Alle inzendingen over ode aan de zon

de zon brandt op het terras mijn schaduw tegen het glas de zee hangt boven de reling blauwgroen waterpas morgenstil breekt het smeedwerk mijn blik in lichtpanelen tussen witte parasols om het zwembad heen ligt tweedelig een ode aan de zon.…

Dansend In je stralenkrans Zing je een lied Van vergane glorie Eindige glans Zorgvuldig gevlijd Midden talrijke twinkels Geef je lichaam En gezicht Aan 't oneindig wijd Hemels groot firmament Een glimp van onsterfelijk Over donker gespreid Ode aan de zon Klein vergankelijk licht…

Dit is een ode aan de zon. Jij, waarmee het leven begon. Je warmt me op tot diep van binnen. Wat moet ik toch zonder jou beginnen. Jouw mooie licht zal blijven stralen. jij alleen kunt blijdschap bij me bovenhalen. Gelukzalig gevoel, vrolijkheid alom. Als een cadeau met een grote strik erom. Blijf bij me heel de zomer lang.…

Ode aan de Zon, geschreven op de muziek van 'You're my world' gezongen door Cilla Black live 1973 Royal Albert Hall - zie link (herhalingen staan tussen haakjes). --- --- --- Als de Zon vroeg in de ochtend schijnt En de Maan achter een wolk verdwijnt Als de bloemen voorzichtig open gaan En de vogels ons hun lied verstaan…

Ode aan de bomen. Ode aan het bos. De longen zullen schonen. Ze zullen zuurstof inzuigen op het mos. Ode aan de bomen. Ode aan de groene levensbron. Zuurstof voor stikstof zal ons goed bekomen als de bosreuzen levenskracht produceren onder de zon.…

De eerste zonnestralen Die mijn gezicht verwarmen Wil ik binnenhalen En heftig omarmen Zij verwarmen mijn huid Zij verwarmen mijn geest Zij geven geen geluid Maar zeggen mij het meest Een nieuw begin, een nieuwe dag Maar ook een dubbel gevoel De zon schijnt en geeft een lach Zonder zon is 'n dag kil en koel Wanneer de zon er niet…

laat ballonnen in de lucht en drijf in zee bij volle maan Zing er het lied van de omhelzing opgetuigd met pauwenveren deel je liefde voor muziek soms met je benen uit elkaar en laat de boel gewoon de boel als je geniet van koekeperen heb je zomersproetjes lief als pinksterbloemen in je haar Geef je ogen steeds de kost en drink genot in zon…

Ode aan Bok de Korver Leg bloemen tulpen rozen boeketten Neer op zijn graf Want daar rust een held Die zijn leven op het Kasteel voor Sparta gaf…

Ik droom de reis naar het verlatene er te landen als een reiziger buiten de tijd Zonder ticket of bagage snel als het licht kan zijn langzaam als een oude vijver overal thuis te komen Ik droom de donkere wouden de kale witte sneeuw alle plaatsen tegelijk keer er alle beelden om Geen gids weet nog Waarheen die reis zal gaan Varen…

Vuurboetsduin ontzie mij niet wanneer ik hier uw ziel geniet met ogen van een kind dat droomt van overzeese buren van lantaarntjes op zee in wat het Vlie hier achter liet in kokkels van verdronken land die dreven op een zeemanslied waar ik als kind U nader riep met moeder, zusje, vader liep over dit land van Stortemelk waar ik stil stond…

Katwijkers aan zee zwoegend in de zee Algelovig, hardwerkend en duurzaam tevree Tegenover de City That Never Sleeps met daarin Wolkenkrabbers, Wall Street, Queens en Brooklyn IJverig leven de twee werelden naast elkaar Komen nooit samen; er is geen fusiegevaar…

Woord gekozen woord. Gegoogled gewikipedied gespeld gehoord. Mijn land is in slaap. Het gaat nooit weg, het is te veel in mijn hoofd. Verdwaald in de tekst. Te veel woorden geschrapt en geschaafd. Heerlijk spel. Nooit klaar. Restjes woorden; Ze slapen nu. Nooit helemaal weg.…

ZON-dag kreeg een final touch, kersje op de taart MAAN-dag wordt beslist ook paradijselijk. Zon en maan en Sterren.…

ik wil eerlijk zijn, ik zal de waarheid zeggen, ik weet het maakt mij klein, maar ik moet het jou uitleggen, jij bent alles wat ik wil, ik heb jou nodig, al zit er een beetje leeftijdsverschil, ik heb jou echt nodig, jij en ik horen gewoon samen, jij en ik horen bij elkaar, ik hoef mij niet te schamen, jij bent de betere helft dat is…

Op de fiets van hier naar Tolstoi blijkt alles anders te zijn Opgetild uit alledaagsheid uit de raderen van de tijd De fiets wipt uit de groeven weg van de wereld die ik ken Peddelend op het stalen ros van oorlog naar vrede. Van kindertijd naar de mazurka met eerste liefde Sonjetska. Denkend aan Anna K. haar liefde haar schuld…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…

Onbaatzuchtige Vriendschap, grenzeloos, haast eindeloos ondanks vaak hopeloos Meest kleurrijke sterretjes voor me van gigantisch hobbelige en torenhoge hemelen plukken, magisch grandioos. Spirituele moedgevende dialogen over bloemenpracht, welgemutste vogeltjes en smakelijk bereide kippenbouten, het mag Steeds weer strak in het pak als hoogstandje…

Ton doorzonwoont op 't Hoogt bij Overloon Oom Otto doopt zoon Onno Otto's zoon Zo'n ode houdt nooit op, zo monotoon O zon, o loofboom op ons rood gazoon... Doch hoop gloort in het kooiloos vogelkoor…

Ode aan Willy Dullens In aanleg was je de beste Limburgse voetbal tovenaar Het klinkt misschien raar Je hebt psychisch heel veel moeten lijden Zonder die zware knie blessure Was je de beste voetballer aller tijden…

Ode aan Wim Lagendaal Het Xerxes kanon Hoe het was en hoe het begon De Zebra,s voor eeuwig Kampioen Vele legendes hebben hier gespeeld Wim Lagendaal Faas Wilkes Coen Moulijn en Wim van Hanegem zijn hier begonnen Xerxes blijft eeuwig bestaan Respect voor het heden en verleden Want die club heeft naam…

Ode aan Anny Schilder Bzn heeft alles aan haar te danken Voor Anny Schilder stonden de fans op de banken Mon Amour waren prachtige klanken Anny Schilder zal altijd het Gezicht van Bzn blijven De band die groot is geworden door haar De Single Toen kwam jij met John de Bever was een groot succes Anny Schilder is en blijft Bzn.s enige echte…

Halverwege waar de zon scheen las jij mee in Middelsprake uit het boek dat je als kind kreeg spiegelbladeren voorbij soms als die jongen die heel even in een sprookje was gebleven met die kinderlijke ogen die verbleven over zee Je schreef verhalen ver vooruit nu om verspeeld ze voor te lezen aan twee spiegels die je meenam diepgenegen aan…

Tot mijn opgestaan genoegen zag ik eenmaal nog genegen met mijn ogen er de Kaap mijn hartlam uit een erfenis en ik dacht terug aan affodil aan rookmis en die akkedis die appelkoos en kanniedood die wildebees -de wildernis Mijn Boesmanland werd Anderland mijn thuisland weer een overkant ik droom van tokkelossie dan als zon voorgoed verdwenen…

Je keek omhoog in de verlaten stad dronk de liefde uit alle glazen zwalkte als een prins vol heimwee belde bij het verkeerde liefje aan. Je kon dansen, zingen, huilen, bidden dromen in de randen van de nacht flaneren in de onderbuik van de stad die jou omhelsde en verstootte. Meer Amsterdam kon je niet worden meer vrijheid kon niemand aan…

jij bent een vader om trots op te zijn besefte pas later je ervaring, met pijn ik was een betweter, redelijk eigenwijs wist alles veel beter maar betaalde een prijs mijn jeugdige ik botste met zoveel van het ware leven zo'n schrik vele woorden stokten in mijn keel nu dringt alles tot me door vader zijn, is best wel stoer…

aan Gino Weber En was dit allemaal niet gebeurd En je carrière internationaal gewoon doorgegaan Dan was je de beste voetballer geworden Daar ken iedereen van mij van op aan Ode aan Gino Weber We zullen je nooit vergeten Gino…

aan de verste rand van mensenleven aan aarde en tijd onttogen als de droom zijn diepte bereikt vliegt in de pracht van zijn vlucht een zwaluw tegen het raam ingenesteld in weke aarde een korte siddering pijn en poëzie in het kleine vogellijf…

Ode aan Edwin Grunholz De talentvolste op de Haagse voetbal velden Samen met John de Bever En Pascal Langenhuijsen 1 van de Nederlandse Zaalvoetbal helden Jarenlang de ster in Oranje Voor Grunholz kwam het publiek Hij voetbalde op schoonheid en techniek Ode aan Edwin Grunholz Op het veld zat het niet altijd mee Ondanks zijn talent en technische…

als seizoenen veranderen van winterzilver wit naar lentemint het jaarsveld verschiet van kleur van zomers goud onder hemels blauw in de schakering van de herfstbont regenboog steeds weer jaargetij na jaargetij kleurt zich er dwars doorheen als vivaldi’s eerste tonen vier jaargetijden lang zijn gekwinkeleer het gesprek ontwapend gemeend…

de pen het kleinood wiegt weemoedig in broze schrijvershanden in het witte dichtershuis vindt dun gezaaide taal haar plek daar weerkaatsen poëten al het licht op de drempel van de dood…