Alle inzendingen over optimist

dagen vol licht en blauwe verten de zon geurt in versgekapt hout verwarmt geelhartige madelieven en ‘t veelbelovend fluitenkruid ook donzige zoemende hommels en trage lieveheersbeestjes vogels kunnen hun geluk niet op die optimist fluit in een groot koor (een logisch vervolg op de optimist)…

Gelukkig beuren optimisten hen dan op.…

Die immer beperkend een andere wil wensen op te leggen; maar die de optimist zijn veerkracht niet blijvend kunnen ontzeggen.…

Als de cynici huilen konden en de optimisten dit verstonden, dan komen zakdoeken op de bon en moeten tranen drogen in de bron.…

(Kras reizen) “Fantastisch, Geweldig, Formidabel”. Hij doet kond En alle superlatieven rollen al brabbelend stromend uit zijn mond Ze zweven als vogels door de lucht “Superbe, Schitterend, Uniek”. Zegt hij nog met een diepe zucht “Wat een kwaliteit Voor zulk een fraai gebeuren Die grandeur, Alles is fantaaa…stisch En dat voor…

Ik rijm en dicht het aller allerbest in droefenis. Ik hoop dus van ganser harte dat dit mijn aller aller laatste versje is.…

Ik kijk naar buiten Het is prachtig weer Zie hoe schitterend de regen valt…

ik heb vandaag de ooievaar gesproken hij keek me overdreven vrolijk aan en zei me hoe het met de stad zal gaan we blijven hier van voorspoed niet verstoken de burcht van droefenis wordt afgebroken met kwel en kommer is het dan gedaan er is geen club die ADO kan verslaan dus nóóóóit meer zien we degradatiespoken de eiber bleek een ware optimist…

oneindige grijze grauwheid wolken tot over de horizon de zon voor altijd weg ruisende klettering van water trage tranen op het glas voor een uitgeregende wereld en plots toch verre muziek die tinkelende verre vogel een kleine natte optimist…

Vannacht ben ik luidkeels midden in een gedicht op het Minervaplein zittend op de meisjes van Perdu van mijn gazelle gevallen Hoewel volgens de regels van 't spel opgepompt bleken de stemranden te hard voor m’n villanella zodat de bloedbaan ontframede Hoogtijd met de stoplappen op rood mijn zwengel klem in de krimpkous tussen spatbord…

Deze plek waar alle dromen neergestort zijn gebroken vleugels en scherven het grasland bedekken catastrofe tot waar het oog reikt Dat jij daar je huis hebt gebouwd! Aan het begin van de hel het einde van de regenboog land zonder hoop Hoe wanhopig moet je zijn of hoe optimistisch? Hoeveel brokstukken denk jij aan elkaar te kunnen plakken…

Een eendagsvlieg zei heel verheugd: "Ik heb vandaag geen zorgen" "Morgen is er weer een dag" "Morgen?"…

Gij weet het grote nieuws, en, hoe door ’t nieuwe licht Van Theologen, Filosofen, Economen En andre Omen, Nu eerlang hier op aard de Hemel wordt gesticht? – Geduld maar, hongrig hart en hongerige magen! ’t Duurt nog een grote veertien dagen.…

Ben je als perfectionist nou een optimist of toch een pessimist denk geen realist misschien idealist maak je niet te druk over hoe of wat is’t doe gewoon je ding…

klimaattop: lachen om niet te schreeuwen de afgrond is goed zichtbaar want nabij ik ben een optimist maar niet meer blij mijn inborst zegt nu gooi ze voor de leeuwen een boer met kiespijn lacht niet voor de lol beloftes maken mensen horendol…

Optimisten blijven. Welgesteld.…

Is al jarenlang de twist Over visie op het leven Tussen pes- en optimist. Nooit zijn zij er uit gekomen Terwijl de realist verzucht: Als het met drank nog half vol zit, Is de rest gevuld met lucht…

Nee, Murphy was bepaald geen optimist. Want waar haalt Edward Muphry het vandaan Dat altijd wel iets fout zal blijven gaan?…

Zonder strepen, sterren, medailles; of misschien wel met een stank voor dank in het verschiet; gaan de eeuwige optimisten voort op hun separatistische weg. Niet altijd graag gezien, maar zonder hen gaat het ook niet.…

Het mooie observeren maakt me rijk Die krachtige positieve kijk. Genieten van simpele zaken Kan fruitig en zoet smaken. Een blik, een lach of traan De zin van mijn bestaan. Waarom zou ik zeuren Al dat prachtigs bespeuren!…

ik de zon opkomen voel ik de warmte en nestel me op het balkon Optimisme is een groot goed en zit in m'n genen en als verdriet zich opdringt, dan ga ik gewoon wenen Want huilen is ook gewoon je levensvuil wegspoelen om daarna de warmte van optimisme weer te voelen Het is als bergklimmen, klauteren op weg naar de top bij mij als ras-optimist…

Dan wordt de perfectionist pas weer een optimist als alles onder controle is Nee hij is niet ziek alleen een controlfreak wil alles precies overzien geen cijfer minder dan 10 Bij onzekerheid zie je dat hij lijdt hij is een regelaar bij 100% pas klaar Alleen moet hij nog heel veel leren: dood en liefde zijn niet te controleren…

ik heb vandaag de zon gevoeld hij scheen op mijn gezicht zorgde dat ik vrolijk werd en al mijn zwaarte licht ik zag wat dames dartelen en opgewonden heren optimisten zonder jas jong grut in zomerkleren ik dacht hoe wonderlijk het was wat een handvol zonnestralen en een onbewolkte lucht bij de mens kan bovenhalen…

Een optimist ploetert, maar trekt voort. Een feest is het leven zonder ergernis. Vrij is de geest die zich niet stoort.…

Gewoon een lege dag Een mistroostig gevoel Omdat ik weet en besef Dat jij niet meer leeft Jij zo vol van kracht Glimlach op je gezicht Altijd weer de redder De eeuwige optimist Zo jong vol levenslust Maar je niet gegund Je lichaam was je voor Tot het uiterste gegaan Gedachten hopen zich op Een traan over mijn wang Voor jou en voor…

Je was een optimist in hart en nieren, zong, altijd opgewekt, het hoogste lied, nu sta je voor de laatste brug, je bent er en je bent er niet. Al bijna uit het leven weggesneden door een ziekte die niemand ontziet, wat moet ik met die tegnstrijdige gevoelens, je bent er en je bent er niet.…

Het is letterlijk stilte voor de storm spookachtige straten bijna verlaten op een enkeling na optimist of niet in staat vastgelopen in meters file motoren oververhit vingers trommelen chaos en paniek wachtend op het oog angst zweet voor de monsterlijke kracht deuren en ramen dicht gespijkerd lijdelijk wachtend tot de tornado losbarst…

Nee, het is niet altijd gemakkelijk een mens te zijn soms roept het angst op soms doet het pijn Nee, het is niet altijd gemakkelijk een ander te doorgronden er zijn al zoveel mensen geweest die zichzelf niet eens verstonden Nee, het is ook niet gemakkelijk heel de tijd gelukkig te zijn de wereld is nu eenmaal niet altijd een festijn…

'k Droog je af!, zo sprak Foek, d'oude keizer En sloeg den heer Z. tot oud ijzer Maar ik hád kunnen winnen Hoorde men hem nog spinnen Tsja, sommigen worden nóóit wijzer…

Hoe vrolijk horen wij de rotjes knallen De oliebol kwijnt naast de appelflap Verpieterd kijk ik naar mijn koffiedrab Wat kunnen dronken buren prachtig brallen Wat hebben we ’t gezellig met elkaar Maar ik krijg weer een treurig klerejaar…