Alle inzendingen over mensenvlees

Een menseneter uit Borneo, Vond mensenvlees niet lekker. Hij kreeg het echt niet door zijn keel, En kannibaalde als een stekker.…

Langzaam schuifelt De kilometerslange Rij blikken monsters In de richting Van de stad - Blik aan blik, Bestuurdersblik Op oneindig, Ingeblikt mensenvlees, De houdbaarheidsdatum Is niet bekend…

De goot voert af De bus rijdt af en aan Als ik er niet meer ben Mensenvlees in zinloos Blik verpakt wachtend op Een moment dat nooit lijkt Aan te breken En tot die tijd, Om in ieder geval nog Iets uit te voeren, Meet ik mijn leven uit door In de koffie te roeren…

Ach hoe verdacht lekker languit in bed en dat ik die wekker niet hoef te zetten vannacht morgen niet met die pijpen va de onder- en bovenbroek hoef te worstelen, geen mensenvlees en tanden meer hoef te borstelen, geen griezelige roem en geen angstig nieuw boek!…

het is al te laat ongetrouwd in de galm van het feestgedruis gevallen jij speelde Jezus en dacht aan de luipaarden in jouw hoofd mag ik ook een stukje sluier misselijkmakend schreeuw je het uit als je al vanavond naast mij komt liggen streel mijn haar dan en fluister wees gezegend later komt niet meer spijkers in mensenvlees…

De schaduw in het park voelt als een oase even voel ik dat je naar me kijkt je weet tegen wie je praat want vroeg of laat komt afscheid nemen het waarom waardoor we uit elkaar fladderen is zoals de stille geheimen van zwaluwen in de zomer het gesprek verwaait met de wind woorden dansen in spelonken steeds meer mensenvlees…

Aan 't naaktstrand zont de zee van kwabbig mensenvlees. Hij startte kwart voor negen, doch heeft om kwart voor tien geen schoonheid nog gezien. Het zit 'm danig tegen. Het loopt al tegen enen. Hij ziet tot zijn berouw nog steeds geen mooie vrouw. De zon is nu verdwenen. Vertwijfeld loopt-ie rond met zijn geleidehond.…

één het licht de wijsheid van mijn zingen Mijn stem is de merel in mijn mond dat opklimt naar het huis van mijn Vader die in de hemel troont Het huis met de vele woningen; voor mijn oog een blinkende Davidster terwijl ik denk aan al het onschuldig vergoten bloed; de kannibalen die nooit genoeg krijgen van het verorberen van mensenvlees…

centraal aan het verwarmen als hij doortrapt zin in kroelpartijtje heeft springt hij aanhalig de baas in zijn armen en spint als een tevreden huiselijke kat hij laat zich het getroetel overkomen van de baas die denkt echt baas te zijn maar dat is hij slechts in zijn dromen als Felix het knuffelen niet meer veelt slaat hij zijn nageltjes in mensenvlees…

ze heeft geschoten, was juist begonnen het jouwe te maken, ik kon het horen in mijn hoofd, pieng, pong, de eerste, voorzichtige tonen ----------------------------------------------------- De titel 'solve et coagula' betekent vrij vertaald: 'stop en stol' ----------------------------------------------------- uit: 'Een bed van mensenvlees…

Het ijzer van de lege wielen, fluitend bijna door stokoude bochten, verspreide vrees; wie wakker schrikt herinnert zich allicht de nachten van weleer, de jacht op mensenvlees. Kletterend sluiten de kralengordijnen. Tranen, van de porseleinen zwanenhals neerhangend tot ze lossen, zich hernemend in breedsprakige fonteinen.…

ik neem het oude uur van nacht naar dag de hemel vonkt nog na duindoorn bloesemt als ik voor het hol mijn stem ondergronds in echo’s laat klinken `ik ben hier, kom maar of zal ik naar binnen komen, overal rondneuzen, de pislucht en veren doden’ `nee, ga weg,’ zegt de vos `ik ruik je oude adem en het gevaar van mensenvlees’ verschroeid…

maar 't was te laat het zat al strak Klein Duimpje, broers, de zeven geitjes, en Hans en Grietje met z'n beidjes, Roodkapje, oma, al 't bezoek kwamen te voorschijn uit de hoek waar eeuwenlang de klappen vallen ze riepen juichend met z'n allen: Prinsesjes, kom maar uit het bed de reus z'n neus is afgezet nu ruikt hij nooit meer mensenvlees…

Ze kampten met ‘t bijna doordringbaar woud van ‘s morgens vroeg tot heel laat elke avond De dagen waren snikheet de nachten zo koud wijl er ’s nachts soms een leeuw buiten stond Teruggekeerd van een vergeefse hongerjacht rook hij mensenvlees als inhoud van die tent Ai, dacht de leeuw toch nog te eten vannacht die daarin liggen zijn morgen vanzelf…

Het hoopje mensenvlees wordt in de goede zijdelinkse houding gelegd. Nu wachten of de pruttelende motor van het bewustzijn weer zal opstarten. Seconden worden minuten en minuten kunnen lang duren. Dan gaan de ogen van de ziel open, maar beseffen nog niet wat ze zien. Enkele seconden later begint alles weer normaal te draaien.…

Hij is geen fish called wanda, maar een witgvlekte panda En helpt Felicia aan tien mannen in haar operatheater * Van regenwouden in Uganda kwam hij in de Kaukasus, Gaat later scheep met Argonauten, bamboekauwend in 't vooronder 't Schip raakt echter kant noch wal het deert hem niet, want hij staat pal aan 't roer op 't achterstevenvlonder…