimmenspel schijnt boven Slot Bommelstein maakt van zijn torens en muren een verwazend kasteel waarin Tom Poes en heer Bommel vage denkbeelden bebroeden voor spoedig ondernemen ofwel licht soezend genieten van gerecht door…

Kijk naar de maan wat is zij weer vol ver weg en toch dichtbij afstand speelt geen rol kijk in het water grote en kleine gedachten spiegelen het heldere schijnsel duister is je gezicht maar langs de omtrek verlicht als een soort aura de nacht is nog lang het leeslampje de maan in een aantekenschriftje verschijnen alle gedachten…

Driest briesen de straalmotoren en zijzelf De uitverkoren matadoren van de Elf Rikketikkend tot de kritieke spurtrit Ontkluisterd wordt voor de afknal En na het "moment supreme" beslist Krijt in de cockpit tegen het drietal Doorheen de ether een radiostem vergewist: "Apollo,jullie hebben het gemist!" De hotemetoten op Nasa's gastenlijst…

voelen we merken we de zintuiglijk onbestaande scheiding liefdevol maar bodemloos tussen ons kwetsbaar gesluierd verlangen en daaronder voorzichtig en broos een ondeugend ontluikende passie dé passie, die onze dromen streelt die de grond van onze mythe zou verwezenlijken in mijn meervoudssyndroom koester ik liefdevolle schim van mijn gedachten…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Ik ben jouw grote held Groot en sterk En zelfs dapper Werpen je ogen me toe Maar als ik je daar zo Zie lopen Je schrille levenslust In haast te grote sprongen gegoten Hou ik m’n pas in Weet ik wat moed is Een sluwe poging Om het leven bij te benen…

Kijkend naar de maan, in het duister van de nacht. Denk ik aan dit grote wonder. De maan, die trouwe wachter, houdt over mij de wacht.…

Ik zag een hemel vol met sterren en een maan die naar me lachte even dacht ik nog dat jij het was maar ach, het was maar een gedachte De sterren verdwenen, net als de maan maar mijn gedachten aan jou zijn niet meer weggegaan.…

...Een man denkt, een man lachte Een vrouw schenkt de mooiste gedachten...…

www.metronieuws.nl/node/856683 Rijstvelden in Soekaboemi, regendruppels in Camellia thee.. zwarte thee, zwarte ogen, zwarte tranen, Indische wortel en peroxyde, zo wit kan zwart zijn. Haat uit verdriet, zo wit kan zwart zijn.. Gevang in opperst gevang,niets kan schelen. Tarantella en hoeden, mannen in het zwart.. Minder,minder, niets…

Fijne avond lieve Maan en hoop dat je dat je nog heel lang licht mag geven in mijn bestaan.…

Eeuwig: de zon, de maan, de sterren. Misschien ook liefde, of gedachten. Geen dingen die gemakkelijk te betasten zijn. De dingen die we zien, zijn eindig. De dingen die we niet zien... eeuwig. Maar waarom zou dat beter zijn? Het geeft een besef van ruimte. Daarin is de mens ontzettend klein, wriemelend als mieren in hun nest.…

Dat dichtertje op de maan, lacht ons troostend toe.…

Avondwandeling met de maan als metgezel hoor ik enkel het geluid van mijn gedachten… Ik schrik van een schaduw het geluid wordt luider ik denk te veel… Ik versnel mijn stap de maan volgt me op de voet het lawaai in mijn hoofd ook… Ondertussen ren ik verder gedachten worden oorverdovend… Nog even, nog een klein stukje ik ben er, ik sta stil…

Ik heb stapels aan archieven in mijn onbewuste mee te dragen een dag is al een druppel in de oceaan dat is niet overdreven en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…

Een dagboek zwart beklad met een beetje kleur misschien- Wist ik dat het over was want eerder kon het niet verliezen- Daarom zing ik een afscheidslied van eerder- Om je te laten weten dat ik aan je denk altijd.…