Alle inzendingen over pijnlijk spel

Een spel van uitdagen, het was zelfs amusant, Maar van uitdagen kwam lust, en zelfs dat kleine beetje meer, Daarna sloeg je op de vlucht. Als een stuk vuil, en met gierende banden, liet je me achter.…

't Is pijnlijk over pijn te schrijven omdat je het eigenlijk niet wilt de pijn niet en het wéten dat het de pijn tóch niet stilt 't is pijnlijk over pijn te lezen om je te verplaatsen in die ander persoon toch wil ik het niet voor me houden en vertel ik het gewoon 't is pijnlijk over pijn te praten omdat het pijn doet elke keer toch zijn…

Duistere gloed gesloten geest gapende wond die niet geneest De dagen gaan traag en lijken op elkaar ik kijk in een leeg glas dat eens gevuld was Schaduw van dagen waar blijft de tijd? het mes van verdriet snijdt onmenselijk diep.…

Waar het dovende vuur van hartstocht de warmte mist van onversneden liefde, daar spelen ego’s hun macaber spel van compromissen met pijnlijk winstbejag en trekken zielen gekwetst zich terug achter de grijze sluiers van een winters landschap…

Vermoeiend, soms; overweldigend, vaak; pijnlijk, bij vlagen... doekjes voor het bloeden. Jij ook? Wij samen: speel met mij dan spelen wij samen en wordt het leven (weer) leuk.…

Fietsen, steppen, rolschaatsen, verstoppertje spelen met de jeugd van toen, ach wat zouden we het nog graag in beperkte mate overdoen. Maar fietsen, tja dat gaat niet meer, steppen dus ook niet rolschaatsen kun je wel vergeten, dat wordt 'm ook niet. Knikkeren, nou ik kom nooit meer overeind, dus dat spel is bij voorbaat ondermijnd.…

Geef me het antwoord op de niet gestelde vragen; de opgehoopte hunkering van nooit gestold verdriet. Geen zichtbaar einde tunnelt naar de einder en slechts onnozele kinderen zien nog een opening die nooit werd gedicht. De vraag staat nog open nu de woorden ontbreken die kunnen omvatten het ont-hoopte verlangen naar een zinloos gedicht…

lichaam waarom blijf je weigeren in mijn hoofd blijft het steigeren je doet mij geen plezier ik ben kwaad en vloek en ik tier pijn ging je maar weg luister toch naar wat ik zeg ik speel toneel met mijn lach maar ik heb nu een enorme terugslag heeft iemand een goede tip het duurt te lang deze pijnlijke dip…

Wellustig monstert hij haar vormen in het schaarse avondlicht Voelt het vuur van al zijn zinnen maar herinnert zich ook zijn jicht…

Het is wachten op de zon die ik zou kunnen achterlaten als je tragisch zegt waarom ik je schaduw zou moeten haten.…

Pijn die slaapt en je altijd wakker maakt. Pijn die spreekt en alleen maar vraagt. Pijn die je een naam geeft omdat je weet wanneer je weer alleen met hem wilt zijn.…

was dit wel een ander jaar bij alle groei in de persoonlijke harmonie geen uitnodiging voor een reunie het lijkt toch over met mijn acuut gevaar toen al was ik in mijn aanwezigheid overal echt hoogst tijdelijk hoe vaak word ik op de mailing list misschien niet pijnlijk gemist het is om nu van te verzuren met mijn drang tot mobiliteit liep…

hoe pijnlijk kan een ontmoeting zijn zowel voor groot als voor klein zijn mama dacht hij merkt 't niet maar ik zag in zijn oogjes heel echt verdriet twee en een half is hij pas maar hij zag meteeen wie ik was geen blik of groet gaf ze mij ons moeder-dochter-relaas is al jaren voorbij heel pijnlijk haar zo plots te ontmoeten maar waarom…

hoe komen toch die struikelstenen in mijn leven? negeren helpt niet tot ik ze oppak hun structuur doorgrond als ik niet opmerk wat voor mijn voet ligt val ik er over pas na duizend keer herken ik nu mijn eigen maaksels…

Het is kwetsend, doet zo zeer, mes snijdt door het vel gebeurt toch telkens weer langzaam of snel. Het is druipend, nee geen bloed nat en vochtig, doe 'k het goed? Het mes snijdt rustig heen en weer daar liggen ze, zalige gesneden stukken peer.…

pijn ingevreten wonden opengereten lekken stille haat…

het pijnlijkst zijn de woorden van de dichter die hij heeft verzwegen maar beter dat dan de woorden die we zijn vergeten…

Tijd verslijt en leert je dragen, leert je steeds beter begrijpen, hoe het spel van het leven is en zie het slinken van de vragen. Begrijp ik nu het spel dat wordt gespeeld, nu ik steeds beter de regels weet al wordt ik af en toe nog pijnlijk verrast maar schrik niet meer, van het ware beeld.…

Ik vouw de woorden zachtjes open leg ze even naast mij neer lees de taal in jouw gebaren hoor verstild de klanken aan zie de waarheid in jouw ogen lippen laten leugens gaan harde letters raken zinnen klinkers doen nog immer zeer smijt de zinnen in een hoekje wil geen houden van nooit meer…

gekuste hartstocht en opzwepende passie voeren mij naar het zachte mos daar nog eenmaal de zonde beleven zonder berouw noch enige spijt in de herfst van het leven weer de bladeren voelen op mijn naakte huid jouw liefde laat mij groeien in kruinen van genot hemelse momenten als fijn versneden dope laten mij heftig…

Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet. Waarom moet ik steeds zo knokken, en waarom steeds die pijn, alles om bij jou te zijn. Waar gaat onze liefde heen? Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet. Leven zonder liefde, is leven zonder jou.…

De liefde doet zo’n zeer, dat ineengedoken alle ledematen zoveel mogelijk ingetrokken zijn, want zo, heb je het minste last en nog minder pijn!…

Moet soms genomen worden Tegen wil en dank Bescherming tegen hen die kwaad willen Spelen met gevoel Onduidelijk zijn Weinig respect tonen voor hen die slechts goed bedoelen Is er dan maar één optie.. Je trekt je terug uit het strijdtoneel…

Als liefde pijn doet, zoals wel meer lopen mijn ogen vol als ik pijn heb, zoals elke keer staan mijn vingers bol van schrijven als ik naar je kijk, de liefde zie in je ogen weet ik waar ik toen, in al mijn onschuld voor heb gekozen alleen voor jou! Een pijn die ik in stilte meedraag terwijl ik zeg: ik hou van je!…

Geen dagje zonder, geen Vrijwaring van die pijnlijke lach.…

ik heb vannacht gedacht verder dan kozijn niveau ik betaalde voor een zonsondergang hield mijn hand niet op de knip ooit schreef ik in mijn dagboek ik heb mijn langste tijd gehad de wens om zee te zijn spoelde af en aan toen schreef ik in mijn dagboek: ik heb mijn langste tijd nog niet gehad nu ik aan de grens gekomen ben de grens van…

ogen ten hemel wakker worden op de grond pijnlijk achterhoofd het hoge noorden langs de lange weg erheen steeds weer wat nieuws recessie - een mooi lang woord voor eb en de strandjutters olympische spelen beklimming tibet-china beslist op kanon doen maar niet praten over de rode loper staatsbezoek struikelt…

Die is gekrompen, spuugt nu geen vuur ik lach om het kind, kijk verder naar het spel van wind en wolken. Dan ineens zegt het kind: Oma....hoe moet dat als je een engeltje bent? Stel dat dan die wolken er zijn, dan zie je ons nooit meer, da's niet fijn!…

Ik ben lang en slank en weeg geen gram teveel ben wel een beetje mank terwijl ik dagelijks speel Ook zit ik te vaak in de knoop vooral toen ik nog langer was maar heb nu toch een beetje hoop dat ik beter bij m’n maatje pas Schichtig schiet alles om mij heen ervaar soms pijnlijk elke meter sleur door een plas, raak weer een steen het trieste…

Wordt het een musical neen het wordt een klucht John Lanting komt terug om hem te spelen hem na te spelen de heer Henk Krol (69) lichamelijk kerngezond geestelijk pijnlijk verrassend met bijzondere klucht-liedjes over dat vrouwtje en de mannen 'Van Kooten (36) die heeft kloten' 'wij houden van Harry Mens' '50 Plussen en…