ik geloof je ogen niet
als ze tot mij spreken
hun schaduwkleuren
leiden af en ook
de pennenstreken
zetten aan tot muiterij
gewapend is mijn hart
ik geloof je ogen niet
dus sluit ze voor mijn part…
Zwijgtalen spreek ik
geen stemtoon gehoord
toch een lang gesprek
in voering gesteld
Oogkijkend naar dat
wat men geeft getuigd
hersenenslag aan het werk
om correctie aan te brengen.…
Die
uitblinker in hinderlijk volgen met
zijn salpeter en zijn klapperende
tanden, zijn oogschaduw, zijn
holle kassen en zijn voetafdruk
die nooit wordt gevuld. Ik heb het
volgende over hem te zeggen.
Hij is geen onverlaat maar een
spiegel van gene zijde waarop
beproevingen een rekensom
worden.…
Kan het niet meer tellen
Hoe vaak ze heimelijk haar vel afstroopt
En ik een nieuwe dochter vind
Terwijl het merg woekert
Zwelt de holte
Ze waggelt nu op hoge hakken
Ze knoeit met oogschaduw
Ze wil weg uit dit huis dat huivert
Ik zie het liever niet
Hoe ze de klok opjut tussen haar tanden
Dan wil ze briezen naar haar verwekker
Haar tedere…
Bij zijn opgedroogde zwarte Styx graaft Charon
de veerman, zijn roeispanen klauwen geworden,
wachter van de ivoren poorten en oogschaduw;
aarde geworden zwijgen de vliegende mythen
onder de zilveren gesp van De Dolfijn en Zwaan
bij de onderaardse Styx, de boot van gebeente.…
Neem nu mijn gekkentaal, het maakt al
dansjes die ik zelf niet meer kan plaatsen,
nog even, denk ik, maar dat dacht ik jaren
geleden ook, terwijl ik met zwarte oogschaduw
en zwarte nagellak toch behoorlijk in de buurt
van een doorgeslagen dorpsgek kwam.…
allen gekleed in ’t zwart
met oogschaduw en lijntjes
diep diep in de ondergrond
vervlogen langgerekte haren
in ijlige rook meegezogen
en rammelden droge koppen
staccato-hoogmis-dienende
klappen op ‘schmutzige’ vliezen
tinnitueuze aanrandingen
gehoorverbrandend decibellevel
verschroeiende vergroeide
baarden en bakkesen
grauwgeblakerde…
Ik wil je tanden strelen met mijn tong,
je open wonden proeven,
snakken naar een beetje geborgenheid onder je
rauw aangezette oogschaduw.
Je weeïge adem in mijn nek voelen,
je stem vanuit het marmerrijk horen galmen.
Samen lachen om de kitsch
van een bleke sprookjesmetal maan.
Huilen.…
1.791
Bezig met laden