Netgedichten

netgedicht (nr. 81.317):

Op de fiets naar Tolstoi

Op de fiets van hier naar Tolstoi
blijkt alles anders te zijn

Opgetild uit alledaagsheid
uit de raderen van de tijd

De fiets wipt uit de groeven
weg van de wereld die ik ken

Peddelend op het stalen ros
van oorlog naar vrede.

Van kindertijd naar de mazurka
met eerste liefde Sonjetska.

Denkend aan Anna K.
haar liefde haar schuld en schaamte.

De queeste van Ivan I.
worstelingen met leven met dood.

Vioolklanken van de Kreutzersonate de
obsessie rechterlijk verpakt in crime passionnel

Op de fiets van hier naar Tolstoi
doortrappen voorbij de wereld die ik ken

Opgetild uit alledaagsheid
lezen met Lev in vergankelijke tijd

Blijkt alles hetzelfde
alles zo anders te zijn.