Alle inzendingen over plas ijs jeugd kind

We zoeken ze allemaal op de volgende is voor mij om op te springen krakend zak ik door het ijs van de kleine plasjes op het wandelpad het is fijn weer even een winterkind te zijn zelfs met één voet die al wat nattig begint te voelen…

een beer van ijs leek niet goed wijs toen hij ging liggen zonnen naast hem lagen twee nonnen ook beiden van het beergehalte zonder nongekrijs zijn berenhart smolt bij het zien van beide nonnenberen toch kon het hem niet deren dat beide nonnen krijsten nu in een plas van ijs…

voor deze stilte zijn geen woorden goed genoeg geen ijs dat stiller breekt dan een flinterdunne plas in de voortuin onder het gewicht van een vlinder het zou zomaar kunnen moest ik het willen neerschrijven…

Niet goed wijs Wat ligt er op die plas, is dat geen IJS?! Laat mij dat nou eens lekker zelf bepalen 'N zonnetje, m'n schaatsen, veters strak Ik zie het al van mijlenver zo'n w..…

gelukkig de zon, briesje wind vogels zingen, ik zing mee als een vrolijk klein kind Door het raam schijnt het geluk de vogels zingen over de liefde het bijna ontdooide ijs op de plas verraad dat het gisteren nog winter was…

Voor mij ligt een grote plas ik wou dat ik nog steeds een kind was je wist dat je het niet mocht doen maar heerlijk was het gevoel toen om met beide benen er volop in te springen en keihard 'het regent' te zingen vooral als je geen laarsjes aan had lekker alles was kletsnat maar als ik nu in een plas zou springen denken de mensen die is niet…

Dan 'n vlag: Koek + Zopie Tijd voor soep en borrel De muts kan eventjes af Kris - Kras - Kris - Kras - De terugweg om te dromen Eindelijk windje in de rug Waar hij eens van vertrok Zo zal hij daar thuiskomen Kris - Kras - Kris - Kras - Op bevroren sloot en plas, blinkt ijs als helder glas…

zacht kabbelt water in zijn oneindige stroom murmelen golfjes het eeuwige liedje van de verloren droom waar in samenspel van wind en maan nachtspiegels ontstaan in geel weerkaatst op rimpelloos zwart vollemaans pracht maar overdag als winterzon glimt op de strak bevroren plas dan zingt het ijs en klinkt plezier helaas nog…

pas te zien Plas wild Het kost tig… ballen, gezien…

NS blijft ons vermaken en verrassen zo komen ze vandaag met het idee om in de sprintertreinen zonder plee de klanten in een zak te laten plassen. Ik sprak een conducteur, die zei me net: 'Dat is niet nodig, gooi maar in m'n pet.'…

In Zweden stelt de politiek nu vast  Dat mannen langer lol aan lust beleven En dat de vloer veel minder hoeft gewreven Wanneer men voortaan rustig zittend plast ik trek me van zo'n voorstel weinig aan Als man, vind ik, moet je daar bóven staan. ---------------------------------------------- Een linkse partij in Zweden stelt voor om mannen…

Ik heb in Amsterdam ook meegeplast Totaal wel vijfentwintig duizend liter Het was gezellig, maar ik miste Pieter Daar stond ik, moedig voorwaarts, alles vast! Voor volk, voor vaderland en koninkrijk Men had nu eens belang bij mijn gezeik.…

is koning winter tot prins verworden regen en wind vervangt sneeuw en ijs in geen jaren sneeuw gezien alleen zwarte zwans ik maar heimwee claimt naar die harde sneeuwkoude ijzelige winters uit mijn jeugd baantjesglijdend Hieronymus 07 december 2007…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

van onvervuldheid sloeg ik op de gonzende berk in de lederen Russische lucht hing krakend een laatste signaal ik mijn jeugd kind van Goebbels rechtop vereeuwigd in de tijd. ------------------------------------ uit: 'Scènes in Hotel Morandi', 1983.…

Die jeugd van tegenwoordig, verzucht nu iedereen, op álle pubers is wel wat aan te merken, de jeugd van nu, wáár moet het heen, de vraag om aandacht... te jong om te werken... Diezelfde jeugd met overlast herrie en groepjes baldadigheid, moeten nét als ónze kinderen vroeger, óók hun energie kwijt.…

We wachten op het ijs, of er genoeg komt om de ijzers onder te binden tot men het weer genoeg vond! Het is ijskoud, moet je weten maar deze kou is niet te meten! immers, kunnen mensen ook vrij ijzig zijn nou, laat het dan maar vriezen, want: Daar kun je jezelf op kleden!…

Het kind met beide voeten gestrand vraagt naar ijs - glad - ijs. Zo vraagt ze naar de chemie van het simpele, gladde, volmaakte waarin ze haar doorzichtige drie jaren ziet. De schelle schaatsers flitsen voorbij tekenen in de wind. Het kind beweegt, schaduwloos ze knielt, buigt voorover. Een vis bloedt dood onder het ijs.…

Maar als ik nu op hun jeugd terugkijk, was 't toch een fijne tijd!…

Herinneringen aan mijn jeugd lijken soms in mijn geest vervreemd alsof ik toen een ander kind was dan ik nu zou willen zijn en ik herhaal soms de vraag die ik mij als kind zo vaak stelde wat heeft het allemaal voor zin als er echt niemand van mij houdt dan draai ik het geluid van de radio wat zachter richting regenwoud en beweer dat…

je een koning wanen zomaar een dag door de straten wandelen met de ogen van het kind dat je was en plotseling ook weer bent alles omarmend en bewonderend in volkomen onschuld alleen te zijn in de wereld om je heen de schatten oprapend van de straten je laten spiegelen in het water van de gracht omlijst door reflecterende neonletters…

het ijs bleek niet meer tot dragen bereid…

Op behoeften betrapt. 2x Man in regenjas rent door diepe plas. Kind in hem wordt nat. 3x De mantel der liefde bedekt - ook in de regen - het lopen zonder jas.…

Op de trein zit een kind Het moet plots op zijn po Jan is pas zindelijk én dus héél fier Pa zwiert zijn plas met een Felicitatiekreet door ’t open raam en (w)int warm fluitjesbier…

Waar is het kind gebleven dat gelegen in het gras turend naar de wolken in een andere wereld was Waar is het kind gebleven dat ontdekte en genoot van dieren die leefden in weide ,plas en sloot Waar is het kind gebleven dat steevast vroeg waarom en alles wat het moest vond het dan altijd stom Waar is het kind gebleven dat onbevangen…

hij had ze zelf gegoten geschuurd en gepolijst beschilderen kwam later pas gezichten met een blik van ijs de neuzen naar een kant met wapens in de hand op het slagveld van zijn jeugd speelde hij de strijd van klein en groot hij kleurde rood met het succes zijn wereld was het best toch is zijn tin nooit goud geworden hij was…

ik sluier de kou van je huid zie bloemen van ijs ze bloeiden seizoenen vergetend hij nam je onwetend zijn handen bevroren je jeugd verloren je lente kleuren ontdooien als ik je kus, onderkoeld valt de lust neer als ijzel we verliezen elkaar in de winter van stilte erven de nachtelijke kilte…

Vorige week om deze tijd, sneeuw ijs en kou een ritje leert: een weekje later, wat graden verschil en de kopjes van mooie tere bloempjes steken boven de grond. Hier en daar geel, wat paars met wit iets verderop een heel veld geel nee niet het gras maar bloempjes een wereld van verschil met toen!…

hier op de plas mijn scheepje dobbert barende kapitein Ahab zou tevreden geweest zijn midden op de plas geen spiegel, dat niet maar wel strijkbaar de beeltenissen van zielen onder alleen op de plas de zee en ik hoe zij spreekt tegen mij troost biedt de schuimkoppen ver houdt ver van op de plas bereik ik de kim nooit…

ik sluier de kou van je huid zie bloemen van ijs ze bloeiden seizoenen vergetend hij nam je onwetend zijn handen bevroren je jeugd verloren je lente kleuren ontdooien als ik je kus, onderkoeld regent lust neer als wat ijzel we verliezen elkaar in de winter van stilte erven slechts nachtelijke kilte…